ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 2652

“นายกล้ามีเรื่องกับนายน้อยบาวเออร์จริง ๆ เหรอ? ไม่รักชีวิตตัวเองเลยเหรอ?!

“อยากตายนักหรือไง?!

“ฉันจะบอกอะไรนายให้นะ! ถ้านายรักชีวิตตัวเอง นายก็ต่อแขนขาของฉัน และไปคุกเข่าขอความเมตตาซะ แบบนั้นฉันอาจจะสามารถช่วยอะไรนายได้บ้าง

“ไม่อย่างนั้นตระกูลของนายจะตายกันหมดนะ!”

ฮาร์วีย์เหวี่ยงหลังมือของเขาไปที่ใบหน้าของแคร์รี่โดยไม่คิดที่จะตอบเธอ เขานิ่งเฉยตลอดเวลา สีหน้าว่างเปล่าเช่นเคย

“อ๊าาา!”

แคร์รี่ร้องครวญครางด้วยความเจ็บปวด ร่างกายของเธอสั่นเทา ความเจ็บปวดอันน่าสะพรึงกลัวแพร่ไปทั่วร่างกายของเธอ ทำให้เธอเจ็บปวดอย่างสาหัส

…

ไม่นานหลังจากนั้น ฮาร์วีย์และเอ็ดวินก็มาถึงที่หลงเหมิน บูโดกัน

พวกเขาลงจากรถด้วยความเร่งรีบ เอ็ดวินแบกแคร์รี่ขึ้นไหล่ข้างเดียวอย่างไร้อารมณ์ราวกับว่าเธอเป็นเพียงกระสอบข้าวสาร

ณ ตอนนี้ทั้งบูโดกันเต็มไปด้วยเหล่าสาวกแห่งกองบังคับคดีของหลงเหมิน

เมื่อฮาร์วีย์และเอ็ดวินลงจากรถ พวกเขาก็เห็นเพียงสาวกองค์กรเดียวกัน

พวกเขาชะงักเล็กน้อยเมื่อเห็นฮาร์วีย์

“นายกล้าทำร้ายเจ้าหน้าที่เคนเนดี้ได้ยังไงฮาร์วีย์?! อยากตายหรือไง?” ใครบางคนตะโกนใส่เขาทันที

ฮาร์วีย์ไม่รอช้า

เพี๊ยะ!

“ใครก็ตามที่ขัดขวางฉัน ฉันจะฆ่าให้หมด!”

ขณะที่สาวกคนนั้นกำลังลอยไป ฮาร์วีย์ก็เดินขึ้นบันไดเลื่อนที่ทำจากบลูสโตนและตรงไปที่อาคารหลัก

ทุกคนต่างชะงักเมื่อเห็นเขา

เสียงของใครบางคนที่หัวเราะอย่างดุร้ายดังขึ้นใกล้ ๆ

“นายคิดว่าที่นี่คือหลงเหมินสาขามอร์ดูเหรอฮาร์วีย์?! นายคิดว่านายจะมีอำนาจที่นี่เหรอ?!”