ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 2561

เอลเมอร์ อีแวนส์พยายามลุกขึ้นในขณะหอบหายใจก่อนที่จะจ้องไปที่ฮาร์วีย์ ยอร์กและเลสลี่ คลาร์ก

“รอเดี๋ยวเถอะเลสลี่! เดี๋ยวเธอได้เสียใจแน่!” เอลเมอร์พูดขณะที่กัดฟัน

จากนั้นเขาก็ชี้ไปบนท้องฟ้า

“ฉันจะโค่นผู้บังคับบัญชาลำดับแรกของฮ่องกงและทำให้เธอเสียใจกับทุกสิ่งที่เธอทำไปในวันนี้!

“ฉันเป็นอดีตผู้ว่าการของที่นี่! ฉันมีอิทธิพล!

“ถ้าฉันรายงานเรื่องนี้ต่อราชวงศ์แห่งดินแดนพระอาทิตย์ไม่เคยตกดิน เธอได้จบเห่แน่!”

เลสลี่หัวเราะเบา ๆ โดยไม่ตอบอะไร

“ดินแดนพระอาทิตย์ไม่เคยตกดินเหรอ?

“พวกเราได้จบเห่แน่งั้นเหรอ?”

ฮาร์วีย์ค่อย ๆ เดินไปหาเอลเมอร์ในขณะที่มีสีหน้าขบขันบนใบหน้าอย่างโจ่งแจ้ง

“ถ้าอย่างนั้นก็ลองโทรหาพวกเขาสิ ถามพวกเขาเลยว่ากล้าเข้ามายุ่งเรื่องของพวกเราไหม!

“พวกเราชาวประเทศ H ยิ่งใหญ่ที่สุดบนโลก พวกคุณต่างก็อาศัยอยู่ในเงาของพวกเราทั้งนั้น!

“คุณกำลังจะบอกผมว่าแม้แต่คนอย่างคุณก็สามารถเป็นผู้ว่าได้อย่างนั้นเหรอ?

“ตลก!

“คุณก็เป็นได้แค่ทาสรับใช้คนอื่นตั้งแต่ต้นจนจบ!”

ฮาร์วีย์เหวี่ยงเท้าไปข้างหน้าหลังจากที่พูดจบ

เอลเมอร์มีปฏิกิริยาตอบสนองที่รวดเร็วเนื่องจากเขาได้ฝึกฝนมวยสากล เขาพยายามอย่างเต็มที่เพื่อป้องกันการโจมตีของฮาร์วีย์

แต่ก่อนที่เขาจะทันได้ยกมือขึ้น เขาก็รู้สึกปวดท้องอย่างรุนแรงก่อนที่จะกระเด็นไปพร้อมกับเก้าอี้ เสียงของแตกดังขึ้นเมื่อเขากระแทกลงกับพื้น

“อ๊าาาาา!”

เสียงคร่ำครวญด้วยความเจ็บปวดดังขึ้นเมื่อเอลเมอร์ล้มลงบนหลังของเขา ราวกับว่าเขาเป็นเต่าที่ไม่สามารถพลิกกลับขึ้นมาได้ ช่างเป็นภาพที่น่าสมอย่างยิ่ง

“โทรหาพวกเขาสิ! เอาเลย!

“ดูสิว่าพวกเขาจะกล้าช่วยคุณไหม”

ฮาร์วีย์หัวเราะเบา ๆ

เอลเมอร์กุมใบหน้าตนเอง

“ไม่เพียงแต่แกจะฆ่าคน แต่แกยังไม่เคารพผู้อาวุโสอีก!

“ฉันจะจัดการแกเอง!

“รัฐบาลฮ่องกงจะต้องให้ความยุติธรรมกับฉันในเรื่องนี้แน่นอน!”

“ผมไม่เคารพผู้อาวุโสงั้นเหรอ?”

ฮาร์วีย์เดินเข้ามาและตบแก้มเอลเมอร์เบา ๆ

“คุณคิดว่าคุณเป็นหนึ่งในนั้นเพียงเพราะคุณมีชื่อเสียงและย้อมผมให้เหมือนพวกเขางั้นเหรอ?

“หยิ่งเหรอ? บ้าเหรอ? คุณไม่รู้หรือว่าทุกวันนี้ไม่มีใครในโลกนี้กล้าดูถูกพวกเราแล้วด้วยซ้ำ?

“ในฐานะหัวหน้าหลงเหมินสาขามอร์ดู ตัวตนของผมมีอิทธิพลมหาศาล

“คุณไม่ได้เป็นผู้ว่าแล้ว การที่คุณเข้ามายุ่งเกี่ยวกับธุระของหลงเหมินและทำลายทรัพย์สินของตระกูลคลาร์กโดยไม่มีเหตุผลก็ถือว่าแย่พอแล้ว หรือบางทีคุณอาจจะกำลังแสร้งทำเป็นคนอื่นต่อหน้าผม...

“แต่ใครให้สิทธิพิเศษคุณในการใช้กำลังต่างชาติเพื่ออวดดีที่นี่?”