ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 2288

ใบหน้าของแมนดี้ ซิมเมอร์นั้นบวมไปหมด

“คุณแน่ใจหรือว่าต้องการใส่ร้ายฉันด้วยวิธีนี้ นายน้อยลำดับที่สี่” แมนดี้อุทานอย่างเย็นชา

“พวกคุณทุกคนควรรู้ว่าฉันเป็นหัวหน้าสาขาที่เก้าของตระกูลฌอง

“การที่คุณทำแบบนี้ไม่กลัวหรือว่าตระกูลของฉันจะหาทางแก้แค้นคุณ”

“ตระกูลฌองแห่งมอร์ดู?”

เอลลี่ พาล์มเมอร์เย้ยหยัน จากนั้นเดินไปข้าง ๆ แมนดี้

“เธอไร้เดียงสาขนาดนี้เลยหรอ แมนดี้?” เอลลี่กระซิบอย่างเย็นชาด้วยน้ำเสียงที่มีแต่แมนดี้เท่านั้นที่ได้ยิน

“ฉันไม่เข้าใจเลยว่าด้วยสมองของเธอ เธอได้ขึ้นเป็นหัวหน้าสาขาที่เก้าได้ยังไง?

“เธอคิดว่าเราจะกล้าสู้กับเธอทั้งที่ไม่มีใครหนุนหลังอย่างนั้นเหรอ?

“ต่อให้วันนี้เราจะฆ่าเธอ ตระกูลฌองก็จะทำได้แค่ยอมรับและเดินหน้าต่อไป เข้าใจหรือเปล่า?

“ยิ่งไปกว่านั้น เธอก็กำลังขัดขวางเส้นทางของคนอื่นอยู่!”

เอลลี่ถอยหลังไปหนึ่งก้าวในขณะที่แสดงท่าทางขี้เล่นแต่เย้ยหยัน

แมนดี้ตัวแข็งเล็กน้อย ความตระหนักรู้แสดงบนใบหน้าของเธอก่อนที่จะถูกแทนที่ด้วยสีหน้าขมขื่น

เห็นได้ชัดว่าเธอไม่ใช่คนโง่เง่าเช่นกัน

หลังจากที่เอลลี่อธิบายทุกอย่างออกมา เธอก็เข้าใจทุกอย่างอย่างชัดเจน

ตั้งแต่เหตุการณ์ลักพาตัวของลิเลียน เยตส์ ไปจนถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนั้นหลังจากเร่งรีบมาจนถึงลาสเวกัส

ทุกอย่างถูกปะติดปะต่อเข้าด้วยกันแล้ว

แมนดี้คิดว่าฮาร์วีย์ ยอร์กคือคนที่ตกเป็นเป้าหมาย

แต่แล้วเธอก็เข้าใจแล้วว่าพวกเขาก็กำลังหมายหัวเธอด้วยเช่นกัน

ตำแหน่งของเธอในฐานะหัวหน้าสาขาที่เก้านั้นเป็นหนามยอกอกของคนมากมาย

ลูคัส ฌอง หนึ่งในหกเจ้าชายแห่งมอร์ดู ไม่เพียงออกจากตำแหน่งหัวหน้าสาขาที่เก้าเมื่อเขาเสียชีวิต

แต่การเสียชีวิตของเขาก็ทำให้คนอื่นได้ประโยชน์ด้วย

“หลังจากผ่านไปสิบนาทีแล้วเธอจะไม่เสียอะไรเลย แต่ผู้คุ้มกันของเธอจะต้องตายเพราะเธอ!”

ในขณะนั้นเอลลี่แสดงรอยยิ้มจาง ๆ เธอได้ศึกษานิสัยใจคอของแมนดี้มาอย่างละเอียดถี่ถ้วน

คนที่มีเอี่ยวในเรื่องนี้มีอีกมากมาย ไม่ใช่แค่แจ็กซ์เพียงคนเดียว

วงสังคมชั้นสูงเป็นโลกที่มีเพียงผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดเท่านั้นที่รอดชีวิต

เพราะไม่มีภูมิหลังที่แข็งแกร่งและได้ก้าวขึ้นสู่อำนาจอย่างกะทันหัน แมนดี้จึงถูกมองว่าเป็นเหยื่อที่ล่าง่ายสำหรับผู้คนมากมาย

ใครๆต่างก็อยากจะฉีกทึ้งเธอทั้งนั้น

จากนั้นแจ็กซ์ก็จุดซิการ์ขึ้นอย่างไม่แหย่แส

"นายหญิงซิมเมอร์ เมื่อวานเราค่อนข้างคุยกันถูกคอทีเดียว ผมเองก็ค่อนข้างชอบคุณด้วยสิ

“เพราะแบบนั้นผมถึงไม่อยากบีบบังคับคุณ ...

“เซ็นสัญญาซะ และผมรับประกันว่าคุณจะสามารถออกไปจากที่นี่โดยสวัสดิภาพ คุณจะยังคงเป็นแขกผู้มีเกียรติที่สุดของผมเสมอ

“ห้าสิบเปอร์เซ็นต์ของหุ้นที่คุณจะปล่อยไปมีกำไรมูลค่าประมาณพันล้านดอลลาร์เท่านั้น ด้วยความใจดีของคุณแล้ว คุณคงไม่อยากได้มันหรอกใช่ไหม?”