ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 2377

สีหน้าพยาบาทปรากฏขึ้นบนใบหน้าของแฮร์ริสัน เดนนิสเพื่อนเก่าของเขาซึ่งนั่งอยู่ตรงข้ามกับเขาจุดซิการ์แล้วพูดว่า “แฮร์ริสัน ผมว่าคุณระวังตัวเกินไปแล้ว

“ฮาร์วีย์หัวเดียวกระเทียมลีบ เขาเป็นคนนอก

“ถ้าเขามีอิทธิพลในประเทศ H แล้วยังไงล่ะ? ถึงเขาจะมีภูมิหลังที่ไม่ธรรมดาแล้วจะยังไง?

“ถ้าเราคิดจะเล่นงานเขาขึ้นมาจริง ๆ เรากระทืบเขาได้แน่!

“ก่อนหน้านี้เราไม่ได้สู้กับเขาอย่างจริงจัง เพราะเราไม่อยากทำอย่างนั้นเฉย ๆ หรอก

"แต่ตอนนี้…"

เดนนิสโยนเอกสารลงบนโต๊ะด้วยรอยยิ้ม

“ตั้งแต่ที่คุณถูกเรียกตัวไปสอบสวน ผมได้จ้างทหารอเมริกันที่เกษียณแล้วกลุ่มหนึ่งที่อาศัยอยู่ในบริเวณสามเหลี่ยมทองคำมาเพื่อจัดการกับไอ้สารเลวนั่น

“ไม่นานนักเร็ว ๆ นี้เราน่าจะได้ข่าวดีกัน”

"อะไรนะ?!"

สีหน้าสงบของแฮร์ริสันเปลี่ยนไปในขณะนั้น เขาตกใจและหน้าซีด

“คุณส่งคนไปฆ่าฮาร์วีย์เหรอ?!”

"ก็ใช่น่ะสิ ทหารอเมริกันที่เกษียณแล้วจำนวนห้าสิบนาย ฉันยังมีเส้นสายในการขนส่งวัตถุระเบิดและอาวุธปืนมาที่นี่ได้อีกด้วย

“คุณไม่ต้องกังวล เราจะไม่ทิ้งร่องรอยใด ๆ ไว้เบื้องหลัง

“ครั้งนี้เราจะเล่นงานเขาได้แน่!

"คุณนี่มันเลวจริง ๆ! ถ้าส่งคนไปไล่ล่าเขาก็แย่พอแล้ว แต่นี่คุณยังดึงทหารอเมริกันเข้ามาเกี่ยวด้วยอีก?!”

แฮร์ริสันเดือดดาลด้วยความโกรธ

“นี่คุณพยายามจะฆ่าผมหรือไง!

“การที่เขาจะอยู่หรือตาย สุดท้ายผมก็จะต้องเป็นคนที่ต้องรับผิดชอบผลของมัน!”

“ใจเย็น ๆ สิแฮร์ริสัน ผมก็ไม่ได้อยากจะว่าคุณหรอกนะ แต่คุณไม่ควรเรียนรู้พฤติกรรมที่ดุร้ายและใจร้อนเช่นนี้ หลังจากไปอยู่ต่างประเทศมาเสียหลายปี ผมบอกคุณหลายครั้งแล้วใช่ไหม คิดจะทำการใหญ่ใจต้องนิ่ง”

เดนนิสหยิบซิการ์ของเขาขึ้นมา นัยน์ตาของเขาเย็นชา

“ฮาร์วีย์ไม่ใช่แค่ตบหน้าผมเท่านั้น แต่เขายังทำให้เซนต์โฮปต้องปิดกิจการและยึดเงินของคุณไปด้วย!

“ในฐานะผู้ต้องสงสัยคนสำคัญ คุณต่างหากที่ผลักให้ผมตกนรก!”

แฮร์ริสันเตะเอกสารออกไปจนทำให้พวกมันกระจัดกระจายไปทั่วพื้น สีหน้าท่าทางของเขาเลิกลั่กไปมาระหว่างความโกรธและความกังวล สุดท้ายก็ผลุนผลันออกจากห้องไป ก่อนที่เขาจะจากไป เขาพูดกับเดนนิสเป็นครั้งสุดท้าย

“เดนนิส ผมไม่สนหรอกว่าคุณทำอะไรเลยเถิดไปขนาดไหน แต่โทรหาคนของคุณแล้วพาพวกเขากลับมาที่นี่เดี๋ยวนี้!

“ผมกำลังจะกลับไปอเมริกา ไปที่ไนท์ ซิตี้”

ใบหน้าของแฮร์ริสันดูแย่มาก ด้วยเหตุผลบางอย่าง เขารู้สึกแย่กับสถานการณ์ทั้งหมด

เขารู้สึกว่าตัวเองจะต้องกลายเป็นแพะรับบาปของใครบางคน หากเขาไม่จากไป เขาอาจไม่มีโอกาสรอดชีวิตอีก

เดนนิสหรี่ตามองแฮร์ริสันขณะเอนกายข้างหน้าต่างอย่างไม่ยี่หระ

"สวัสดี? วังมังกรเหรอ?” เขาเอ่ยถามขึ้นหลังจากกดโทรออก

ขณะที่แฮร์ริสันกำลังจะลงไปชั้นล่างและกำลังจะเข้าไปในรถโรลส์รอยซ์ของตัวเอง ก็มีคนหลายคนมาล้อมเขาเอาไว้

เขาเห็นเครื่องแบบพิเศษของคนเหล่านี้และบัตรที่มีข้อมูลประจำตัวให้อยู่บนตัว และหัวใจของเขาก็จมดิ่งลงไป

เขาเงยหน้าขึ้นมองเดนนิส ใบหน้าของเขาดูเศร้าหมอง