ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 2072

“การกระทำที่ดูเหมือนบ้าบิ่นของคุณช่วยรับประกันความปลอดภัยของนายหญิงสมิธได้อย่างแท้จริง ในขณะเดียวกัน ศัตรูของคุณก็จะเล่นงานคุณได้น้อยลงหนึ่งวิธีด้วย

“การเรียกเรื่องนี้ว่าแผนชั้นยอดคงไม่เกินจริงไปหรอก ใช่ไหม?”

ฮาร์วีย์ยิ้ม แต่ไม่ได้ตอบออกไปตรง ๆ

“คุณเป็นคนดีจริง ๆ”

“อีกอย่าง ผมสงสัยว่าคุณมีเป้าหมายอื่นในใจ…” โอทิสยังคงพูดต่อไป

"โอ้?"

ฮาร์วีย์อยากรู้ว่าโอทิสเดาไปถึงไหน

“คุณยอร์ก ผมคิดว่าคุณจงใจสร้างความสับสนให้กับผู้ที่บงการอยู่เบื้องหลังเหตุการณ์นี้”

“หากเหตุการณ์นี้ทำให้ศัตรูเข้าใจผิดเกี่ยวกับตัวตนที่แท้จริงของคุณ พวกเขาจะเปิดเผยช่องโหว่ของพวกเขาตอนที่พวกเขาจัดการกับคน ความคลาดเคลื่อนเล็กน้อยอาจนำไปสู่ข้อผิดพลาดที่ยิ่งใหญ่ได้”

“อย่างน้อยจากมุมมองของคุณ ทุกอย่างที่เกิดขึ้นในวันนี้เป็นไปตามแผนที่คุณวางแผนไว้ ผมเข้าใจถูกไหม?"

ใบหน้าของโอทิสเต็มไปด้วยความปลื้มปิติอย่างสุดซึ้ง ราวกับว่าเขามองทะลุแผนการของฮาร์วีย์

เป็นอีกครั้งที่ฮาร์วีย์ยิ้มโดยให้โอทิสโดยไม่ให้คำตอบอะไร

“ผู้บัญชาการสูงสุดของสถานีตำรวจกลางมอร์ดูเป็นไปอย่างที่คิดเลย! คุณตาแหลมดีทีเดียว คุณต้องเป็นเชอร์ล็อก โฮล์มส์สมัยใหม่แน่

"ผมประทับใจนะ!"

“คุณชมผมมากไปแล้ว!” โอทิสตอบอย่างเงียบ ๆ

“คนนอกย่อมเห็นสถานการณ์โดยรวมได้ดีกว่าเจ้าตัวอยู่แล้ว ผมสามารถอนุมานเรื่องเหล่านี้ได้ถ้าผมไม่ได้อยู่ในเกมนี้

“ทุกคนที่เกี่ยวข้องกับเรื่องยุ่งเหยิงนี้มักจะพบว่าทุกอย่างเข้าที่เข้าทางแล้ว” ฮาร์วีย์กล่าว เขายิ้มอีกครั้ง และสีหน้าของเขาก็แสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่าเขาไม่อยากจะสนทนากับอีกฝ่ายไปให้มากกว่านี้

“ยังไงก็เถอะ… ครั้งนี้ผมเป็นหนี้คุณ หัวหน้าผู้ตรวจการไค

“จะขอบคุณด้วยคำพูดเพียงอย่างเดียวคงไม่เพียงพอหรอก ในอนาคตถ้าคุณต้องการความช่วยเหลืออะไรจากผม ก็บอกมาได้เลย ผมจะช่วยคุณอย่างสุดความสามารถ!”

“คุณใจดีกับผมมากไปแล้ว คุณยอร์ก!”

โอทิสลุกขึ้นยืนตัวตรงเท่าที่จะทำได้

“เราก็ถือเป็นคนกันเองแล้ว อย่าพูดอะไรแบบนั้นเลย”

ดวงตาของโอทิสสะท้อนได้ถึงความจริงใจของเขา เขาคุ้นเคยกับเราเจ้าชายและนายน้อยที่มีชื่อเสียงส่วนใหญ่ในมอร์ดู

อันที่จริง เขาเคยพบกับเจ้าชายทั้งหกแห่งมอร์ดูผู้โด่งดังมาแล้วด้วยซ้ำ

ถึงกระนั้น เขาก็ไม่เคยพบเจอใครที่มีนิสัยโดดเด่นไม่เหมือนใครอย่างฮาร์วีย์ ซึ่งมีมาดของคนที่โลกทั้งใบอยู่ในกำมือเช่นนี้

เขาไม่ได้เข้าใจอะไรผิดไปแน่ๆ โอทิสสัมผัสได้ถึงออร่าที่ทรงพลังและเต็มไปด้วยความมั่นใจที่ฮาร์วีย์เปล่งออกมา

“ไม่อย่างนั้นผมคงกลายเป็นคนใจแคบ”

ฮาร์วีย์ยิ้ม

“ผมยังมีบางอย่างที่ต้องทำ ถ้างั้นผมจะไปแล้ว”

“ให้ผมจัดการอะไรต่อมิอะไรเรียบร้อยแล้ว ผมจะมาดื่มชากับคุณอีกแล้วกัน”

คราวนี้โอทิสหัวเราะออกมา

“ผมแนะนำว่าอย่าเลย คุณยอร์ก ถ้าจำเป็น ผมจะไปหาคุณแทน”

ฮาร์วีย์ตอบรับข้อเสนอของโอทิสด้วยรอยยิ้มอันอบอุ่นโดยไม่พูดอะไร ในวันนั้นเขายอมรับว่าโอทิส ไคถือเป็นเพื่อนที่ดี

…

หลังจากฮาร์วีย์ออกจากสถานีตำรวจ เขาก็เห็นอีวอนน์ซึ่งรออยู่ข้างนอกด้วยความกังวลอย่างหนัก ถัดจากเธอคือเฮเซลผู้หยิ่งยโส ซึ่งมีใบหน้าที่แสดงให้เห็นถึงความเย่อหยิ่งอย่างที่สุด มิเชลล์เองก็อยู่ที่นั่นพร้อมกับคนอื่นๆเช่นกัน

“คุณป้า อีวอนน์”

ฮาร์วีย์วิ่งไปข้างหน้าและทักทายทั้งสองด้วยความสุภาพ

“เขาออกมาแล้ว! เขาออกจากคุกแล้ว!”

เมื่อเฮเซลเห็นฮาร์วีย์เดินออกมา ใบหน้าของเธอก็ฉายแววชื่นชม

“อีวอนน์ คุณป้ามิเชล! ฉันบอกพวกคุณแล้วไง! พวกคุณจะมาร้องเรียนเรื่องอะไรก็ไร้ประโยชน์!

“จะเส้นสายแบบไหนก็ไร้ประโยชน์ทั้งนั้น!

“นายน้อยดันเคนสุดยอดมากเลยใช่หรือเปล่า?

“ฮาร์วีย์ออกมาหลังจากที่นายน้อยดันเคนโทรหาลูกพี่ลูกน้องของเขาแค่สามนาที!

“จริง ๆ เลย ในโลกนี้คนบางคนก็เทียบกับคนอื่นไม่ได้!

“บางคนรู้แต่วิธีสร้างปัญหา!

“และบางคนสามารถแก้ไขได้ทุกอย่าง!”

เฮเซลคว้ามือของแกรี่มาอย่างเขินอาย

“คนนี้ยอดเยี่ยมมากเลย นายน้อยดันเคน!”