ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 2423

ตระกูลแฮมิลตันสบตากันด้วยความตกตะลึงเมื่อได้ยินฮาร์วีย์พูดอย่างจริงจัง

ซีน่าเป็นคนแรกที่เย้ยหยันและเหยียดหยาม “ฮาร์วีย์ นายหยุดสร้างเรื่องได้ไหม ในช่วงหกเดือนที่ผ่านมาไม่เคยเกิดอะไรขึ้นกับฉันเลย”

ฮาร์วีย์หรี่ตามองซีน่าก่อนจะยิ้ม “คุณยังเรียนอยู่ใช่ไหม คุณหนูแฮมิลตัน? เพราะงั้นคุณก็น่าจะอยู่หอพักไม่ใช่เหรอ?”

"เพราะงั้น ถึงไม่มีพลังหยินในร่างกายของคุณ"

ซีน่าหัวเราะเยาะ เห็นได้ชัดว่าไม่พอใจกับคำตอบของฮาร์วีย์

อย่างไรก็ตาม สีหน้าของสมาชิกคนอื่น ๆ ในตระกูลแฮมิลตันเปลี่ยนไปเล็กน้อยหลังจากที่พวกเขาได้ไตร่ตรองในคำพูดของฮาร์วีย์อย่างรอบคอบ

แจ็กซ์ขมวดคิ้ว “ใช่ ช่วงนี้ฉันเล่นไพ่ทีไรฉันก็มีแต่เสียกับเสียตลอด”

ไทเรลกระแอมเบา ๆ ใบหน้าของเขาซีดลงทันใด

หญิงสาวหลายคนจากคฤหาสน์ตระกูลแฮมิลตันก็แลกเปลี่ยนสายตาอย่างระมัดระวัง เห็นได้ชัดว่าพวกเขามีแนวโน้มที่จะป่วยมากกว่าเดิม

ถึงจะเป็นแค่อาการเจ็บป่วยเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่สามารถหายได้ด้วยการกินยา...

แต่เมื่อนึกถึงคำพูดของฮาร์วีย์ พวกเขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกหวาดกลัวเล็กน้อย

ตระกูลแฮมิลตันเดิมทีแข็งแรงดี เพราะพวกเขากินอาหารเสริมที่มีราคาแพงตลอดทั้งปี

ฟาเบียนก็ครุ่นคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ด้วยสีหน้าขะมักเขม้น หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็ขมวดคิ้วและพูดว่า “ใช่ ผมเองก็รู้สึกเหมือนกันว่าสุขภาพของผมทรุดโทรมลงเล็กน้อยในช่วงหกเดือนที่ผ่านมา ผมถึงกับไอเป็นเลือดสองสามครั้ง นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมจึงมีข่าวลือว่าผมจะอยู่ได้อีกแค่สามเดือน”

ฮาร์วีย์ยิ้ม "ถูกต้อง"

แต่สการ์เลตต์โต้กลับอย่างเย็นชา “ถึงแม้ว่าคุณจะพูดถูกและมีพลังหยินอยู่ในร่างกายของพวกเขาจริง ๆ แต่ก็ไม่ได้พิสูจน์ว่ามีพลังหยินอยู่ในเข็มทิศฮวงจุ้ยของวิหารคุณธรรมทั้งห้านี่!

“แล้วมันก็พิสูจน์ไม่ได้เหมือนกันว่าเข็มทิศฮวงจุ้ยจะทำให้แฮมิลตันตาย!”

ฮาร์วีย์มองเขาอย่างเฉยเมย แต่ก็ยังเสนอแนะอีกฝ่าย “นายน้อยลำดับที่สามตระกูลแฮมิลตัน ผมว่าคุณไม่ควรทำแบบนี้นะ

“ผมเพิ่งหักมือคุณไป ดังนั้นมันไม่ดีกับคุณหรอก คุณอาจจะอยู่ไม่ได้แม้แต่สามวินาทีด้วยซ้ำ”

“นาย!”

เดนเวอร์แทบจะระเบิดออกมาด้วยความโกรธ เขาชี้ไปที่ฮาร์วีย์ด้วยนิ้วที่เข้าเฝือกอยู่และตวาดออกไปว่า “ยอร์ก! ถ้าฉันไม่สลบไป นายนั่นแหละที่เป็นฝ่ายจะต้องสลบ!”

ด้วยความโกรธ เขาคว้าเศษเข็มทิศฮวงจุ้ยไปจากมือของฮาร์วีย์

ทันทีที่เขาแตะมัน เขารู้สึกว่าร่างกายของเขาสั่นสะท้าน และผมของเขาก็ชี้ขึ้น

แต่เขาลังเลที่จะยอมรับมันและดูแคลนอย่างเย้ยหยัน “นายเห็นไหม! นายบอกเองไม่ใช่เหรอว่าฉันคงทนไม่ได้ถึงสามวินาที? ฉัน…"

ก่อนที่เขาจะพูดจบ ดวงตาของเดนเวอร์ก็กลอกขึ้นจนเหลือแต่สีขาว เขาล้มลงกับพื้นทันที น้ำลายฟูมปาก ชักกระตุก...