ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 2637

"ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า!

“ขยะยังไงก็ยังเป็นขยะอยู่วันยังค่ำ!

“พวกนายทุกคนมันก็แค่ขยะ!

“ดูตัวเองสิ!”

ลูอิสยังคงหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง ขณะมองไปยังเอ็ดวินและคนอื่น ๆ ด้วยความเศร้าสลด

“พวกนายยังกล้าทำตัวอวดดีต่อหน้าฉันอีกเหรอ!

“คิดจะทวงความยุติธรรมใช่ไหม?!

“ฮ่า! ฉันยังไม่ทันได้โยนลูก ๆ ของฉันออกไปเลยด้วยซ้ำ แต่พวกนายก็กลัวจนหัวหดหมดแล้ว!

“ถ้าฉันโยนมันออกไปจริง ๆ พวกนายคงรีบร้องไห้กลับไปฟ้องพ่อแม่!

“พวกนายทุกคนนี่ไร้ประโยชน์จริง ๆ เลยนะ!

“ตระกูลเมนโดซา? ตระกูลคลาร์ก?

“เลิกล้อเล่นได้แล้ว!

“ที่พวกนายเชิดหน้าชูคออยู่ในตำแหน่งของตัวเองได้ ก็เพราะไม่มีใครไปแย่งต่างหาก!

“คิดว่าตัวเองเก่งถึงขนาดเทียบกับพวกเราได้หรือไง!

“นายคู่ควรเหรอ!”

ลูอิสตบหน้าเอ็ดวิน ความเย่อหยิ่งแผ่ซ่านออกมาจากทุกอณูรูขุมขน

เฮเลน่าและสาวสวยคนอื่น ๆ ปิดปากหัวเราะคิกคักอย่างเย้ยหยัน

หลังจากคืนนี้ ทั้งตระกูลคลาร์กและตระกูลเมนโดซาจะกลายเป็นเรื่องตลกที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของฮ่องกงและลาสเวกัส

เอ็ดวินจ้องเขม็งไปที่ลูอิส ถ้าหากไม่มีผู้บริสุทธิ์อยู่รอบ ๆ เขาคงพร้อมที่จะตายไปพร้อมกับลูอิส

"ก็ได้! ฉันจะให้โอกาสนายได้ไถ่ตัว! พวกนายต้องเลือกระหว่างจะไม่ปรากฏตัวต่อหน้าเราอีกหรือจะออกไปจากที่นี่แบบที่ไม่มีลมหายใจ!”

ลูอิสเย้ยหยันด้วยความขยะแขยง

“ถ้านายเห็นฉันหรือเคทลินที่ไหนนายต้องหนีไปให้ไกลที่สุด! ตระกูลเมนโดซาและตระกูลคลาร์กไม่มีสิทธิ์สู้หน้าเราไม่ว่ากรณีใดก็ตาม!

มีเสียงครืดคราดดังขึ้นเมื่อฮาร์วีย์ดึงหมุดนิรภัยของระเบิดในมือของลูอิสออกมาทันที

ฝูงชนทั้งหมดอ้าปากค้างด้วยความกลัวในขณะนี้ บรรดาผู้ที่ดูการแสดงด้วยความยินดีในตอนแรกสะดุดล้มในทันที ก่อนตะเกียกตะกายหนีไป

บางคนหลบเข้าหลังที่กำบัง ขณะที่บางคนวิ่งออกไปข้างนอกทันที

บางคนถึงกับถอดกางเกงออกด้วยความกลัว กลิ่นเหม็นรุนแรงลอยออกไปได้ไกลหนึ่งไมล์

แม้แต่เคทลินที่ดูสงบและสำรวมก็ยังกรีดร้องด้วยความหวาดกลัว ก่อนที่จะมุดไปหลบข้างหลังโซฟา ร่างกายของเธอสั่นสะท้านอย่างควบคุมไม่ได้ ทำให้ภาพที่เผยออกมานั้นดูน่าสมเพช

“นายอยากเล่นไม่ใช่เหรอ นายน้อยคาสโตร?

“ฉันจะเล่นกับนายเอง!”

ฮาร์วีย์ไม่สนใจผุ้คุ้มกันผิวคล้ำที่หันปืนมาทางเขา น้ำเสียงของเขาฟังดูสงบมาก ไม่มีอารมณ์ความรู้สึกใด ๆ จากน้ำเสียงเหล่านั้น ราวกับว่าเขาเป็นเหมือนพื้นผิวที่เงียบสงบของทะเลสาบที่สงบเงียบ

“นายมีสองทางเลือก

“ทางเลือกแรกปล่อยระเบิดในมือนาย แล้วเราก็ตายไปด้วยกัน!

"ไม่ต้องห่วง ถ้าเป็นอย่างนั้น ทั้งนาย ฉัน และเคทลินจะตายไปพร้อมกับทุกคนที่นี่! ยังไงเราก็ไม่เหงาหรอก!"