ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 2026

“เท่าที่ฉันรู้ บุคคลเพียงผู้เดียวในมอร์ดูที่ชื่อลินช์คือผู้บังคับบัญชาสูงสุด เบนจามิน ลินช์! นายคงไม่ได้จะบอกฉันว่าเมื่อกี้นายเป็นคนโทรหานายท่านลินช์หรอกใช่ไหม?”

คริสตันพินิจพิเคราะห์ฮาร์วีย์ด้วยในตาที่เย็นยะเยือก พยายามจับโกหกฮาร์วีย์

“ถ้านายท่านลินช์เป็นคนรับสายนายจริง ๆ ฉันจะกินโทรศัพท์ทั้งเครื่องเลย!”

หลังจากถูกคริสตันเย้ยหยัน ผู้ตรวจการอีกสองคนก็มองฮาร์วีย์ด้วยความขยะแขยง

'ผู้ต้องสงสัยในคดีฆาตกรรมพยายามแสร้งทำเป็นว่าตัวเองยิ่งใหญ่งั้นหรือ?'

'เขาคิดว่าแค่โทรหาใครสักคนแล้วจะช่วยแก้ปัญหาได้หรือไง?'

'ตลกอะไรอย่างนี้!'

ฮาร์วีย์ยิ้มจาง ๆ ไม่ใส่ใจที่จะตอบตรง ๆ

“ผมโทรหานายท่านลินช์แล้ว

“เขาบอกว่าจะส่งลูกน้องที่ไว้ใจที่สุดมาแก้ปัญหานี้”

“ไอ้โง่เอ๊ย! นี่นายกล้าโกหกพวกเรางั้นหรอ!”

คริสตันส่งสายตาไปยังฮาร์วีย์ด้วยความชิงชังอย่างที่สุด

“นายท่านลินช์เป็นผู้บังคับบัญชาสูงสุดของมอร์ดู แต่เขาไม่เคยยุ่งเรื่องของตำรวจเลย!

“ถ้านายกำลังมองหาใครสักคนที่จะมีอำนาจในกรมตำรวจ นายก็ควรจะโทรหาโอทิส ไค ผู้บังคับบัญชาสูงสุดของสถานีตำรวจกลางมอร์ดู!

“ฉันไม่รู้หรอกนะว่านายไปเอาความกล้ามาจากไหน ถึงได้กล้าอ้างว่าตัวเองโทรหานายท่านลินช์ได้!

“นายนี่เข้าใจเล่นตลก!”

ผู้ตรวจสอบทั้งสามเย้ยหยันฮาร์วีย์ ถ้าชายหนุ่มต้องการหลอกพวกเขาจริง ๆ เขาก็น่าจะทำการบ้านมาก่อน

พวกเขาไม่อยากจะเชื่อเลยว่าบุคคลแรกที่ฮาร์วีย์กล่าวถึงจะเป็นเบนจามิน ลินช์ซึ่งมีชื่อเสียงมาก

'เขาคิดว่าผู้บังคับบัญชาคนแรกของมอร์ดูว่างถึงขนาดที่จะมาจัดการกับเรื่องเล็กน้อยเช่นนี้ได้หรือ?'

“ผมพูดจริงนะ ต่อให้พวกคุณจะเชื่อหรือไม่ก็ตาม” ฮาร์วีย์พูดอย่างใจเย็น

“ในเมื่อคุณอยากจะกลืนโทรศัพท์มาก เพราะงั้นผมจะรอดู”

คริสตันเย้ยหยัน

"ดี! ถ้านายยังคิดที่จะปฏิเสธเรื่องการรับสารภาพผิด เราก็ยินดี!

“เรามีเวลาเล่นกับนายอีกมาก!

โอทิสไม่คิดจะอ้อมค้อมและเอยถามอย่างเย็นชาว่า “เมื่อคืนนี้นายจับกุมจับชายชื่อฮาร์วีย์ ยอร์กมาหรือเปล่า?”

"ใช่ครับ…"

“หมายความว่ายังไง ใช่?!”

โอทิสเดือดดาลด้วยความโกรธ

“ตอนนี้เขาอยู่ที่ไหน!

“พาฉันไปหาเขา!

“ฉันขอเตือนพวกนายทุกคนไว้เลยนะ! เขาเป็นคนสนิทของนายท่านลินช์!

“หากเกิดอะไรขึ้นกับเขา เตรียมตัวตายไปได้เลย!”

'ฮาร์วีย์ ยอร์ก?!'

'นายท่านลินช์?!'

'คนสนิท?!'

คริสตันและคนอื่น ๆ ตัวแข็งทื่อ เหงื่อเย็นไหลลงมาตามแผ่นหลังของพวกเขา เข่าของพวกเขาเริ่มอ่อนแรง