ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 2147

ลูซี่ โลว์และลูกชายของเธอจากไป หลังจากบังคับให้ฮาร์วีย์ยอมรับว่าเขาเป็นเจ้าของรถโตโยต้า อัลฟาร์ดที่แท้จริง

ในขณะนั้นฮาร์วีย์ได้ตกเป็นเป้าสายตาของทุกคน ทุกคนต่างจ้องมองมาที่เขา

เขาถูกผู้อยู่อาศัยในรีกัล วิลล่าซึ่งตั้งใจจะบังคับให้เขาจ่ายเงินและแก้ปัญหาลมร้อนในทันที

พวกเขาต่างหิวกระหายเงินมากเสียจนจะไม่ให้อะไรกระเด็นไปได้แม้แต่สตางค์แดงเดียว

เมื่อเทียบกับลูซี่และลูกชายของเธอ ซึ่งดูเหมือนว่าพวกเขาจะไม่มีเงินเลยแม้แต่เหรียญเดียว พวกเขารู้สึกเหมือนกับว่าฮาร์วีย์ซึ่งเป็นเจ้าของรถหรูและสัญญาซื้อขายหุ้นจะต้องมีปัญญาจ่ายค่าเสียหายอย่างแน่นอน

ซีนเธียร์ต้องการจะพูดอะไรบางอย่าง แต่เธอก็ถูกฝูงชนผลักออกไปในทันที

"พอแล้ว! ผมจะจัดการเรื่องทั้งหมดนี้เอง!”

เมื่อถูกรบกวนอย่างหนัก หัวของฮาร์วีย์ก็กำลังจะระเบิด การจู้จี้และต่อว่าซ้ำแล้วซ้ำเล่าในสถานการณ์ที่วุ่นวายไร้สาระเช่นนี้กำลังบั่นทอนความอดทนของเขา

ในตอนนี้ เขาไม่รู้ว่าเรื่องทั้งหมดถูกยุยงโดยลิเลียน ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น เขายังคงต้องรับมือกับฝูงชนที่กำลังคลุ้มคลั่ง

ถ้าเขาไม่ทำเช่นนั้น เขาก็จะต้องเผชิญกับความวุ่นวายนี้ต่อไปอย่างไม่อาจก้าวผ่านมันไปได้เลย

“พี่เขย นี่ไม่ใช่ความรับผิดชอบของคุณ คุณไม่เห็นต้องทำอะไรเลย รถคันนี้ก็ไม่ใช่ของคุณเหมือนกันนี่…” ซีนเธียร์พูด เธอพยายามช่วยเขา

“หมายความว่ายังไง ไม่ใช่เรื่องของเขา!

“เขาไม่รู้กฎหมายเหรอ?!

“ผู้ที่เป็นเจ้าของรถต้องรับผิดชอบค่าเสียหาย!

“บ้านเมืองมีขื่อมีแปนะ! นี่เป็นสิทธิ์ของเรา! เราสมควรได้รับค่าชดเชย!

“ถ้าคุณไม่แก้ปัญหาให้เราเดี๋ยวนี้ เราจะมายืนอยู่หน้าประตูบ้านคุณทุกวัน!

“คนที่อาศัยอยู่ที่วิลล่าในแฟรเกรินท์ ฮิลล์ วิลล่า คงไม่คิดที่จะเหยียบย่ำคนอื่นแบบนั้นหรอกใช่ไหม?!”

เพียงแค่ซีนเธียร์อ้าปากพูดเพียงประโยคเดียว ผู้อยู่อาศัยในรีกัล วิลล่าก็ระเบิดความโกรธออกมาในทันที

บางคนถึงกับดึงทึ้งเสื้อผ้าของฮาร์วีย์อย่างรุนแรง

รถหรูบางคันถูกซื้อออกไป ขณะที่บางคันถูกลากออกไป

สองชั่วโมงต่อมา ทุกอย่างก็ถูกจัดการอย่างเรียบร้อย จากนั้นฮาร์วีย์ก็โอนเงินทั้งหมดให้กับผู้อยู่อาศัยในรีกัล วิลล่า พวกเขาพอใจและรีบจากไปทันที

ลิเลียนซึ่งอยู่บนชั้นสองมองสิ่งที่เกิดขึ้นด้วยความสยดสยองเมื่อฝูงชนที่โกรธเกรี้ยวในตอนแรกต่างแยกย้ายกันไปเป็นกลุ่ม เมื่อเห็นว่าแผนของเธอล้มเหลว เธอจึงไม่อาจอยู่เฉยได้อีกต่อไป

เธอรีบลงไปชั้นล่างทันที มีใบรับรองสองสามใบอยู่ในมือ

“ฮาร์วีย์ นี่นายทำธุรกิจขายรถด้วยหรือ?”

“มีคนให้บางอย่างกับฉันก่อนที่ฉันจะมาที่มอร์ดู นายมาซื้อมันต่อจากฉันในราคาตลาดบ้างสิ!”

“ฉันไม่คิดจะขายมันในราคาดั้งเดิมหรอกนะ! แต่ถ้าว่ากันตามราคาตลาด ฉันจะให้ส่วนลดนายยี่สิบเปอร์เซ็นต์!”

ลูซี่ โลว์เดินตามลิเลียนลงมาชั้นล่าง พร้อมถือใบขับขี่มอเตอร์ไซค์

“ฮาร์วีย์ นายน่าจะซื้อมอเตอร์ไซค์ของฉันด้วยนะ! ฉันซื้อมาตอนราคาประมาณสี่ร้อยเจ็ดสิบเหรียญ ถึงฉันจะขี่มันมาหลายปีแล้ว แต่ฉันก็ไม่คิดที่จะขึ้นราคาหรอก! ฉันจะขายให้นายในราคาเท่าทุนเลย…”