ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 2337

แต่แม้ว่าเดนนิส ปาร์คเกอร์จะไม่ได้ล้มลงกับพื้น แต่สีหน้าของเขาก็สลดลงอย่างมากในขณะนี้

เขาไม่เคยคาดคิดว่าฮาร์วีย์ ยอร์กจะทำตัวบุ่มบ่ามต่อหน้าเขาขนาดนี้

หลังจากถูกตบสองครั้ง ใบหน้าของเจ้าชายแห่งบรีวู้ดก็บวมไม่ต่างจากหมู

“เดนนิส เลิกยั่วโมโหผมสักที

“สำหรับวันนี้ เห็นได้ชัดว่าคุณวางยาเทเรซ่าและพยายามข่มขืนเธอด้วยซ้ำ

“หลังจากที่คุณหมดสนุกและโดนผมตบหน้า ตอนนี้คุณก็กำลังอ้างว่าผมใช้ตัวตนในฐานะหัวหน้าสาขาหลงเหมินแห่งมอร์ดูเพื่อหาเรื่องคุณ?

"ทำไม? คุณกำลังพยายามสร้างแรงกดดันต่อสาธารณะและขอให้นายท่านบาวเออร์ไล่ผมออกงั้นเหรอ?”

ฮาร์วีย์ก้าวไปข้างหน้าโดยเอามือไพล่หลัง ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความดูถูกเหยียดหยาม และเขาไม่มีความตั้งใจที่จะเอาจริงเอาจังกับเจ้าชายปาร์คเกอร์คนนี้เลยแม้แต่น้อย

“คุณบอกว่าผมบุ่มบ่ามและรังแกคนอื่น!

“เอาล่ะ วันนี้ผมจะสนองสิ่งที่คุณต้องการให้ ผมจะทำให้คุณรู้ว่าการรังแกผู้อื่นมันเป็นยังไง!

“เดนนิส ปาร์คเกอร์ วันนี้ผมจะเล่นงานคุณสถานะของผมในฐานะหัวหน้าสาขาหลงเหมินแห่งมอร์ดู

“ผมจะให้เวลาคุณหนึ่งนาที คุกเข่าขอโทษคุณทอมป์สัน จากนั้นตบตัวเองสองครั้ง ไม่อย่างนั้นผมจะหักมือและขาของคุณเอง”

สีหน้าของฮาร์วีย์เย็นชา และออร่าที่น่าสะพรึงกลัวก็แผ่ออกมาจากเขา รัศมีนั้นปกคลุมฝูงชนทั้งหมดทันที ซึ่งทำให้ใบหน้าของแจ็กซ์ แฮมิลตันและคนอื่น ๆ เปลี่ยนไปเล็กน้อย

ผู้คุ้มกันของเดนนิสหลายคนต้องการจะขวางเขาเอาไว้ แต่ฮาร์วีย์ตบหน้าพวกเขาและเหวี่ยงร่างของพวกเขาออกไป

เปลือกตาของแจ็กซ์กระตุกอย่างรุนแรงในขณะที่ดูฉากนี้ ในขณะนี้เขารู้สึกเสียใจกับการกระทำของตัวเองเล็กน้อย ทำไมเขาถึงต้องไปทำร้ายแมนดี้เพียงเพื่อผลประโยชน์เล็ก ๆ น้อย ๆ ซึ่งทำให้ผู้ชายคนนี้ขุ่นเคืองทางอ้อมด้วย

ตั้งแต่เมื่อคืนที่เขาได้รับข่าวว่าฮาร์วีย์ได้ทำลายเดนเวอร์ แฮมิลตัน และทำให้แมทธิว ฟลินน์หวาดกลัวได้แจ็กซ์ก็ตระหนักว่าตัวตนของฮาร์วีย์นั้นอาจยิ่งใหญ่กว่าที่เขาคิด

ในตอนแรกเขาต้องการใช้ตัวตนของเดนนิสเพื่อกดขี่ผู้คน แต่ไม่กล้าคิดเลยว่าเขาจะถูกฮาร์วีย์กดขี่อีกครั้ง

ฮาร์วีย์ในปัจจุบันไม่เพียงแต่น่ากลัวเท่านั้น แต่เขายังได้รับตำแหน่งหัวหน้าสาขาหลงเหมินแห่งมอร์ดูอีกด้วย

แม้ว่าหัวหน้าสาขาหลงเหมินแห่งมอร์ดูไม่ได้อยู่มีอำนาจอยู่ในทั้งสองเมืองอย่างฮ่องกงและลาสเวกัส แต่เนื่องจากฮาร์วีย์ได้กล่าวถึงอัตลักษณ์นี้ออกมา พวกเขาก็จะประสบปัญหาอย่างมากหากพวกเขากล้าทำร้ายฮาร์วีย์ขึ้นมาจริง ๆ

ทุกคนกระทืบเท้าด้วยความโกรธ นึกอยากจะเดินเข้าไปตบฮาร์วีย์สักสองสามครั้ง

“ฮาร์วีย์ นายแน่ใจหรือว่าจะหาเรื่องแก๊งบรีวู้ดของพวกเรา?”

เดนนิสแตะใบหน้าที่บวมแล้วถามอย่างเย็นชา

ทันใดนั้นก็เกิดความเงียบที่ไม่สามารถบรรยายได้ไปทั่วบริเวณ

เดนนิสไม่ได้โกรธอย่างที่ทุกคนคาดไว้ แต่เขายังคงจ้องมองฮาร์วีย์อย่างเคร่งขรึม

เอ็ดวิน เมนโดซาหรี่ตาเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่าไม่คาดคิดว่าเดนนิสจะสงบนิ่งได้ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้

อาจกล่าวได้เพียงว่าเจ้าชายบรีวู้ดผู้นี้มีความสามารถมากทีเดียว

ฮาร์วีย์พูดอย่างเฉยเมยว่า “คุณตีความผิดไปเรื่องหนึ่ง คุณต่างหากที่ยืนกรานที่จะต่อต้านผม

“และคุณยังมีเวลาอีกสิบวินาที”