ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 2449

ซีน่าก็ผงะเล็กน้อยเช่นกันเมื่อเห็นฮาร์วีย์ เธอไม่คิดว่าจะเจอเขาที่นี่อีกครั้ง เธอพูดด้วยความขยะแขยงอย่างโจ่งแจ้งว่า “ผู้อาวุโส นี่คือฮาร์วีย์ เขาเป็นเพื่อนของพ่อฉันเอง”

จากนั้นซีน่าก็จ้องมองฮาร์วีย์ด้วยสายตาหยิ่งผยองและเหยียดหยาม “ฮาร์วีย์ นายมาทำอะไรที่นี่? นายคิดว่าที่นี่เป็นสถานที่ที่นายนึกจะมาเมื่อไหร่ก็มาได้อย่างนั้นหรือ”

ฮาร์วีย์ไม่สนใจที่เธอไม่ชอบเขาและตอบอย่างเฉยเมยว่า “พ่อของคุณโทรมาขอร้องให้ผมมาที่นี่”

เพื่อพิสูจน์คำพูดของเขา เขาหยิบโทรศัพท์ออกมาและเปิดประวัติการโทรของเขาให้เธอดู

ซีน่าขมวดคิ้วไม่พอใจ เธอตะคอกอย่างเย็นชา “ฉันไม่เข้าใจเลยว่าทำไมพ่อต้องโทรให้นายมาที่นี่ด้วย

“แต่ตอนนี้ผู้อาวุโสของฉันอยู่ที่นี่แล้ว พวกเขาจะสามารถจัดการกับปัญหาของแฮมิลตันได้อย่างแน่นอน!

“ที่นี่เราไม่ต้องการนายหรอก!

“ฉันเดาว่าเราจะปล่อยให้นายกลับไปมือเปล่าไม่ได้เพราะเราเป็นคนโทรเรียกให้นายมาเอง เอานี่! หนึ่งแสนห้าหมื่นดอลลาร์สำหรับค่าเสียเวลาของนาย!”

ซีน่าหยิบเช็คธนาคารออกมาและยัดใส่มือฮาร์วีย์ ทุกการกระทำของเธอแสดงออกได้ถึงความเย่อหยิ่ง

ฮาร์วีย์ไม่มีอารมณ์จะเล่นกับความไม่รู้จักโตของอีกฝ่าย เขารับเช็คธนาคารไปและพูดอย่างเคร่งขรึมว่า “พอลลี่ โบลตันคือแม่ของคุณใช่ไหม พลังหยินโจมตีหัวใจเธอในขณะนี้ และเธอก็เกือบตายไปแล้ว แต่ผมได้ช่วยชีวิตเธอไว้ ดังนั้นคงสบายใจได้

“ผมยังต้องไปที่โถงบรรพชนเพื่อดูอะไรสักหน่อย”

“เลิกวุ่นวายได้แล้ว!”

ชายวัยกลางคนตะโกนขัดจังหวะคำพูดของฮาร์วีย์

“นายพูดเรื่องอะไรไร้สาระออกมา? นายเป็นปรมาจารย์ฮวงจุ้ยหรือไง?! ไปร่ำเรียนมาจากไหน พูดจาเพ้อเจ้ออะไรออกมามากมายขนาดนี้ได้ยังไง”

“ก็เห็นกันอยู่ชัด ๆ ว่านายหญิงลำดับที่สี่กำลังหวาดกลัว! เธอเพิ่งเป็นโรคลมบ้าหมูและกำลังได้รับการช่วยเหลือจากแพทย์ ทำไมนายถึงได้เอาความดีความชอบไปเป็นของตัวเองได้!”

ชายคนนั้นทนไม่ได้ ไอ้สารเลวอย่างฮาร์วีย์ที่ไม่รู้อะไรเลย เอาแต่พูดจาเป็นตุเป็นตะว่าหยินเข้าสู่ร่างกายได้อย่างไร?

อาจารย์ของเขาอย่าง จอน เซอร์เรย์ยังไม่ได้พูดอะไรเลยด้วยซ้ำ ทำไมไอ้เด็กสารเลวที่โผล่มาจากไหนไม่รู้คนนี้ถึงได้อวดอ้างตัวเองแบบนั้น?

"ไปให้พ้น! เราจะจัดการกับปัญหาของตระกูลแฮมิลตันเอง แค่พริบตาเดียวเราก็จะจัดการกับปัญหาทุกอย่างได้แล้ว และนายจะได้เห็นมันเอง!

“พวกจอมปลอมอย่างนายควรใส่หัวออกไปซะ!”

"จอมปลอม?" ฮาร์วีย์ขมวดคิ้วไม่พอใจ “ตรงกันข้ามเลย ผมต่างหากที่ต้องเป็นฝ่ายพูดคำนั้นกับคุณ”

“คุณดูไม่ออกหรือว่าคฤหาสน์ของตระกูลแฮมิลตันมีแต่พลังหยินเต็มไปหมด แถมยังมีกลิ่นคาวเลือดคลุ้งไปทั่วอีก? ถ้าปัญหาไม่ได้ถูกกำจัดลงเสียตั้งแต่ตอนนี้ จะเกิดปัญหาใหญ่แน่!

“นอกจากนี้ คุณวางแผนที่จะใช้เครื่องรางของขลังเหล่านี้เพื่อระงับพลังหยินในคฤหาสน์งั้นเหรอ? ไม่ไร้เดียงสาไปหน่อยหรือไง!”

จากนั้นฮาร์วีย์ก็ชี้ไปที่กระดาษสีเหลืองที่แปะอยู่บนผนัง ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยดูแคลน เขาไม่ประทับใจเลยสักนิด

ดวงตาของฮาร์วีย์กวาดไปที่จอน “ตอนนี้อาการของพอลลี่คงที่แล้ว แต่เลือดที่หว่างคิ้วของเธอจะต้องไม่หายไป

“ไม่เช่นนั้นเธอจะทรุดหนักและมีชีวิตอยู่ได้ไม่นาน”