ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 2473

ทางฝั่งเคธี่ เธอค่อนข้างตกใจเมื่อเห็นว่าฮาร์วีย์ยังดูปกติและไม่ได้รับผลกระทบจากมนต์สะกดของเธอ

ถึงอย่างนั้น รอยยิ้มหวานบนใบหน้าของเธอก็ไม่เคยจางไป ปฏิกิริยาของฮาร์วีย์ไม่ได้กระทบเธอเลยแม้แต่น้อย และอารมณ์ของเธอยังคงมั่นคงดังเดิม

ทันใดนั้น เสียงฝีเท้าอันกึกก้องก็ดังขึ้นที่หน้าทางเข้า

สมาชิกแก๊งหนานหยางหลายสิบคนบุกเข้ามาพร้อมอาวุธปืนในมือ

นอกจากนี้ยังมีหน้าไม้ที่ปลายลูกดอกเปล่งแสงสีฟ้าจาง ๆ

เคธี่เหล่ตามอง เพื่อสังเกตว่าฮาร์วีย์มีท่าทีที่ดูเปลี่ยนไปบ้างหรือไม่ เมื่อเห็นว่าเขายังคงเหมือนเดิม เธอถอนหายใจและโบกมือจึงเป็นเชิงออกคำสั่ง

เหล่าชายฉกรรจ์ที่ปรากฏตัวมาเมื่อครู่ออกไปในทันทีหลังจากที่เธอทำอย่างนั้น

เคธี่รู้สึกได้ว่าหากฮาร์วีย์ต้องการจบชีวิตของเธอจริง ๆ ก็ไม่มีใครในนั้นสามารถช่วยชีวิตเธอได้

ในเมื่อเป็นเช่นนั้น เธอควรจะเป็นฝ่ายยอมถอยก้าวหนึ่งและเจรจาต่อรอง

ดังนั้นเธอจึงรินชาใส่ถ้วยและวางมันไว้ตรงหน้าฮาร์วีย์

จากนั้นเธอก็จิบชาจากถ้วยของตัวเองก่อนที่จะหัวเราะอย่างขมขื่น

"คุยกันต่อเลยดีไหม?

“ทั้ง ๆ ที่เราเพิ่งเจอกัน ฉันสงสัยจริง ๆ ว่าสามสิ่งที่คุณอยากบอกฉันคืออะไร?”

“อย่างแรก แบรนดอนตายแล้ว ผมเป็นคนฆ่าเขาเอง”

ฮาร์วีย์ไม่คิดที่จะโยนความผิดนี้ไปให้ฟาเบียน อาจจะถือได้ว่าเขาทำสิ่งนี้เพื่อฟาเบียนก็ได้

“ผู้ชายคนนั้นต้องการกำจัดราชาแห่งการพนันอย่างฟาเบียน แฮมิลตัน แต่เขาดันมาปะทะกับผมแทน ชายอับโชคคนนั้นน่าสงสารจริง ๆ”

"ฉันเห็นด้วย เขาไม่มีโชคเลยจริง ๆ”

เคธี่ถอนหายใจ

“การฆ่าฟาเบียน แฮมิลตันไม่เคยเป็นส่วนหนึ่งของแผนการ

“ภายนอก แบรนดอนอาจจะทำงานให้กับหนานหยางกิลด์ฮอลล์ แต่ในความเป็นจริง เราไม่สามารถควบคุมเขาได้

“ในเมื่อตอนนี้เขาตายไปแล้ว อย่างน้อยฉันก็ควรคืนความยุติธรรมให้เขา”

เคธี่พิงโซฟาด้วยท่าทางที่ชอบธรรม

“มาต่อกันที่อย่างที่สอง” ฮาร์วีย์กล่าวต่อไป

“ก็ได้ ไม่ว่าเราจะมีความแค้นอะไรในอดีต แต่เพราะฉันเป็นคนส่งดอมไปแต่ก็ล้มเหลว เพราะงั้นฉันก็ต้องชดใช้”

“แล้วคุณต้องการให้ฉันชดใช้ด้วยอะไรล่ะ?

“คุณวางแผนที่จะฆ่าฉัน? หรืออยากนอนกับฉันแทน?”

เคธี่โน้มตัวไปข้างหน้าขณะที่เธอพูด ซึ่งเผยให้เห็นร่องอกที่น่าดึงดูดใจของเธอทั้งยังห้อมล้อมฮาร์วีย์ด้วยกลิ่นอันน่าอภิรมย์

สายตาที่เย้ายวนใจของเธอสามารถทำให้ผู้ชายหน้ามืดตามัวได้ในทันที

“ผมคงไม่ต้องบอกคุณตรง ๆ หรอกใช่ไหม?” ฮาร์วีย์ถามอย่างสงบ เขาไม่สะทกสะท้านกับท่าทางเย้ายวนของหญิงสาว

“คุณก็เห็นแล้วไม่ใช่เหรอว่ามนต์เสน่ห์ของคุณใช้ไม่ได้ผลกับผม”

เคธี่เย้ยหยันแม้ว่าร่างกายของเธอจะสั่นเล็กน้อย

“คุณคิดมากเกินไป คุณยอร์ก ฉันไม่ได้ร่ายมนตร์อะไรใส่คุณเสียหน่อย การที่มีความคิดซุกซนเกิดขึ้นในหัวของคุณแบบนี้จะมาโทษคนอื่นไม่ได้สิ!

“อย่างไรเสียคุณก็เป็นผู้ชาย

“ฉันเข้าใจเรื่องแบบนี้ดีนักล่ะ...”