ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 2417

สังหารได้ทันที!

นักบวชปีศาจทั้งสามล้มลงทันทีราวกับว่าพวกเขาเป็นกระดาษเปียกต่อหน้าฮาร์วีย์ ยอร์ก

นักบวชปีศาจคนที่สองและสามเสียชีวิตในทันที ในขณะที่ผู้นำยังคงตัวสั่นอยู่บนพื้นดิน โดยคิดว่าอีกไม่นานเขาจะตามชะตากรรมของพี่น้องของเขา

ฮาร์วีย์ไม่แยแสในขณะที่เสื้อของเขายังคงสะอาดสะอ้าน ราวกับว่าการต่อสู้ไม่ได้เกี่ยวข้องกับเขาตั้งแต่แรก

“ไอ้บัดซบฮาร์วีย์! ฉันจะฆ่าแก!”

หลังจากที่เห็นสองพี่น้องเสียชีวิตด้วยน้ำมือของฮาร์วีย์ ผู้นำของเหล่านักบวชปีศาจก็ใช้ลมหายใจเฮือกสุดท้ายดึงปืนออกมาพร้อมที่จะเหนี่ยวไกใส่ฮาร์วีย์ได้ทุกเมื่อ

ปัง ปัง ปัง!

ก่อนที่นักบวชปีศาจจะทำอะไร ฟาเบียน แฮมิลตันก็ยกมือขึ้นและแสดงปืนที่สวยงามจนดูเหมือนงานศิลปะในมือของเขา

ด้วยการเหนี่ยวไก กระสุนหลายนัดจะเจาะทะลุจุดสำคัญบนร่างของนักบวชปีศาจ

จากนั้นฟาเบียนก็หยิบผ้าพันคอไหมออกมาและทำความสะอาดปืนของเขาอย่างเบา ๆ

ม่านตาของฮาร์วีย์หดลงเมื่อเขามองไปที่ร่างของนักบวชปีศาจ

กระสุนได้พุ่งเข้าใส่ทุกจุดสำคัญในร่างกายของนักบวชปีศาจ

ผู้ชายคนนั้นตายอย่างแน่นอน

พูดได้เต็มปากว่าทักษะการยิงแบบนี้จะไม่มีทางสำเร็จได้หากไม่ได้รับการฝึกฝนอย่างน้อยสิบปี

“ยิงได้สวยคุณแฮมิลตัน”

ฮาร์วีย์ถอนหายใจด้วยความโล่งอกในขณะที่ระวังจิ้งจอกแก่มากขึ้นเล็กน้อย

เขาเข้าใจดีว่านักบวชปีศาจจะไม่สามารถทำอะไรกับราชาแห่งการพนันได้แม้ว่าฮาร์วีย์จะเฝ้ามองจากข้างสนามก็ตาม

มีข่าวลือกันว่าฟาเบียนมีชีวิตเหลืออยู่ไม่ถึงสามเดือน

ฮาร์วีย์หยิบโซดาจากบอดี้การ์ดคนหนึ่งแล้วจิบก่อนจะพูดเบา ๆ ว่า “ตัดสินจากนักบวชปีศาจเหล่านี้แล้ว ผมคิดว่าผมรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับห้องประชุมของคุณ

“นอกจากนี้ นี่อาจเป็นเรื่องใหญ่ด้วย คุณต้องเพิ่มความระมัดระวังทุกครั้งที่คุณออกไปข้างนอก

“ผมขอแนะนำให้คุณราดเลือดไก่รอบบ้านของคุณ ด้วยวิธีนี้ คุณควรจะหยุดการหัวตัวไปของลูกน้องคุณได้”

ฟาเบียนยืนตัวแข็งอยู่กับที่

“คุณกำลังจะบอกว่าการที่ลูกน้องของผมหายตัวไปมีบางอย่างเกี่ยวข้องกับเหล่านักบวชปีศาจเหล่านี้เหรอ?”

“มีโอกาสสูง แต่เราสามารถแน่ใจได้เพียงหลังจากที่ได้สำรวจบ้านของคุณแล้วเท่านั้น” ฮาร์วีย์ตอบอย่างเบา ๆ

ความกลัวส่องประกายผ่านดวงตาของฟาเบียนก่อนที่เขาจะประสานมือเข้าหากัน

“ถ้าคุณไม่ว่าอะไรท่านยอร์ก จะเป็นอะไรไหมถ้าคุณจะไปที่คฤหาสน์แฮมิลตันกับผมและแก้ปัญหาครั้งให้จบสิ้นสักที

“ผมขอพูดตรง ๆ เลยว่า ตอนนี้คุณกำลังทำให้ผมกลัวอยู่ไม่น้อย หากคุณไม่แก้ไขปัญหาในตอนนี้ ผมไม่คิดว่าผมจะกลับบ้านได้”