ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 2240

ครอบครัวมาโลนตัวแข็งทื่อ ตกตะลึงจนแทบไม่น่าเชื่อ

จู่ ๆ ความเสียใจที่ไม่อาจบรรยายได้ก็ถาโถมใส่หัวใจของพวกเขา ซัดเข้าใส่พวกเขาราวกับคลื่นยักษ์ขณะที่พวกเขาเฝ้าดูฮาร์วีย์เข้าสู่เวทีอย่างใจเย็น

ฮาร์วีย์…

ผู้ซึ่งเป็นนักธุรกิจระดับรากหญ้าที่มาหาพวกเขาเพื่อขอความช่วยเหลือ ลูกเขยแต่งเข้าบ้านไร้ประโยชน์ คนโง่ที่เกาะพวกเขาเพื่อความอยู่รอดในมอร์ดู หรือไม่ก็เป็นคนที่พวกเขาคิดว่าเป็น

และหัวหน้าสาขาของหลงเหมินแห่งมอร์ดู หัวหน้าสาขายอร์ก

ชายผู้ทรงพลังที่สามารถทำทุกอย่างได้ตามต้องการ ด้วยความสามารถในการต่อสู้ที่น่าประทับใจไม่เป็นสองรองใคร!

คนสองคนที่แตกต่างกันเช่นนี้จะกลายมาเป็นคนคนเดียวกันได้อย่างไร!

พวกมาโลนไม่เคยคิดฝันถึงเรื่องเช่นนี้มาก่อนเลย ไม่ว่าพวกเขาจะพยายามมากแค่ไหน ก็ไม่สามารถเชื่อมโยงตัวตนทั้งสองนี้เข้าด้วยกันได้ มันเป็นไปไม่ได้

ถึงกระนั้น ความจริงก็ได้เล่นตลกกับพวกเขา!

ฮาร์วีย์ที่พวกเขาดูถูกมาโดยตลอดกลายเป็นหัวหน้าสาขายอร์กซึ่งผู้คนนับพันชื่นชม

ผลกระทบจากการเปิดเผยนี้มากเกินไปสำหรับพวกเขา

เคลลี่ได้แต่ตกตะลึงและพูดไม่ออก เขาไม่สามารถพูดอะไรได้แม้แต่คำเดียว

ร่างกายของสตีเว่น วอล์คเกอร์แข็งทื่อด้วยความกลัว หนาวสั่นตั้งแต่หัวจรดเท้า เขาก็พูดไม่ออกด้วยความตกใจเช่นกัน

'ฮาร์วีย์ หัวหน้าสาขายอร์ก... หัวหน้าไคเซ็น กรุ๊ป...'

ความคิดนี้ผุดขึ้นในใจของสตีเว่นซ้ำแล้วซ้ำเล่า เขาเริ่มจำได้ว่าเขาต้องการปราบปรามฮาร์วีย์โดยไม่รู้ว่าฮาร์วีย์เป็นเจ้านายของเขา เขายังไล่ฮาร์วีย์ออกด้วยซ้ำ…!

สำหรับแม็กซ์ เขานิ่งเงียบ เขารีบคว้ามีดที่อยู่ใกล้ตัว แทงมันผ่านไปที่มือซ้ายและกัดฟันทนต่อความเจ็บปวดขณะที่เขาพยายามทำให้มือของตัวเองพิการ

ฮาร์วีย์เป็นหัวหน้าสาขา ถ้าแม็กซ์ไม่ยอมแก้ไขความผิดของตัวเอง เขารู้ดีว่าคืนนี้สิ่งที่เขาจะเสียไม่ใช่แค่แขนข้างเดียวแน่นอน

เขาทำได้เพียงแค่ปล่อยให้แผลของเขามีเลือดสีแดงฉานหยดลงพื้น.. เขาไม่กล้าพันผ้าพันแผล และกัดฟันอดทนต่อความเจ็บปวดเท่าที่จะทำได้

ความปรารถนาเพียงอย่างเดียวของเขาในตอนนี้คือการบีบคอสตีเว่นซึ่งเป็นผู้ยุยงให้เขาหาเรื่องฮาร์วีย์ให้ตาย!

“เป็นไปได้ยังไง?!”

“มันจะเป็นเรื่องจริงได้ยังไง?!”

หลังจากตกตะลึงอยู่นาน ในที่สุดเฮเซลก็มีปฏิกิริยาตอบสนอง ใบหน้าที่สวยงามของเธอขาวซีดและสีหน้าของเธอก็ดูไม่ได้

เฮเซลนึกถึงข่าวลือที่บอกว่าไคท์เป็นคนสนิทของหัวหน้าสาขา...

ใบหน้าของเธอก็ยิ่งดูไม่ได้ยิ่งขึ้น

เธอไม่อาจยอมรับความจริงนี้ได้!

คนไม่มีหัวนอนปลายเท้าอย่างฮาร์วีย์ก็ควรที่จะเป็นคนต่ำต้อยต่อไปสิ คนยากจนอย่างเขาสมควรได้รับแค่การเยาะเย้ยถ่างและความสมเพชจากเธอเท่านั้น

เขาควรจะรู้สึกละอายใจที่ความงดงามของเธออยู่เกินกว่าจะเอื้อม!

นี่คือตัวตนและสถานะที่ต่ำต้อยที่ฮาร์วีย์สมควรได้รับ!

ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเฮเซลไม่สามารถยอมรับความจริงที่ว่าฮาร์วีย์เหนือกว่าเธอมากขนาดนี้ เธอไม่มีทางทำได้!

“ไม่เป็นไร เฮเซล…”

เปลือกตาของจูนกระตุกอย่างรุนแรง เธอสามารถเข้าใจความรู้สึกในตอนนี้ของเฮเซลได้ดีที่สุด เธอรีบปลอบเฮเซลและพูดอย่างโง่เขลาว่า “หยุดคิดว่าฮาร์วีย์มีอำนาจมากกว่าที่เราคิดเถอะ! ตำแหน่งหัวหน้าสาขาไม่ใช่ตำแหน่งที่จะรักษาเอาไว้ได้ง่าย ๆ หรอก!”

“แม่พนันได้เลยว่าในเวลาอันสั้น ศัตรูของเขาจะกรูกันมาฆ่าเขา!”