ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 1977

ในสายตาของเฮเซลมาโลนฮาร์วีย์ ยอร์กแต่เป็นพวกไร้ความสามารถ แต่กลับยังกล้ามาเป็นผู้คุ้มกันของอีวอนน์ ซาเวียร์?

แล้วดูซิว่าเป็นยังไง?

เกิดความขัดแย้งครั้งใหญ่ระหว่างทั้งสองฝ่าย แต่ฮาร์วีย์ไม่เคยแม้แต่จะออกมาแสดงท่าทีอะไรเลยสักนิด แถมยังกล้าเรียกร้องให้ทุกคนรีบออกไปอีก!

ขยะ!

เศษสวะไร้ค่า!

เทียบกันแล้วฮาร์วีย์กับแกรี่นั้นต่างกันราวฟ้ากับเหว ในตอนนี้ดันเคนทั้งหล่อเหลาและเท่ที่สุด!

ที่แย่ที่สุดก็คือ อีวอนน์กลับรู้สึกพึงพอใจกับคนแบบนี้!

เฮเซลถอนหายใจ เธอรู้สึกว่าเธอไม่อาจมองฮาร์วีย์ในแง่ดีได้อีกต่อไปแล้ว

แม้ว่าฮาร์วีย์จะมีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับครอบครัวของเธอ แต่เธอก็ต้องเกลี้ยกล่อมให้อีวอนน์ไล่ฮาร์วีย์ออกไปให้ได้

ไม่อย่างนั้น หากในอนาคตแกรี่ไม่ได้อยู่ด้วย หากเกิดอะไรขึ้นอีวอนน์ ฮาร์วีย์ก็ไม่อาจทำอะไรได้

"ไป!"

ในขณะนี้เรียว อากาโนะเห็นฮาร์วีย์โบกมือขึ้น เขาก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก เขาจ้องเขม็งไปที่แกรี่ แล้วเดินจากไปพร้อมกับพรรคพวกของตัวเอง

ในขณะที่เขาล่าถอยกลับไป เขายังแสดงความเคารพอย่างมาก เขาถอยห่างออกไปและดูเศร้าหมองเล็กน้อย

แกรี่เอามือไพล่หลังและตะคอกออกไปอย่างเย็นชา “ยังไงซะพวกนายก็แค่ขยะดี ๆ นี่เอง ถ้าไม่ใช่เพราะเห็นแก่คุณซาเวียร์ ฉันคงไม่ปล่อยพวกนายไปแน่!”

เรียว อากาโนะและคนอื่น ๆ ไม่ปริปาก พวกเขาจากไปอย่างเงียบ ๆ ด้วยความรวดเร็ว

“นายน้อยดันเคน เรื่องครั้งนี้ต้องขอบคุณคุณแล้ว!”

เมื่อเห็นเรียว อากาโนะและคนอื่น ๆ ออกไป เฮเซลก็รีบเดินไปที่ด้านข้างของแกรี่และยิ้ม “ถ้าไม่ได้คุณ เราก็ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าต้องทำยังไงดี!”

ขณะที่พูด เธอยังขยิบตาให้อีวอนน์และพูดว่า “อีวอนน์ นายน้อยดันเคนปกป้องพวกเราไว้อย่างมากมาย คุณจะไม่ขอบคุณเขาหน่อยหรอ?”

อีวอนน์ชำเลืองมองฮาร์วีย์ หลังจากมองอีกฝ่ายด้วยสายตาเหม่อลอยเธอก็เอ่ยปากออกมา “ขอบคุณคุณดันเคน”

“ไม่เป็นไรหรอก”

แกรี่มีสีหน้าสงบ

***

หลังจากเกิดเหตุการณ์ใหญ่โตเช่นนี้ จึงไม่มีใครสนใจความบันเทิงอื่นอีก

ในตอนแรกฮาร์วีย์กำลังจะพาอีวอนน์จากไป แต่ครั้งนี้เฮเซลไม่คิดที่จะปล่อยอีวอนน์ไปอีกไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม

ในความคิดของเธอ อีวอนน์จะปลอดภัยก็ต่อเมื่ออยู่กับแกรี่เท่านั้น

ดังนั้น เธอจึงขอให้เคลลี่ มาโลน พ่อของเธอยอมอนุญาตให้อีวอนน์และแกรี่เข้าพักในมาโลนวิลล่า

ฮาร์วีย์ยิ้มเมื่อได้ยินเช่นนั้น “เฮเซล ผมเคยไปยังวิลล่าของคุณมาก่อน ดูเหมือนว่าจะที่นั่นจะไม่มีห้องพักเหลืออยู่แล้วไม่ใช่หรอ?”

เฮเซลจ้องฮาร์วีย์อย่างดุดันแล้วพูดอย่างใจเย็น “ใครบอกคุณว่าวิลล่าไม่มีห้องพักเหลือแล้ว?”

“ฉันลืมบอกไปว่าฉันเพิ่งย้ายเข้าไปอยู่ในวิลล่าหมายเลข 11ใน แฟรเกรินท์ ฮิลล์ ที่นั่นมีห้องพักมากกว่า สิบห้อง ถ้าคุณได้ไปที่นั่นก็มีห้องให้คุณพักแม่ หากนายน้อยดันเคนและอีวอนน์จะไปพักด้วยก็ยังได้

“แต่ฉันไม่คิดที่จะเชิญคุณไปหรอกนะ!

“เพราะคุณมันไม่คู่ควร!”