ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 2645

ในขณะนี้ ทุกคนในตระกูลจอห์นสันกำลังนั่งอยู่ในห้องนั่งเล่นที่สว่างไสวด้วยท่าทางเคร่งขรึม ดูเหมือนพวกเขากำลังรออะไรบางอย่างอยู่

ไม่มีใครสนใจที่จะต้อนรับการกลับบ้านของไอรีนเลย

ปัง!

ท่ามกลางความไม่สบายใจของพวกเขา ประตูหน้าก็เกิดเสียงดังขึ้น

ทันทีหลังจากนั้น รถตู้สีดำหลายคันก็ปรากฏขึ้น

สาวกของกองบังคับคดีหลงเหมินก้าวออกจากรถพร้อมอาวุธและมีท่าทีเป็นปรปักษ์ พวกเขาดูพร้อมที่จะฆ่าใครก็ตามที่เข้ามาขวาง

สาวกของหลงเหมินที่ดูแลบ้านพักจอห์นสันดูค่อนข้างตกใจ พวกเขาไม่กล้าที่จะเคลื่อนไหวสุ่มสี่สุ่มห้า

เหล่าสาวกของกองบังคับคดีของหลงเหมินยิ้มเยาะอย่างเย้ยหยันก่อนที่จะล้อมรอบสถานที่ทั้งหมดเอาไว้

แคร์รี่โผล่ออกมา ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความชอบธรรมที่องอาจ เธอก้าวไปข้างหน้าอย่างเย่อหยิ่ง ตามด้วยผู้ใต้บังคับบัญชาที่หยิ่งยโสพอๆ กัน

"คุณคิดจะทำอะไร?" ไอรีนเอ่ยฝากถามตามสัญชาตญาณ

เพี๊ยะ!

แคร์รี่ไม่สนใจเธอและส่งเธอบินไปพร้อมกับตบหน้า

จากนั้นเธอก็หยิบโทรศัพท์ออกมาและหรี่ตาลงพิเคราะห์ไอรีนอย่างมีนัยยะ

“ผู้หญิงคนนี้แหละ พาเธอไปที่บูโดกัน! นี่เป็นคำสั่งของนายน้อยบาวเออร์!”

ตามคำสั่งของเธอ สมาชิกกองบังคับคดีของหลงเหมินหลายคนกระโจนไปข้างหน้าราวกับหมาป่าคลั่งและลากไอรีนออกไป พาเธอไปที่หลงเหมินบูโดกัน

พ่อของไอรีนตัวแข็งทื่อเมื่อเห็นภาพที่เกิดขึ้น วินาทีต่อมา เขาเริ่มกรีดร้องอย่างโกรธเกรี้ยว

“พวกคุณเป็นใคร? ไม่ทราบว่าเป็นใครมาจากไหนกัน?!

“แม้แต่สาวกของกองบังคับคดีของหลงเหมินก็จะมาลักพาตัวใครไปไม่ได้!

“คุณไม่รู้หรือว่าผู้อาวุโสจอห์นสันเป็นหัวหน้าสาขาหลงเหมินแห่งฮ่องกงและลาสเวกัส! เขาเป็นหนึ่งในผู้นำสาขาสามสิบหกคน! สถานะของเขาสูงเกินกว่าที่พวกคุณ-!”

เพี๊ยะ!

แคร์รี่ไม่เสียเวลาฟัง เธอกลับยกมือขึ้นตบพ่อของไอรีน จนล้มลงกับพื้น

สมาชิกตระกูลจอห์นสันที่เหลือต่างเดือดดาล

“กล้าดียังไงมาก่อความวุ่นวายในบ้านของเรา?!” พวกเขาร้องตะโกน ใบหน้าบิดเบี้ยวด้วยความโกรธ

“อยากตายนักใช่ไหม!”

“พาผู้อาวุโสจอห์นสันกลับมาเดี๋ยวนี้!”

"ถูกต้อง!"

“ผู้อาวุโสจอห์นสันเป็นผู้อาวุโสของหลงเหมินเชียวนะ!”

“เธออาจเป็นคนของกองบังคับคดีหลงเหมิน แต่จะมาตั้งข้อหาเขามั่ว ๆ แบบนี้ไม่ได้!”

“ใครๆต่างก็รู้ว่าผู้อาวุโสจอห์นสันภักดีต่อหลงเหมินมากแค่ไหน!”

“พวกคุณพยายามใส่ร้ายเขา!”

“ผู้อาวุโสแห่งหลงเหมินภักดีเสมอมา”

แคร์รี่กอดอก ใบหน้าเย็นชา

“ดูเหมือนพวกคนทุกคนจะเป็นผู้บริสุทธิ์ใช่ไหม

“แต่หลงเหมินต้องการความเป็นปึกแผ่นขององค์กร ไม่ใช่แค่กับคนคนเดียว!

“ตระกูลของคุณกำลังก่ออาชญากรรมร้ายแรง!”