ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 2275

สีหน้าของชายหนุ่มหน้ามันเยิ้มนั้นไม่น่าดูเลยสักนิด ตอนนี้เขาอยากจะพุ่งตัวไปข้างหน้า แต่แล้วเขาก็นึกขึ้นได้ว่าฮาร์วีย์เพิ่งจะจัดการผู้คุ้มกันชาวต่างชาติทั้งสี่คนได้อย่างง่ายดายเพียงใด

เมื่อเห็นฮาร์วีย์ยั่วยุเขาแบบนี้ ใบหน้าของชายหนุ่มมันเยิ้มก็เย็นชา จากนั้นเขาก็โบกมือและพูดว่า “หยิบอาวุธมา และฆ่าเขา!”

ผู้คุ้มกันชาวต่างชาติที่เหลืออีกสี่แลกเปลี่ยนสายตามองกันและกัน ก่อนที่พวกเขาทั้งหมดหยิบกระบองไฟฟ้าออกมาและพุ่งไปข้างหน้าพร้อมกับชายหนุ่มหน้าเยิ้มคนนั้น

เพี๊ยะ เพี๊ยะ เพี๊ยะ!

เสียงตบที่คมชัดอีกหลายครั้งดังออกมาอีก ชายห้าคนที่พุ่งตัวออกไปเมื่อครู่ถูกส่งให้ปลิวออกไปอีก

โดยเฉพาะหนุ่มหน้ามันเมือกคนนั้น เขากรีดร้องเสียงดังและใบหน้าบิดเบี้ยวขณะที่ตกลงสู่พื้น

จากนั้นฮาร์วีย์มองไปที่เดนเวอร์ แฮมิลตันอย่างเฉยเมย โดยไม่สนใจเสียงกรีดร้องจากฝูงชน “นายน้อยสาม ผู้คุ้มกันต่างชาติของนายไม่มีความสามารถเลยสักนิด

“แต่นายและตระกูลของนายประสบความสำเร็จด้านธุรกิจในลาสเวกัส และต้องมียอดฝีมืออยู่กับตัวไม่น้อย ทำไมนายไม่ลองโทรเรียกพวกเขาอีกสักสองสามคนล่ะ?”

เปลือกตาของเดลและคนอื่น ๆ กระตุกอย่างรุนแรง และพวกเขาทั้งหมดไม่กล้าพูดอะไร หลังจากเห็นฮาร์วีย์เล่นงานผู้คุ้มกันต่างชาติหลายคนได้ในพริบตา

ในทางตรงกันข้าม เดนเวอร์มองไปที่ฮาร์วีย์ด้วยความดูถูกเหยียดหยาม แต่สีหน้าของเขาไม่ได้เปลี่ยนไปมากนัก

เขาตอบอย่างเฉยเมยขณะจิบไวน์แดง “หนุ่มน้อย ดูเหมือนนายจะค่อนข้างเก่งและมีฝีมือทีเดียว แต่ก็ไม่ได้หมายความว่านายจะมาทำตัวเย่อหยิ่งได้ นายควรรู้ว่าที่นี่มันที่ไหน…”

เขาเปล่งออร่าของคนที่มีอำนาจอยู่ในมือราวกับว่าเขากำลังสอนบทเรียนให้กับฮาร์วีย์อย่างใจเย็น “แค่เพราะนายมีทักษะและสามารถเล่นงานจนผู้คุ้มกันของฉันหมอบลงได้อย่างง่ายดาย แล้วนายคิดว่านายโดดเด่นขนาดนั้นจริง ๆ เหรอ?

“โง่เง่า! อ่อนต่อโลกจริง ๆ!

“นายรู้หรือเปล่าว่าการกระทำของนายละเมิดกฎหมายของลาสเวกัส?

“นายรู้ไหมว่านายสามารถถูกจำคุกได้เพราะทำร้ายผู้คนในที่สาธารณะ!

“แค่ฉันยกหูโทรศัพท์ครั้งเดียว ชีวิตนายก็จบเห่ นายจะได้แต่นั่งอยู่ในห้องขังเย็นเฉียบและใช้ชีวิตที่เหลืออย่างน่าสังเวช”

ในทันทีที่เครนปลดตะขอออก กรงเหล็กดังกล่าวก็จะตกลงไปในทะเล ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าคนในกรงจะต้องพบจุดจบแบบใด!

ทั้งฮาร์วีย์และเทเรซ่าขมวดคิ้วเล็กน้อยเนื่องจากไม่รู้ว่าเดนเวอร์กำลังจะสื่อถึงอะไร

แต่ในไม่ช้า เดนเวอร์ก็เงยหน้าขึ้นและยิ้มเล็กน้อย จากนั้นเขาก็ยกยิ้มอย่างสนุกสนาน

ในไม่ช้า ใบหน้าของคนหลายคนก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าเทเรซ่าและฮาร์วีย์

ใบหน้าของเทเรซ่าถอดสีในทันที ร่างกายที่บอบบางของเธอสั่นอย่างควบคุมไม่ได้

นั่นเป็นเพราะคนที่อยู่ในกรงล้วนเป็นลูกจ้างของเธอ

เธอไม่รู้เลยว่าพวกเขาตกไปอยู่ในเงื้อมมือของเดนเวอร์อีกครั้งเมื่อไหร่