ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 2124

ใบหน้าของเทอร์รี่เปลี่ยนไปอย่างกะทันหันและเขาตะโกนว่า “ตาเฒ่า แกมันไร้ยางอาย!”

การแสดงออกของทริชาก็เปลี่ยนไปเช่นกัน ใบหน้าของเธอซึ่งตอนแรกเย็นชาในตอนนี้กลับไร้สี

คนที่ฉลาดจะสัมผัสได้มีบางอย่างผิดปกติจากปฏิกิริยาของคนสองคนนี้

เจเดนหัวเราะ “ไม่มีประโยชน์ที่จะเถียงกับฉัน”

“ทริชา ที่เธออ้างว่ากลับมาแก้แค้นฉันคงไม่ใช่เพราะความเกลียดชังเมื่อยี่สิบปีก่อนใช่หรือเปล่า?”

“ถ้ามาที่นี่เพื่อชายหนุ่มอันเป็นที่รักของเธอใช่ไหมล่ะ?”

เมื่อได้ฟังคำพูดของจาเดนแล้ว ฮาร์วีย์และคนอื่น ๆ ก็เข้าใจ

ตั้งแต่ต้นจนจบจาเดน สมิธเป็นผู้คุมเกมมาโดยตลอด

ไม่ว่าจะเป็นความหายนะที่ตระกูลสมิธต้องเผชิญ ชีวิตหรือความตายของพวกเขา รวมถึงการกระทำก่อนหน้านี้ทั้งหมดของเทอร์รี่...

ทุกอย่างอยู่ภายใต้การควบคุมของจาเดน

ฮาร์วีย์เองเริ่มที่จะกลัวจาเดนขึ้นมาจริง ๆ เสียแล้ว

ชายชราผู้นี้ควรค่าแก่การเป็นหัวหน้าตระกูลสิบอันดับแรกอย่างที่สุด

คนธรรมดาย่อมไม่อาจหยั่งรู้ได้ถึงความคิดและกลอุบายของผู้อาวุโสคนนี้

การแสดงออกของทริชาเปลี่ยนไปครั้งแล้วครั้งเล่า เธอควบคุมตัวเองไม่ได้ เธอตะโกนออกมาอย่างเจ็บปวด “จาเดน สมิธ ตระกูลของฉันถูกแกทำลาย!

“เพื่อล้างแค้นให้กับสิ่งที่เกิดขึ้นในอดีต ฉันถึงจะฆ่าแก!

“และสำหรับลูกชายของแก เขาก็เป็นแค่เบี้ยในกระดานของฉันเท่านั้น!”

"จริงหรือ?"

เจเดนถอนหายใจ เขาหยิบเอกสารในอ้อมแขนออกแล้วโยนลงกับพื้น

“เธอคิดว่าฉันไม่รู้จริง ๆ เหรอว่าที่ผ่านมามันเกิดอะไรขึ้น?

“เมื่อยี่สิบปีที่แล้วตระกูลของเธอโจมตีตระกูลสมิธของเรา แต่พวกเธอถูกทำลายจนสิ้นซากด้วยกำลังคนและทรัพยากรจำนวนมหาศาลที่ฉันรวบรวมมาได้

“สุดท้ายแล้ว เธอก็เหลือรอดอยู่เพียงแค่คนเดียว

“เธอซ่อนตัวอยู่ในโกดังร้างของตระกูลสมิธและเอาชีวิตรอดมาได้ แต่ชีวิตของเธอก็เหมือนตกอยู่ในนรก

“ตลอดเวลาที่ผ่านมา เจ้าชายเทอร์รี สมิธก็เป็นแค่ตัวตลกของตระกูลเท่านั้น!”

จาเดนหันกลับมาอย่างช้า ๆ เขาดูสงบและเยือกเย็นตั้งแต่หัวจรดเท้า “ฆ่าพวกเขาทั้งคู่ อย่าลืมหาที่ฝังศพดี ๆ ให้พวกเขาด้วย”

สีหน้าของทริชาเปลี่ยนไป สัญชาตญาณเอาตัวรอดของเธอทำงาน เธอพุ่งไปข้างหน้าและเล็งการโจมตีไปที่แผ่นหลังของจาเดน

“ผู้อาวุโสสมิธ!”

"หัวหน้า!"

ทุกคนจากตระกูลสมิธตะโกนด้วยความตื่นตระหนก ไม่สามารถโต้ตอบได้ทัน แต่วินาทีต่อมาจาเดนหมุนตัวไปรอบ ๆ และกดนิ้วระหว่างคิ้วของทริชาทำให้การโจมตีของเธอเป็นไร้ผล

“อ๊าก!”

ทริชากระอักเลือดออกมาเต็มปาก ร่างของเธอปลิวว่อนไปในอากาศ

เธอพยายามลุกขึ้นยืน แต่จาเดนคว้าตะเกียบคู่ที่อยู่ใกล้ ๆ แล้วเหวี่ยงมันมาที่เธอ

เสียงแหลมดังตามมาเมื่อตะเกียบถูกเสียบลึกระหว่างคิ้วของทริชาใบหน้าของเธอเปลี่ยนไปอย่างน่าเกลียดอย่างที่สุด เธอล้มลงกับพื้น ร่วงโรย ไร้เรี่ยวแรง