ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 2065

ฮาร์วีย์หยิบโทรศัพท์ออกมากดเล่นวิดีโอแล้วส่งให้อีวอนน์ เขากระซิบว่า “เราจะไปที่นี่”

อีวอนน์หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู วิดีโอแสดงให้เห็นแม่ของเธอที่ถูกพาเข้าไปในอาคารหลังใหญ่และไม่ปรากฏตัวอีกเลยหลังจากนั้น

อีวอนน์หรี่ตาลงเล็กน้อยขณะที่เธอสำรวจอาคาร เธอพูดเบา ๆ ว่า “นี่หมวกของไซฟูโดใช่ไหม?”

ฮาร์วีย์พยักหน้าและพูดว่า “ใช่ นี่คือตึกไซฟูโดที่ลู่เจียจุ่ย ดูเหมือนว่าตระกูลสมิธจะมีบางอย่างเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้”

อีวอนน์พยักหน้าเช่นกัน “ไซฟูโดถูกก่อตั้งโดยไมค์ เทย์เลอร์ ผู้มีชื่อเสียงมาจากท้องถนน หน้าร้านเป็นคลินิกยาจีน แต่หลาย ๆ คนในมอร์ดูรู้ดีว่าธุรกิจนี้ดำเนินกิจการอะไรกันแน่

“เหตุผลที่ไซฟูโดสามารถยืนหยัดได้อย่างมั่นคงเป็นเวลาหลายปีก็เพราะการสนับสนุนของเทอร์รี่ สมิธ…

“ดังนั้นไมค์จึงสามารถแสดงอำนาจในมอร์ดูได้เป็นเวลานานหลายปี

“แม้ว่าตระกูลสมิธจะเป็นหนึ่งในสิบอันดับตระกูลแรก แต่พวกเขายังคงดำเนินการธุรกิจของตระกูล ดังนั้นพวกเขาจึงไม่มีกำลังคนมากนัก นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมพวกเขาจึงขาดคนอย่างไมค์ เทย์เลอร์ไม่ได้

“ฉันไม่คาดคิดมาก่อนว่าแม่ของฉันจะถูกจับตัวไว้ที่ตึกไซฟูโด

“แม้ว่าสถานที่แห่งนี้จะเป็นของตระกูลสมิธ…”

อีวอนน์ดูกังวลเมื่อเธอพูด

แม่ของเธออาจจะปลอดภัยดีเนื่องจากความสัมพันธ์ระหว่างตระกูลสมิธและไซฟูโด...

อย่างไรก็ตาม การช่วยชีวิตแม่ของเธอออกมาอาจเป็นเรื่องที่ยากกว่าที่คิด

ฮาร์วีย์เหลือบมองท่าทางของอีวอนน์จากกระจกมองหลังและพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ไม่ห่วง เราจะไปที่นั่นทันที ไมค์จะต้องปล่อยเธอแน่นอนตราบใดที่เราสุภาพ”

อีวอนน์ตกตะลึงไปครู่หนึ่ง เห็นได้ชัดว่าเธอสับสนเล็กน้อยและสงสัยว่าความมั่นใจของฮาร์วีย์มาจากไหน สุภาพอย่างนั้น? ไมค์จะปล่อยแม่ของเธอง่าย ๆ อย่างนั้นเลยเหรอ?

ผู้ชายคนนั้นเป็นราชาที่กดขี่ข่มเหงจากท้องถนนเลยนะ!

สีหน้าของอีวอนน์เคร่งขรึมขึ้นหลังจากที่ฟังคำพูดของฮาร์วีย์ “ท่านประธานยอร์ก ถ้ามันอันตรายเกินไปก็ลืมมันไปเถอะ ถ้าแม่ยังออกมาจากที่นั่นไม่ได้ในตอนนี้ก็ไม่เป็นอะไรหรอก

“คุณเพิ่งจะตั้งหลักในมอร์ดู คุณทำให้เฮกเตอร์ไม่พอใจ และตอนนี้คุณกำลังจะท้าทายเทอร์รี่ คุณจะมีปัญหาเอาได้ง่าย ๆ นะคะ”

ฮาร์วีย์พูดอย่างเฉยเมยว่า “ตั้งแต่ตอนที่ผมมาที่มอร์ดูผมก็ถูกกำหนดให้ต้องท้าทายเทอร์รี่และเฮกเตอร์แล้ว

“เว้นแต่ว่าผมจะยอมเห็นคุณตกอยู่ในอันตรายมากกว่านี้ได้ ทุกอย่างก็จะไม่เกี่ยวกับผม

“แต่ผมทำไม่ได้…”

อีวอนน์ตกใจอยู่ครู่หนึ่ง ทันใดนั้นเธอก็พึมพำว่า “ท่านประธานยอร์ก ถ้าคุณยังโสดอยู่ก็คงจะดี…”

อีวอนน์ยิ้มโง่ ๆ กับตัวเองและไม่พูดอะไรอีก

ทำไมบนโลกนี้ถึงได้มีเรื่องให้ “ถ้า” มากมายขนาดนี้นะ?