ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 2269

อย่างไรก็ตาม ตระกูลชั้นนำเพียงตระกูลเดียวในลาสเวกัสก็คือตระกูลแฮมิลตัน

ตระกูลแฮมิลตันควบคุมลาสเวกัสได้ดีมากโดยไม่มีช่องโหว่ใด ๆ

ยิ่งไปกว่านั้น เขาไม่ได้มีความขุ่นเคืองใด ๆ กับตระกูลแฮมิลตัน แล้วทำไมต้องฮ่องกง?

“ไม่นะ!”

ทันใดนั้นฮาร์วีย์ ยอร์กก็รู้แจ้ง

ทั้งหมดนี้ไม่ใช่เพราะเขา แต่เป็นเพราะยังไงแมนดี้ ซิมเมอร์ก็จะต้องมาที่ลาสเวกัสเพื่อธุรกิจการพนันอย่างแน่นอน

ทั้งหมดนี้อาจจะถูกเตรียมพร้อมไว้สำหรับเขา แต่เป้าหมายที่แท้จริงเป็นแมนดี้ ซิมเมอร์มาโดยตลอด

ถ้าอย่างนั้น คนที่จัดการเรื่องทั้งหมดนี้จะเป็นตระกูลฌองแห่งมอร์ดู ตระกูลแฮมิลตันจากลาสเวกัส หรือคนรู้จักเก่า ๆ ที่เขาไม่ได้พบมานานแล้ว?

ฮาร์วีย์หายใจเข้าลึก ๆ จากนั้นสายตาของเขาก็จับจ้องไปที่อาคารตรงข้ามกับคาสิโน พาเลซ

ปัญหาบางอย่างสามารถแก้ไขได้ง่าย ๆ ตราบใดที่เขาสามารถจับสไนเปอร์ที่กำลังยิงเขาอยู่ในขณะนั้นได้

ฟิ่ว ๆๆ ขณะที่ฮาร์วีย์กำลังครุ่นคิดอยู่ก็มีเสียงต่าง ๆ ดังขึ้นอีกครั้ง!

เห็นได้ชัดว่าสไนเปอร์เห็นฮาร์วีย์แล้วและกระสุนทั้งหมดนั้นก็ยิงเข้ากำแพงข้าง ๆ ฮาร์วีย์

แรงกระแทกที่ดังและเศษหินอ่อนบนผนังกำลังจะบาดแก้วหูของฮาร์วีย์

อย่างไรก็ตาม เขายังคงไม่เคลื่อนไหวใด ๆ และเกาะติดกับกำแพงต่อไป

นี่เป็นเพราะฮาร์วีย์รู้ดีว่าพนักงานของสกาย คาสิโน พาเลซจะต้องรู้เรื่องเข้าอย่างแน่นอนหลังจากที่เรื่องใหญ่แบบนี้เกิดขึ้น ดังนั้นเขาจึงคิดที่จะหลบหนีเมื่อมีคนพลุกพล่านและจากนั้นเขาจะไปจับสไนเปอร์แทนที่จะวิ่งออกไปในตอนนี้

อย่างไรก็ตาม ก่อนที่ฮาร์วีย์จะทันได้ทำตามความคิดของตนเอง ตาของเขาก็กระตุกทันที เขาสัมผัสได้ถึงอันตรายโดยสัญชาตญาณ เขารีบออกจากที่ตรงนั้นและวิ่งไปที่บันไดหนีไฟแทน

เสียงที่ไม่แยแสดังมาจากอีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์

“หรือเธอยังรู้สึกอะไรกับพี่ชายคนโตของเธออยู่?”

ควินนี่รีบโยนหน้ากากจิ้งจอกบนใบหน้าทิ้งและเลื่อนลงจากเสาหินอ่อนที่สูงลงมาที่พื้น ก่อนที่จะพลิกเสื้อโค้ทของตัวเองและเปลี่ยนจากนักฆ่าเลือดเย็นเป็นสาวงามทันที

เธอแทรกตัวกลมกลืนกับนักท่องเที่ยวและพูดอย่างเย็นชาว่า “ควินตัน ยอร์ก จำเป็นต้องพูดแบบนั้นตอนนี้ไหม?

“ตอนที่เขาอยู่ที่ถนนสนามบิน การโจมตีของนายก็ล้มเหลวไม่ใช่เหรอ?

“ถ้าพี่ชายคนโตของเราฆ่าได้ง่ายขนาดนั้น เราคงไม่ต้องมาซ่อนตัวอยู่ที่ฮ่องกงจนถึงตอนนี้! เราไม่กล้าแม้แต่จะไปเยียบเกาะด้วย ลืมไปแล้วเหรอ?”

ควินตันเงียบไป จากนั้นเขาก็กล่าวอย่างเคร่งขรึมว่า “ในเมื่อเราล้มเหลวมาแล้วถึงสองครั้ง เราก็ควรจะโจมตีครั้งที่สามอย่างรวดเร็วก่อนที่เขาจะรู้ทัน

“ถ้าเขารู้ตัวตนที่แท้จริงของเรา เราจะไม่มีโอกาส…”