ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 2208

หลังจากที่ผ่านไปประมาณสิบนาที เสียงส้นสูงกระทบกันก็ดังขึ้นนอกวอร์ด ผู้หญิงในชุดสูทสีดำเดินเข้ามา สีหน้าของเธอดุร้าย

เธอดูสง่างามและซับซ้อน แต่ความเป็นชาวเกาะในตัวเธอยังคงชัดเจน

ผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากอิชิกาวะ ยูกิโกะ ตัวแทนสถานทูตประเทศหมู่เกาะ

เธอมีท่าทางเย็นชา สีหน้าของเธอเต็มไปด้วยความดูถูกเหยียดหยามขณะที่เธอมองไปรอบ ๆ วอร์ด

จริง ๆ แล้วยูกิโกะจะไม่อยากก้าวเท้าเข้ามาในสถานที่เล็ก ๆ อย่างโรงพยาบาลเอ็ดเวิร์ดเลยด้วยซ้ำหากไม่จำเป็น

ทีแกนยิ้มเมื่อเห็นยูกิโกะ

“คุณอิชิกาวะ”

อลิซและเชอริลรีบเดินไปข้างหน้า

“พี่อิชิกาวะ! คุณมาแล้ว”

ยูกิโกะไม่สนใจความวุ่นวายที่อยู่ตรงหน้า เธอมีท่าทางที่เย่อหยิ่งและถามอย่างโอหังว่า “น้องซาเวียร์ น้องทอมป์สัน ที่โทรเรียกฉันมาที่นี่เพื่อบอกว่าจับฆาตกรของแขกผู้สูงศักดิ์จากประเทศหมู่เกาะได้แล้วใช่ไหม?”

เชอริลยิ้มเบา ๆ

“ผู้ชายคนนั้นค่ะพี่อิชิกาวะ เขาเป็นคนทำ! เขาไม่เพียงแต่ฆ่าพี่น้องมิยาโมโตะเท่านั้น แต่เขายังยั่วยุนายน้อยทอมป์สันด้วย! ตอนนี้พี่ทีแกนจับเขาได้แล้ว

“ไม่ต้องห่วงนะคะ เราจะให้ความยุติธรรมกับประเทศหมู่เกาะสำหรับสิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมดแน่นอน!”

ทีแกนขมวดคิ้วเล็กน้อย

‘เชอริลโง่จริง ๆ นี่เธอได้คิดก่อนที่จะพูดบ้างไหม?’

ถ้ามีใครหลุดปากต่อหน้าชาวเกาะ เฮกเตอร์จะมีปัญหาแน่นอน

เฮกเตอร์อาจไม่สนใจ แต่ลูกสมุนของเขาจะต้องใส่ใจแม้กระทั่งความผิดพลาดที่เล็กน้อยที่สุด

ทีแกนจึงต้องตัดบทสนทนา

“ฮาร์วีย์เป็นผู้สงสัยว่าเป็นอันตรายต่อความมั่นคงของชาติ หลังจากที่ผมพาเขากลับไปสอบสวนแล้ว ทุกคนจะได้รับความยุติธรรม

“คุณอิชิกาวะ คุณไม่ควรที่จะอยู่ที่นี่นะครับ”

พูดง่าย ๆ ก็คือ การบดขยี้ฮาร์วีย์เป็นเรื่องที่ง่ายมากสำหรับเขา

ยูกิโกะเข้าใจทั้งหมดแล้ว

“ผู้บัญชาการบาวเออร์ ฉันไม่มีคำขออะไร”

สายตาของยูกิโกะในตอนนี้บ่งบอกถึงความสนุกสนาน

“ฉันหวังเพียงให้คุณส่งฮาร์วีย์ ยอร์กไปที่สถานทูตของประเทศหมู่เกาะเมื่อคุณพิจารณาคดีอาชญากรรมของเขาเสร็จแล้ว

“เราจะสอบสวนเขาที่ประเทศของเรา และคืนความยุติธรรมให้กับทหารที่กล้าหาญของเราที่เสียสละชีวิตตนเอง!”

ราเชลและหลงเหมินคนอื่น ๆ ที่ยืนอยู่ข้างหลังฮาร์วีย์อ้าปากค้างกับคำพูดของยูกิโกะ

การปรากฏตัวของชาวเกาะทำให้สถานการณ์ซับซ้อนเกินกว่าที่ควรจะเป็น

ยูกิโกะหรี่ตาลงขณะที่เธอสำรวจดูฮาร์วีย์ จากนั้นเธอก็พูดอย่างใจเย็นว่า “แต่แน่นอนว่า ถ้าท่านยอร์กเต็มใจยอมรับเงื่อนไขของฉัน ประเทศหมู่เกาะจะปล่อยคุณไป”