ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 2086

“ฉันไร้ความสามารถ?”

ฮาร์วีย์หัวเราะออกมา

“เธอเคยลองสู้กับฉันแบบตัวต่อตัวบ้างไหม คุณมิยาโมโตะ?! เธอรู้เรื่องนั้นได้ยังไง!”

“เธอไม่รู้หรือว่าผู้ชายอย่างฉัน คำว่าไร้ความสามารถมันเป็นไปไม่ได้?!”

ฮาร์วีย์ดีดนิ้ว

ซากุระหัวเราะอย่างเย็นชา

“ดูจากรูปลักษณ์ของคุณแล้ว ฉันไม่จำเป็นต้องพยายามต่อสู้กับคุณก็รู้ว่าคุณไร้ความสามารถ คุณยอร์ก” ซากุระพูดด้วยสีหน้าดูถูกเหยียดหยาม

“อย่างนั้นเหรอ?”

ฮาร์วีย์หัวเราะอีกครั้ง และเคาะโต๊ะเบา ๆ

หลังจากการเคลื่อนไหวของเขา ลูกเต๋าก็เปลี่ยนไปอย่างเงียบๆ

ตามมาด้วยลูกที่สอง…

จากนั้น ก็ลูกที่สาม…

ฝูงชนตกตะลึง ใบหน้าของซากุระแข็งเป็นน้ำแข็ง

เมื่อมาถึงจุดนี้ ฝูงชนก็ส่งเสียงพึมพำออกมาอย่างตื่นเต้น

“สี่…”

"ห้า…"

"หก…"

“รวมเป็นสิบห้า! สูง!"

แขกทุกคนตกใจ คนที่เคยเยาะเย้ยฮาร์วีย์ก่อนหน้านี้ตัวแข็งทื่อ เพราะเขารู้สึกราวกับว่าถูกตบหน้าในทันใด

ซากุระรู้สึกถึงพลังงานที่ไหลออกมาจากร่างกาย เธอตกใจมาก

เธอไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่ตัวเองได้เห็น ก่อนหน้านี้มีจุดสีแดงเพียงสามจุด แล้วมันกลายเป็นสี่ ห้า และหกได้อย่างไร

“สาวกอันดับต้น ๆ ของเซียนยอดนักพนันนี่ใช้ได้เลย!”

ฮาร์วีย์ตบมือและมองไปที่อายะซึ่งมีใบหน้าที่น่ากลัวมาก

“น่าเสียดายที่เธอประเมินฉันสูงเกินไป” ฮาร์วีย์พูดพร้อมส่ายหน้า

“เธอนี่มันขยะโสโครก!” ซากุระกรีดร้องอย่างเดือดดาล

ในสายตาของเธอตอนนี้ อายะช่างโสโครกเสียจริง

คิดว่าแม้แต่สาวกอันดับต้น ๆ ของเซียนยอดนักพนันก็ยังไม่สามารถจัดการกับปลาซิวปลาสร้อยอย่างเขาได้! อายะนี่เป็นขยะชิ้นโตในกองขยะจริง ๆ

ดวงตาของฮาร์วีย์เป็นประกายเมื่อได้เห็นปรากฏการณ์นี้ เขาฉวยโอกาสทุบโต๊ะอย่างแรงและตะโกนว่า “ซากุระ มิยาโมโตะ! การที่เธอเรียกอายะว่าขยะโสโครกนี่มันหมายความว่ายังไง!

“เธอกำลังหมายความว่าตามแผนการอันแยบยลของเธอ ฉันควรจะแพ้งั้นเหรอ!

“ที่ฉันเกือบจะชนะเพราะฉันโชคดีพอที่จะเดาใจเธอได้อย่างนั้นใช่ไหม?!

“ฉันไม่อยากจะเชื่อเลย! เธอนี่มันขี้โกงจริง ๆ!

“คนที่ทอยลูกเต๋าแบบกำหนดจำนวนได้จะบอกว่าพวกเขาไม่โกงงั้นเหรอ?! ฉันไม่เชื่อเธอแม้แต่นิดเดียว!

“ทุกคนดูสิ! ชื่อเสียงของคาสิโนนี้เป็นยังไง! นี่คือวิธีทำธุรกิจของพวกเขา!

“ฉันแน่ใจว่าพวกเราที่นี่ไม่ได้โง่ แต่พวกเขาปฏิบัติกับเราเหมือนคนโง่!

“พวกเขาจะเสียอะไรไม่ได้ ดังนั้นพวกเขาจึงโกงเรา! ต่อไปใครจะอยากมาเล่นพนันที่นี่อีก!”

หลังจากพูดจบ ฮาร์วีย์เดินจากไปอย่างเรียบง่าย