ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 2195

ขณะที่อลิซมองไปที่ฮาร์วีย์ ความโกรธและความกลัวก็พลุ่งพล่านอยู่ในใจเธอ จากนั้นเธอเห็น ไทสันและ ราเชลจ้องมองมาที่เธอด้วยแววตาขบขัน และความโกรธของเธอก็ระเบิดขึ้น

“ฮาร์วีย์ ยอร์ก!”

อลิซกัดฟันอย่างโกรธจัด

“นายก็รู้จักแต่การหลบอยู่หลังผู้อาวุโสฮอแรน หลังจากช่วยเหลือเขาแค่นิด ๆ หน่อย ๆ!

“ถ้านายใช้แค่ความสามารถของตัวเอง นายคิดว่าจะเอาชนะฉันได้จริง ๆ เหรอ?”

ฮาร์วีย์กำลังจะจากไปแล้ว แต่คำพูดของอลิซทำให้เขาสนใจ เขาชะงักและหันกลับมาหาเธอ

“นี่เธอกำลังจะบอกว่าเธอไม่พอใจกับคำตัดสินใช่หรือเปล่า”

"ถูกต้อง! ฉันไม่พอใจ!"

อลิซกัดฟันแน่นจนฟันแทบหัก

“ถ้าเธอไม่พอใจ ฉันจะขยี้เธอให้เละไม่เป็นท่าเลย”

ฮาร์วีย์โยนโทรศัพท์ของเขาลงกับพื้นอย่างไม่แยแสและเตะมันไปที่อลิซ

“ฉันจะให้โอกาสเธอโทรหาใครก็ได้ อยากจะโทรหาใครก็ตามใจ

“ถ้าเธอทำให้ฉันกลัวได้ ฉันจะทิ้งซากุระไว้กับเธอ

"เอาสิ โทรหาใครซักคน!

“นายมันรนหาที่เองนะ!”

อลิซกัดฟันด้วยความโกรธขณะกดหมายเลขอย่างรวดเร็ว หลังจากนั้นไม่นาน เธอก็ได้ยินเสียงแหลม ๆ จากอีกฝั่งของโทรศัพท์

“ผมอีเลียส พาเทล นั่นใครโทรมา?"

“เจ้าชายพาเทล! ฉันเอง อลิซ!” อลิซพูดทันทีพร้อมโค้งคำนับทั้ง ๆ ที่คุยโทรศัพท์อยู่

“ฉันถูกรังแกที่โรงแรมพอทโฮล…!”

“ใครมันกล้าทำอะไรแบบนั้น? พวกเขาไม่รู้หรือว่าคุณเป็นสมาชิกของตระกูลทอมป์สัน”

น้ำเสียงของอีเลียสเต็มไปด้วยความสับสน

“ส่งโทรศัพท์ให้กับหมอนั่น เดี๋ยวผมจะเป็นคนคุยกับเขาเอง” เขาพูดอย่างใจเย็น

ฮาร์วีย์กอดอก

"ไม่ต้องหรอก ฉันฮาร์วีย์ พี่ใหญ่ของนายไง” ฮาร์วีย์กล่าว

รอยยิ้มแห่งความหวังของอลิซชะงักลงในทันที