ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 2024

“เหยื่อไม่เชื่อว่าคุณจะทำอย่างที่ข่มขู่ไว้ได้จริง ๆ ดังนั้นคุณให้เธอดูวิลล่าของคุณเพื่อพิสูจน์ความมีอิทธิพลของคุณ

“การใช้คฤหาสน์มูลค่าร้อยห้าสิบล้านดอลลาร์ของคุณสามารถสร้างความเสียหายทางจิตใจอย่างใหญ่หลวงให้กับเหยื่อได้

“หลังจากกลับไปที่วิลล่าของครอบครัวมาโลน คุณขู่ให้เหยื่อเข้าไปในห้องของคุณเพื่อฉวยโอกาสเธอในห้องอาบน้ำ

“จากการกระทำของคุณ เหยื่อจึงรู้สึกอับอายขายหน้ามากและตัดสินใจจบชีวิตตัวเอง”

“นี่แหละเรื่องที่เกิดขึ้น!”

“เรามีทั้งพยานและหลักฐานที่จะพิสูจน์เรื่องนี้ได้!”

“นายยังไม่สารภาพอีกหรือ? ฮาร์วีย์ ยอร์ก!”

คริสตันทำตัวชอบธรรมมาก ราวกับว่าทุกอย่างเกิดขึ้นอย่างที่เขาพูด

ฮาร์วีย์ตบมือด้วยความประหลาดใจ

"ฉลาดหลักแหลม! ยอดเยี่ยมอย่างที่สุด!” ฮาร์วีย์พูดด้วยความประหลาดใจอย่างมาก

“ผมเคยคิดว่าเรื่องแบบนี้จะมีแต่ในละครเท่านั้น ไม่คิดเลยว่าคุณจะมีบทละครที่ยอดเยี่ยมกว่า หัวหน้าหน่วยดันเคน!

“แต่จะเป็นไปได้ไหมถ้าผมจะขอโต้แย้งในการสันนิษฐานของคุณสักหน่อย”

ดวงตาของคริสตันกระตุก ใบหน้าของเขาเย็นชา เขาไม่ตอบกลับ

ฮาร์วีย์หัวเราะอีกครั้ง

“เนื่องจากผมสามารถอาศัยอยู่ในวิลล่าหมายเลข 1 ได้ และยังครอบครองทั้งดูรินและเฮงเดียน เวิร์ล สตูดิโออีก ผมจึงค่อนข้างมั่นใจว่าสาว ๆ จะกรูกันเข้ามาหาชายผู้มั่งคั่งอย่างผมทันทีที่ผมกวักมือเรียกพวกเธอ

“ในเมื่อสถานการณ์เป็นอย่างนี้ คุณคิดว่าผมจะบังคับอินฟลูเอนเซอร์ซึ่งเป็นชาวต่างชาติปลอม ๆ แทนที่จะเป็นคนดังระดับโลกงั้นเหรอ? คุณคิดว่าผมไม่มีสมองหรือไง?

“อีกอย่าง คุณสามารถสอบปากคำคุณซาเวียร์ได้เลยว่าเหยื่อเข้ามาในห้องของผมด้วยความเต็มใจแค่ไหน

“เหยื่อบอกว่าหัวฝักบัวที่ห้องของเธอหัก จึงมาขอใช้ห้องน้ำของผม

“ในเมื่อผมก็อาบน้ำที่ห้องนั้นเหมือนกัน เส้นผมของเราสองคนจะปะปนอยู่ในที่เดียวกันก็ถือเป็นเรื่องปกติไม่ใช่เหรอ?”

ผู้จัดการอีกสองคนจ้องมองฮาร์วีย์ด้วยความดูถูกเหยียดหยาม ในสายตาของพวกเขา ฮาร์วีย์ก็แค่พูดอะไรไร้สาระทั้งที่มีหลักฐานมัดตัวแน่น!

'ในตอนนี้ เขาก็นับถอยหลังรอวันตายได้เลย!'

ฮาร์วีย์ถอนหายใจกับความเย่อหยิ่งของคริสตัน เขาหมดใจจะพูดคุยกับพวกขยะเหล่านี้แล้ว

“พอเถอะ หัวหน้าหน่วยดันเคน ในฐานะผู้ต้องสงสัย ผมมีสิทธิ์โทรหาใครก็ได้ ถูกต้องไหม?"

“โทรหาคนอื่นงั้นเหรอ?”

คริสตันหัวเราะอย่างเย็นชา

“ขณะนี้นายกำลังถูกสอบสวนอยู่ คุณไม่มีสิทธิ์นั้นหรอก”

"ผมก็บอกคุณแล้วไง เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับผม และผมก็ไม่มีความผิด

“เพราะผมไม่สารภาพ ผมจึงยังเป็นแค่ผู้ต้องสงสัย ไม่ใช่อาชญากร อย่างน้อยตอนนี้ผมก็ควรมีสิทธิ์โทรหาใครสักคน ผมพูดผิดงั้นเหรอ?”