ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 2140

ยิ่งไปกว่านั้น พวกเขามองว่าฮาร์วีย์เป็นคนที่พยายามเดิมพันชีวิตผู้หญิงเพื่อผลประโยชน์ของตัวเอง!

'มีคนที่กล้าล้อเล่นกับชีวิตคุณทอมป์สันเสียด้วย! เขาต้องตายแน่ๆ!'

สาวสวยหลายคนไม่อาจซ่อนความรังเกียจในใจของพวกเธอไว้ได้ พวกเขาปราดมองไปที่ฮาร์วีย์ใบหน้าบิดเบี้ยวด้วยความดูถูกเหยียดหยาม

'คนขี้โม้คนนี้ประเมินตัวเองสูงเกินไปจริง ๆ! เขากำลังพยายามขโมยความดีความชอบไปจากผู้เชี่ยวชาญด้านการจัดการความปลอดภัยด้วยซ้ำ!'

“ถึงคุณจะตัดสินใจทำตามแผนของเขาก็เถอะ ถึงอย่างนั้นเขาก็ไม่ควรเข็นรถด้วยมือเปล่า ร่างกายของมนุษย์มีไฟฟ้าสถิตอยู่ มีความเป็นไปได้ที่เขาอาจจะเป็นคนจุดระเบิดทันทีที่เขาสัมผัสกับตัวรถ…”

ฮาร์วีย์เตือนด้วยความกรุณา เขาตั้งใจแน่วแน่ที่จะกดดันอีกฝ่าย เพราะไม่ต้องการที่จะเห็นผู้หญิงคนนั้นตายไปโดยเปล่าประโยชน์

“เลิกจู้จี้ได้แล้วพ่อหนุ่ม!”

ก่อนที่ฮาร์วีย์จะพูดจบ พ่อบ้านทอมป์สันก็ตัดบทเขาทันทีและห้ามเขาไว้

“ถ้าคุณยังเอาแต่พูดถ่วงไม่ให้เราช่วยชีวิตคุณทอมป์สัน เราคงต้องใช้กำลังกับคุณแล้ว!”

ตามคำเตือนของพ่อบ้านทอมป์สัน ผู้คุ้มกันสองคนก้าวไปข้างหน้าด้วยท่าทีคุกคามและจับจ้องไปที่ฮาร์วีย์

พวกเขาพร้อมที่จะลงมือทันทีหากฮาร์วีย์ยังไม่หยุดพูด

ฮาร์วีย์มองดูพวกเขาและหัวเราะอย่างขมขื่น

บางครั้งบางอย่างก็ต้องปล่อยให้เป็นเรื่องของโชคชะตา ฮาร์วีย์ต้องการช่วยผู้หญิงคนนั้นจริง ๆ แต่เขาจะได้ลองทำเช่นนั้นได้อย่างไรหากตระกูลทอมป์สันปฏิเสธที่จะเชื่อเขาตั้งแต่แรก

ฮาร์วีย์ถอนหายใจเฮือกใหญ่ หากทุกสิ่งยังดำเนินไปเช่นนี้ ผู้หญิงคนนั้นก็อาจจะ...

“งั้นก็ช่างมันเถอะ” ฮาร์วีย์พูด เขายอมอ่อนข้อในที่สุด “คุณคงรู้ดีว่าอะไรดีที่สุดสำหรับเธอ ผมหวังว่าทุกอย่างจะราบรื่น"

เนื่องจากอีกฝ่ายยืนกรานที่จะปฏิเสธความช่วยเหลือของเขา ฮาร์วีย์จึงไม่คิดที่จะเข้าไปช่วย เขาหันกลับและเดินออกจากที่เกิดเหตุ

ขณะที่เขาเดินจากไป ฝูงชนก็เฝ้ามองเขาด้วยความโกรธและดูถูกเหยียดหยาม

“เด็กสมัยนี้ดีแต่อวดเก่ง!

“เขาไม่รู้หรือว่านี่ไม่ใช่สถานการณ์ที่ควรจะทำตัวแบบนั้น?

“จอมปลอมจริงๆ! เขานี่เป็นประเภทไม่รู้จักรับผิดชอบชั่วดีเอาซะเลย!”

ฝูงชนเริ่มดูถูกฮาร์วีย์ และเรียกเขาด้วยชื่อที่ไม่น่าฟังและกล่าวหาเขาอย่างไม่ยุติธรรม พวกเขานึกอยากจะโยนฮาร์วีย์ลงแม่น้ำ ถือเป็นบทเรียนสำหรับคนที่อวด!

แดเนียลหัวเราะเบา ๆ อย่างเย็นชา เขาพอใจกับการจากไปของฮาร์วีย์ ก่อนจะก้าวไปข้างหน้าและวางมือบนตัวรถ แต่ทันทีที่ปลายนิ้วไปแตะที่รถ...

ทันใดนั้นคุณหนูทอมป์สันซึ่งกำลังสะลึมสะลือลืมตาขึ้น เธอแทบจะไม่รู้สึกตัวขณะที่ถอดเข็มขัดนิรภัยออกมาได้

“คุณลุงทอมป์สัน ช่วยฉันด้วย!” เธอตะโกนออกมา สีหน้าของเธอดูหวาดกลัว

ตั้งแต่เล็กจนโตหญิงสาวไม่เคยเห็นภาพฝันร้ายเช่นนี้มาก่อนในชีวิตของเธอ!

“คุณหนูอย่าขยับ!”

พ่อบ้านทอมป์สันเห็นนายหญิงของเขาอ้อนวอนขอความช่วยเหลือและกลับมามีสติได้อย่างรวดเร็ว เขาวิ่งตรงไปยังจุดที่แดเนียลล้มลง และพยุงแดเนียลขึ้นจากพื้น

“คนเป็นผู้เเชี่ยวชาญไม่ใช่เหรอ!”

“รีบไปช่วยเธอเร็วเข้า!”

ใบหน้าของแดเนียลเปลี่ยนเป็นซีดเผือดด้วยความตกใจและสยดสยอง รอยยิ้มแห่งความภาคภูมิใจของเขาหายไปจนไม่เหลือ

“ผมทำอะไรไม่ได้แล้ว ผมช่วยเธอไม่ได้หรอก…!”

แดเนียลหมดสติไป