ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 2304

“ฉันเพิ่งรู้ด้วยว่าตอนนี้คุณไม่สามารถออกจากประเทศได้

“ฉันช่วยอะไรคุณในฮ่องกงหรือลาสเวกัสไม่ได้ แต่ฉันมีเพื่อนสนิทอยู่คนหนึ่ง เธอค่อนข้างมีฐานะในลาสเวกัส ถ้าคุณมีปัญหาอะไรที่ไม่สามารถแก้ไขได้ก็โทรหาเธอได้เลย

“ตราบใดที่คุณบอกว่าคุณเป็นเพื่อนของฉัน เธอจะช่วยคุณแน่นอน!”

เทเรซ่าควานหานามบัตรซึ่งอบอวลไปด้วยกลิ่นหอมจากที่วางแขนแล้วยื่นมันให้ฮาร์วีย์

ฮาร์วีย์ไม่ปฏิเสธน้ำใจของเทเรซ่า เขารับนามบัตรมาและมองมันโดยไม่ได้คิดอะไร

แต่เมื่อเขาเห็นชื่อบนนามบัตรนั้น ตาของเขาก็หรี่ลงเล็กน้อย

ซีน่า แฮมิลตัน

***

หลังจากที่ส่งเทเรซ่าที่สนามบินนานาชาติลาสเวกัสแล้ว ฮาร์วีย์ก็นั่งแท็กซี่กลับไปที่ย่านวิลล่าอาร์คเบิร์น

“ฮาร์วีย์ กลับมาแล้วเเหรอ?

“คุณเป็นอะไรหรือเปล่า?”

แมนดี้ ผู้ซึ่งไม่ได้นอนมาทั้งคืน ดูมีความสุขทันทีที่ฮาร์วีย์กลับมา

เมื่อคืนเธอได้คุยโทรศัพท์นับครั้งไม่ถ้วน อย่างไรก็ตาม เส้นสายในมอร์ดูของเธอดูเหมือนจะไม่มีประโยชน์อะไรในเมืองเล็ก ๆ อย่างลาสเวกัส

ความหมดหนทางทำให้เธอซีดเซียวและดูน่าสังเวช เธอเกือบจะยอมแจ็กซ์และมอบหุ้นส่วนของเธอให้เขา

อย่างไรก็ตาม เธอไม่คิดว่าฮาร์วีย์จะได้ออกจากสถานีตำรวจหลังจากที่ผ่านไปเพียงหนึ่งคืน สิ่งนี้ทำให้เธอถอนหายใจด้วยความโล่งอก

“ไปพักผ่อนเถอะแมนดี้ ผมจะจัดการทุกอย่างเอง”

ฮาร์วีย์พยายามปลอบใจแมนดี้

“ต่อให้เรายอมเขา แจ็กซ์ก็อาจเลือกที่จะฆ่าลิเลียนเพื่อปกป้องชื่อเสียงของตระกูลแฮมิลตันอยู่ดี

“เพราะฉะนั้นเราจะต้องรักษาส่วนของเราให้ดี เราไม่สามารถให้มันกับใครได้ทั้งนั้น ตราบใดที่เรามีมัน เราก็มีสิทธิ์ที่จะต่อรองและรับประกันความปลอดภัยของคุณแม่ได้

“แต่คุณไม่ต้องคิดมากนะแมนดี้ ผมจะไม่มีวันปล่อยพวกเขาไปหลังจากสิ่งที่พวกเขาทำหรอก”

แมนดี้ถอนหายใจด้วยความสิ้นหวัง การลักพาตัวของคุณแม่เธอทำให้เธอเหนื่อยล้าทั้งกายและใจจนเธอไม่สามารถตัดสินใจอะไรได้เลย

หลังจากที่เพิ่งได้เข้ารับตำแหน่งหัวหน้าสาขาที่เก้าของตระกูลฌอง เธอก็ได้ค้นพบเมื่อสายเกินไปว่านั่นไม่ใช่สิ่งที่ดีเสมอไป

ฮาร์วีย์ทานอาหารเช้าของเขา จากนั้นก็ใช้เวลาปลอบใจแมนดี้ หลังจากนั้นเขาก็นั่งรถไปยัง เบด แอนด์ เบรกฟาสต์แห่งหนึ่งที่ชานเมืองของลาสเวกัส

ที่นี่เป็นสถานที่ยอดนิยมของนักท่องเที่ยว ไม่เพียงแต่มันจะราคาถูกเท่านั้น แต่ยังมีสถานที่ท่องเที่ยวรอบ ๆ มากมาย

ฮาร์วีย์ไปถึงที่โฮมสเตย์แห่งหนึ่งและเคาะประตูทันที หลังจากนั้นครู่หนึ่ง ประตูก็แง้มออกเล็กน้อยราวกับว่าคนข้างในต้องการเห็นหน้าฮาร์วีย์ก่อนที่จะเปิดประตูออก