ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 1983

ก่อนที่อีวอนน์ ซาเวียร์จะทันพูดอะไรไปมากกว่านี้ ฮาร์วีย์ ยอร์กก็ยกมือขึ้นห้ามเธอ จากนั้นเขาก็แสดงรอยยิ้มอันอบอุ่นออกมาและพูดว่า “อีวอนน์ อย่าโกรธไปเลย

“ต่อให้พวกเขาจะพยายามยั่วโมโหผมแค่ไหน ผมก็ไม่มีทางโกรธคนที่ไม่รู้จักควรนอนปลายเท้าของตัวเองหรอก”

'ไม่รู้จักหัวนอนปลายเท้า?!'

ฝูงชนเงียบกริบหลังจากได้ยินคำพูดเหล่านั้น

ดีที่แกรี่ ดันเคนเข้าใจสถานการณ์ เขายังอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว พูดไม่ออก

หากเขายังคงโต้เถียงกับฮาร์วีย์ต่อ มันคงไม่ดีต่อชื่อเสียงของเขา หากฮาร์วีย์ตัดสินใจลากเขาลงไปด้วย

ในทางกลับกัน มิวะ ฟูจิฮาระเปลี่ยนสีหน้าอย่างลนลานและเลิกคิ้วด้วยความโกรธ เธอไม่สนใจชื่อเสียงของตัวเองอีกแล้ว

“ฮาร์วีย์ ยอร์ก! นายว่าใครไม่รู้จักหัวนอนปลายเท้าตัวเอง?!”

ฮาร์วีย์หัวเราะเบา ๆ

“ไม่ใช่คุณหรอ? ถึงผมจะไม่รู้ว่าชื่อจริงของคุณคืออะไร แต่คุณแนะนำตัวเองด้วยชื่อของชาวประเทศหมู่เกาะ ทั้งที่ความจริงแล้ว คุณเป็นพลเมืองของประเทศ H

“พ่อบังเกิดเกล้าของคุณรู้หรือเปล่าว่าคุณมีพ่ออีกคนอยู่ในประเทศหมู่เกาะด้วย?

“ขอบคุณพระเจ้าที่ตอนนี้ประเทศเราไม่ได้อยู่ในภาวะสงคราม ไม่อย่างนั้น คนอย่างคุณจะถูกมองว่าเป็นพวกทรราช!

“คนต่างชาติปลอม ๆ จะมาทำตัวเย่อหยิ่งได้ยังไง?

“การที่คุณมาพูดจาไร้สาระอยู่ที่นี่ ได้รับการสนับสนุนจากพ่อชาวประเทศหมู่เกาะคนนั้นด้วยหรือเปล่า?

“หรือคุณจะบอกว่าคุณเหนือกว่าคนอื่นแค่เพราะมีพ่อเป็นชาวประเทศหมู่เกาะ? คุณคิดว่าตัวเองสูงส่งกว่าคนอื่นงั้นหรอ”

"แก…"

มิวะชี้ไปที่ใบหน้าของฮาร์วีย์ ขณะที่ดวงตาของเธอยังคงกระตุก

“แกรู้ไหมว่าคำว่า 'ฟูจิฮาระ' นั้นสูงส่งเพียงใดในประเทศหมู่เกาะอันศักดิ์สิทธิ์

“การดูหมิ่นคำนี้ก็ถือเป็นการดูหมิ่นทั้งประเทศ!

“หากเรื่องนี้แพร่ไป แกไม่รอดแน่!”