ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 2629

ลูอิสจ้องไปที่เอ็ดวินซึ่งกำลังสงบปากสงบคำอย่างถูกทรมาน ก่อนจะหัวเราะเยาะอย่างเหยียดหยาม ความเย่อหยิ่งเด่นหราอยู่บนใบหน้าของเขา

เขาหรี่ตาและส่งเสียงปลุกพลัง “เอาล่ะ เอ็ดวิน ในเมื่อนายไม่ได้สูงส่งและทรงพลังอีกต่อไปแล้ว งั้นฉันขอถามหน่อยอีกครั้ง…”

“นายจะยอมคุกเข่าหรือเปล่า!”

ใบหน้าของเลสลี่กลายเป็นน้ำแข็ง

“อย่าล้ำเส้นให้มากนักนะ ลูอิส!” เธอคำราม หน้านิ่ง

"ล้ำเส้น?"

ลูอิสพิเคราะห์มองเลสลี่ด้วยท่าทางเหยียดหยาม

“คิดว่าฉันไม่กล้าทำอะไรเธอเพียงเพราะพ่อของเธอเป็นผู้บัญชาการสูงสุดของฮ่องกงอย่างนั้นเหรอ?”

“ก็ลองหยุดฉันดูสิ เพราะถ้าฉันจัดการกับหมอนี่แล้วเธอจะเป็นรายต่อไป!”

ลูอิสบีบแก้มของเธออย่างคุกคาม สายตาของเขาเต็มไปด้วยความดูถูกเหยียดหยาม

จากนั้นเขาก็หันเหความสนใจกลับไปที่เอ็ดวิน

“ฉันจะนับถึงสาม คุกเข่าลงแล้วฉันจะให้โอกาสนายได้คุยกับเคทลิน” เขาเตือนอย่างเคร่งขรึม

“แล้วถ้านายไม่ทำ ฉันจะฆ่านายเดี๋ยวนี้เลย”

“แน่นอน นายจะขัดขืนก็ได้ แต่ถ้านายทำแบบนั้น ฉันจะฆ่าพวกนายทุกคน!”

ลูอิสแสยะยิ้มอย่างพอใจ มั่นใจว่าตนเหนือกว่า

"สาม! สอง! หนึ่ง…"

เอ็ดวินไม่มีทางเลือก เขารู้สึกได้ถึงเจตนาสังหารที่แผ่กระจายออกมาจากลูอิส และคุกเข่าลงกับพื้น

ตามทัศนคติยามปกติวิสัยของเศรษฐีเจ้าสำราญอย่างเขา เขาไม่ใช่พวกยอมแพ้อะไรง่าย ๆ

แต่เพื่อภารกิจในคืนนี้ เขาต้องยอมกลืนความเย่อหยิ่งและจงใจลดทอนคุณค่าของตัวเองลง

“นายน้อยเมนโดซา?!” เลสลี่อุทานด้วยความตกใจจนเธอตัวแข็งยืนนิ่งอยู่กับที่

ดวงตาของฮาร์วีย์หดลงเล็กน้อย เขาประทับใจเป็นอย่างมาก

คนที่มีความทะเยอทะยานสูงไม่ใยดีต่อเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ เพื่อให้บรรลุเป้าหมาย เอ็ดวินเต็มใจแสดงความอ่อนน้อมถ่อมตนออกมา ฮาร์วีย์ค่อนข้างประหลาดใจกับเหตุการณ์ที่กลับตาลปัตรเช่นนี้

อันที่จริงแล้ว เขามั่นใจว่าการต่อสู้กำลังจะปะทุขึ้น

"แหม? นายน้อยเมนโดซาที่รัก นายคุกเข่าลงไปแบบนั้นได้ยังไง?