ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 1994

ที่วิลล่าหมายเลข 11 ของครอบครัวมาโลน

ทุกคนยังคงเคอะเขินผิดปกติ ไม่มีใครพูดอะไรสักคำ

เคลลี่ มาโลนรีบจัดเตรียมห้องพักวีไอพีให้ฮาร์วีย์ ยอร์ก

อีวอนน์ ซาเวียร์และคนอื่น ๆ ได้รับเชิญให้อยู่บนชั้นสองอย่างถือเป็นการให้เกียรติ

แกรี่ ดันเคนก็อยู่ในชั้นนี้ด้วยเช่นกัน

และในขณะที่มิวะมีห้องพักเป็นของตัวเอง กลับมีห้องไม่เพียงพอให้เหล่าอินฟลูเอนเซอร์คนอื่น ๆ ได้เข้าพัก พวกเขาจึงทำได้เพียงจากไปอย่างหัวเสียเท่านั้น

ฮาร์วีย์เข้าไปในห้องของเขาเพื่อพักผ่อน หลังจากทำงานมาทั้งวันเขาก็เหนื่อยจนสายตัวแทบขาด

แต่เมื่อเขานอนลงราเชล ฮาร์ดีก็โทรมา

“หัวหน้าสาขา รองหัวหน้าสาขาวอล์คเกอร์ โทรหาคุณหรือเปล่า?

“เขาบอกคุณเรื่องงานเลี้ยงตอนเย็นแล้วใช่ไหม?”

ในอีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์ น้ำเสียงแสดงความเคารพของราเชลก็ดังออกมา

ฮาร์วีย์ยิ้ม

“เขาส่งข้อความมาบอกฉันแล้วว่าจะบอกว่าจะมีงานเลี้ยงอาหารค่ำซึ่งเขาต้องการให้ฉันไปร่วมงานในสัปดาห์หน้า”

“เขาบอกว่างานนี้จะถือเป็นการซ่อมรอยร้าวของสาขาหลงเหมินแห่งมอร์ดูหลังจากความวุ่นวายทั้งหมด

“เมื่อทุกอย่างพร้อมเพรียงกันแล้ว ทุกตระกูลและทุกธุรกิจที่เกี่ยวข้องกับหลงเหมินย่อมได้รับเชิญให้มารวมตัวกัน

“การรวมตัวกันจะทำให้ทุกคนที่เกี่ยวข้องกับสาขาหลงเหมินแห่งมอร์ดูได้ใกล้ชิดกันมากขึ้น

“แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดคือฉันสามารถที่จะประกาศข้อตกลงของตัวเองที่นั่นได้”

เมื่อถึงจุดนี้ ฮาร์วีย์ได้แต่ถอนหายใจ

“เป็นไปตามที่จิ้งจอกเฒ่าคิดเอาไว้ เขารู้จักโลกดีกว่าฉัน”

แต่ฮาร์วีย์ปฏิเสธข้อเสนอดังกล่าว

“นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันขอให้คุณไปร่วมงานนี้ หัวหน้าสาขา!”

หลังจากได้ยินคำพูดที่กินใจของราเชล หัวของฮาร์วีย์ก็สั่นไหวอย่างรุนแรง

เขาไม่สนใจเรื่องนี้เลยสักนิด แต่เขาก็รู้ดีว่าราเชลพูดถูก

ในสถานที่อย่างมอร์ดูได้รับความสำคัญในระดับสากล ที่แห่งนี้เต็มไปด้วยทั้งคนดีและคนชั่ว หากไม่มีหลงเหมินสาขามอร์ดูเข้าควบคุม ไม่ช้าก็เร็วพื้นที่แห่งนี้ก็จะกลายเป็นขุมนรก

และเนื่องจากฮาร์วีย์เป็นคนเดียวที่สามารถควบคุมสถานการณ์ได้ มันคงดูไม่เข้าท่าหากเขาจะไม่เข้าร่วม

บางคนอาจสงสัยถึงการมีอยู่ของหัวหน้าสาขา

ฮาร์วีย์ถอนหายใจอีกครั้งโดยไม่คิดเรื่องอะไรอีก

“ก็ได้ เมื่อถึงวันนั้นฉันจะไปถึงงานเลี้ยงตรงเวลา แต่ไม่ต้องหาเรื่องให้ฉันทำอะไรมากนักหรอกนะ แค่ให้ฉันขึ้นไปบนเวทีและดื่มอวยพรกับทุกคนหรืออะไรทำนองนั้นก็พอ แค่นี้ก็พอแล้วใช่ไหม?”

เรเชลดูเหมือนจะเต็มไปด้วยความตื่นเต้นหลังจากได้ยินฮาร์วีย์ยอมแพ้

“ไม่ต้องห่วง หัวหน้าสาขา ฉันจะจัดการทุกอย่างให้เรียบร้อย!”