ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 2197

อลิซซึ่งเป็นหนึ่งในสิบตระกูลที่ผู้คนนับไม่ถ้วนอยากจะมีสัมพันธ์ด้วย ตอนนี้กำลังคุกเข่าต่อหน้าฮาร์วีย์ไม่ต่างจากสุนัขรับใช้ขณะที่เธอร้องขอการให้อภัยจากเขา

ปัง!

ฮาร์วีย์ส่งอลิซให้กลิ้งไปกับพื้นด้วยการเตะเพียงครั้งเดียว เขาตบมือแล้วหันไปหาฝูงชนที่ล้อมรอบเขาอยู่

“ไม่มีใครสนใจหรอก ถ้าฉันจะพาชาวประเทศหมู่เกาะสองคนนี้ออกไป จริงไหม?”

ฝูงชนเงียบกริบ ไม่มีใครกล้าต่อปากต่อคำกับฮาร์วีย์อีกเลย

ถ้าเทียบกันเรื่องจำนวน ฮาร์วีย์มีคนยืนอยู่ข้างหลังเขาหลายสิบคน

หากเทียบกันเรื่องฝีมือ ฮาร์วีย์ก็มีฝีมือมากพอที่จะทำให้อาจารย์ฟาทัลพิการได้

เมื่อเทียบเป็นเรื่องความแข็งแกร่ง เพย์ตันก็พร้อมที่จะปรากฏตัวพร้อมกับคนของเขาทันทีที่ฮาร์วีย์เรียกหา

หากเทียบกันเรื่องของอิทธิพล แม้แต่อลิซ ทอมป์สันก็ยังถูกบังคับให้ต้องร้องขอความเมตตาจากเขา...

พูดได้อย่างเต็มปากเลยว่าอลิซและเชอริลสู้เขาไม่ได้เลยสักด้าน!

ซากุระเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง เธอรู้ว่าเธอไม่อาจที่จะหวังพึ่งใครในประเทศ H ให้มาช่วยเธอและน้องสาวของเธอได้อีกแล้ว!

…

ที่ท่าเรือหวงผู่…

เตาย่างบาร์บีคิวตั้งอยู่หน้าฮาร์วีย์ เคบับกำลังหมุนอยู่เอานั้น มันส่งกลิ่นหอมชวนรับประทาน

ฮาร์วีย์คว้าเคบับขึ้นมาแล้วกัดมันคำโตอย่างเอร็ดอร่อย

“อยากชิมไหม คุณมิยาโมโตะ? นี่เป็นอาหารอันโอชะของประเทศ H!

“เมื่อเทียบกับเห็ดย่างเหนียว ๆ ของจากประเทศหมู่เกาะของเธอ นี่ดีกว่ากันเยอะ!”

“ฉันรู้สึกไม่อยากอาหาร”

หลังจากตระหนักว่าฮาร์วีย์จะไม่ฆ่าเธอและน้องสาวในทันที ซากุระก็สงบสติอารมณ์ลง จากนั้นเธอก็หายใจเข้าลึก ๆ

“ต้องการอะไรก็บอกมา ฮาร์วีย์!” เธอตะโกนขึ้น

“ปล่อยพวกเราไป! อย่าฆ่าพวกเราเลย!”

“อยากได้อะไรก็พูดมาเลย!”

ฮาร์วีย์ยิ้ม ง่วนอยู่กับการกินเคบับในมือ