ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 2219

“ฮาร์วีย์ ยอร์กเป็นแค่ลูกเขยไร้ตระกูลไม่ใช่เหรอ?”

“แม้ว่าเขาจะดำรงตำแหน่งหัวหน้าสาขา แต่หลงเหมินเป็นของตระกูลบาวเออร์ไม่ใช่เหรอ?”

“เขาเป็นเพียงคนรับใช้ของตระกูลบาวเออร์ เขากล้าทะเลาะกับทีแกนได้อย่างไร?”

“และยังยิงปืนต่อหน้าผู้คนจากกองทัพจำนวนมาก…”

“เขา... กำลังรนหาที่ตายเหรอ?”

อิชิกาวะ ยูกิโกะรู้สึกตกใจอย่างมากในขณะที่เห็นเหตุการณ์นี้

เธอรู้ดีว่าผู้ชายคนนี้จะกลายเป็นฝันร้ายของเธอนับจากนี้!

เขาช่างโหดเหี้ยมเกินไป!

สำหรับชาวเกาะ ที่เป็นที่รู้จักกันดีว่าไร้ความปรานีเสมอ มันยากที่จะได้เห็นบุคคลที่คล้ายกันเช่นนี้

ไม่ใช่แค่คนอื่น แม้แต่ทีแกน บาวเออร์เองก็ตกใจจนเสียงหาย

เขาไม่รู้เลยว่ากำลังเกิดอะไรขึ้น

เขาพยายามอย่างเต็มที่แต่กลับถูกฮาร์วีย์ตบหน้าจนกระเด็นลอยไป?

แล้วฮาร์วีย์ก็ใช้ปืนของทราวิส ฮันท์ และทำให้แขนขาของเขาพิการอย่างง่ายดาย?!

เขากล้าทำขนาดนี้ได้อย่างไร?!

ทีแกนเต็มไปด้วยความสงสัยในขณะที่เขายังคงตัวสั่น

ความกล้าหาญของฮาร์วีย์นั้นเหนือความปกติและเหนือจินตนาการ

เขากลัวว่าศีรษะของเขาจะถูกดึงออกหากฮาร์วีย์ขยับมือขวาของเขาเพียงเล็กน้อย

อย่างไรก็ตาม ในขณะนี้เขาได้ถึงจุดที่ไม่สามารถหวนกลับได้

หลังจากนั้นไม่นานสีหน้าของทีแกนก็เปลี่ยนไป จากนั้นเขาก็ขู่ว่า “ยอร์ก นายควรรู้ว่าต่อจากนี้ไปแกจะต้องเจอกับอะไร

“ไม่ว่าจะเป็นตัวตนในกองทัพหรือในฐานะสมาชิกของตระกูลบาวเออร์ของฉัน นายอาจถูกฆ่าได้หากนายทำกับฉันแบบนี้!

“ถ้านายกล้าพอ นายควรจะฆ่าฉันวันนี้เลยดีกว่า ไม่อย่างนั้น…”

เขามองไปที่อลิซ ทอมป์สันอย่างเฉยเมยขณะที่เช็ดและพูดว่า “วันนี้ฉันจะไม่ฆ่าเธอ แต่เธอจะต้องช่วยฉันส่งข่าวถึงใครบางคน

“บอกเฮกเตอร์ ทอมป์สันให้ซ่อนตัวในโวลซิ่งให้ดี และล้างหัวของเขารอเลย…

“ไม่ช้าก็เร็วฉันจะไปรับมันมา”

อลิซ เชอริล ซาเวียร์และคนอื่น ๆ ไม่กล้าส่งเสียงใด ๆ ในขณะที่มองฮาร์วีย์ที่เย็นชาในขณะนี้

พวกเขาอุ้มทีแกน ซึ่งแขนขาได้รับบาดเจ็บสาหัส และจากไปอย่างรวดเร็ว

ฮาร์วีย์รีบขอให้แพทย์มาจัดการกับอาการบาดเจ็บของราเชล ฮาร์ดี้และคนอื่น ๆ เมื่อพวกเขาออกไปหมดแล้ว

โชคดีที่แพทย์ที่โรงพยาบาลเอ็ดเวิร์ดทุกคนมีความชำนาญมาก หลังจากที่ทำงานไม่กี่ชั่วโมง พวกเขาก็ได้รักษาอาการบาดเจ็บของผู้คนจำนวนมาก

นอกจากนี้ พวกเขายังใช้ยารักษาทุกโรคที่ฮาร์วีย์นำมา อาการบาดเจ็บของพวกเขาจะหายดีภายในสองสามวันตราบใดที่พวกเขาไม่ขยับเขยื้อนไปไหน

ทราวิสไม่ได้แทรกแซงกับกระบวนการติดตามผล เมื่อฮาร์วีย์เดินไปที่สวนหลังโรงพยาบาลหลังจากที่ทำธุระเสร็จแล้ว ทราวิสก็รีบตามไป

เมื่อฮาร์วีย์เดินไปที่ศาลา เขาก็นั่งลงอย่างสบาย ๆ จากนั้นทราวิสก็ข่มอารมณ์ขี้เล่นของเขาด้วยการชิดขาทั้งสองข้างเข้าหากัน จากนั้นเขาก็ทำความเคารพฮาร์วีย์และพูดอย่างเคร่งขรึมว่า “หัวหน้าผู้ฝึกสอน ผม ทราวิส ฮันท์ จากค่ายศัสตราวุธรายงานตัวครับ!”