ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 2690

มิทเชล สการ์เลตต์ ไดโตะและคนอื่น ๆ ขมวดคิ้ว

เนื่องจากมิยาตะซึ่งเป็นนักดาบถึงกับลงมือเอง...

พวกเขารู้สึกว่าสำหรับเขาแล้วไม่ยากเลยที่จะฆ่าฮาร์วีย์ภายในสองถึงสามกระบวนท่า

เขาเปิดการโจมตีไปมากกว่านั้น แต่ฮาร์วีย์ก็ยังไม่ได้รับบาดเจ็บ แม้แต่ผมของฮาร์วีย์ก็ยังอยู่ทรงและไม่ถูกแตะต้อง

สิ่งนี้ไม่สมเหตุสมผลเลย! ไม่มีเหตุผลเลยสักนิด!

“บางทีนักดาบชิโนะสุเกะอาจจะกำลังพยายามทำให้ชาวประเทศ H ย่ามใจ!”

สการ์เลตต์ตระหนักได้ถึงบางอย่าง หลังจากเห็นว่ามีบางอย่างผิดปกติ

“เขาสามารถฆ่าฮาร์วีย์ได้ด้วยการเคลื่อนไหวเพียงครั้งเดียว แต่เขาพยายามทำให้การต่อสู้นานขึ้นแก่เรา

“สิ่งนี้แสดงถึงความเมตตาและความอ่อนน้อมถ่อมตนของศิลปะการต่อสู้แห่งประเทศหมู่เกาะ!

"คุณชิโนะสุเกะ! ในนามของศิลปะการต่อสู้ของประเทศ H ขอบคุณคุณด้วย!

“เราจะจดจำในการที่คุณเห็นแก่ชื่อเสียงของประเทศของเราไว้!

“ประเทศหมู่เกาะและประเทศ H จะเป็นพันธมิตรที่ดีต่อกันตลอดไป!

“คุณไม่ต้องกังวล หลังจากที่คุณฆ่าฮาร์วีย์แล้ว ฉันจะให้พวกเจ้าหน้าที่ระดับสูงบังคับให้วงศ์ตระกูลและมิตรสหายของเขาต้องได้ชดใช้ความผิด!

“ฉันสาบานต่อพระเจ้าเลย โลกแห่งศิลปะการต่อสู้ของประเทศ H จะไม่มีคนงี่เง่าแบบเขาที่จะมายั่วยุชาวประเทศหมู่เกาะแบบนี้อีกแล้ว!”

สการ์เลตต์พูดทั้งหมดนี้เพื่อแสดงความจริงใจต่อมิยาตะและเพื่ออธิบายสถานการณ์ให้คนอื่น ๆ ฟัง

ท้ายที่สุด นี่เป็นวิธีเดียวที่เธอจะสามารถหาเหตุผลเข้าข้างตนเองได้ว่าการที่ฮาร์วีย์สามารถหลบหลีกการเคลื่อนไหวของนักฆ่าของมิยาตะได้เป็นเพราะสาเหตุใด

ไดโตะซึ่งมีสีหน้าแย่ลง หรี่ตามอง “คุณใจดีเหลือเกิน คุณลีโฮลด์

“ประเทศของเราทั้งคู่ลงเรือลำเดียวกันมาโดยตลอด ชื่อเสียงของประเทศของคุณก็มีความสำคัญต่อเราเช่นกัน

ทายาทผู้มั่งคั่งรอบตัวสการ์เลตต์รีบวางท่าราวกับว่าพวกเขาเข้าใจสถานการณ์

ไม่แปลกใจแล้วที่ทำไมเทพสงครามมิยาตะถึงไม่สามารถสังหารฮาร์วีย์ได้ในกระบวนท่าเดียว

นี่คือสาเหตุที่หมอนั่นสามารถหลบหลีกการเคลื่อนไหวของนักฆ่าของมิยาตะได้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า

ประเทศหมู่เกาะปล่อยให้เกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้นเพราะเกรงใจประเทศ H!

ไม่อย่างนั้น คนโสโครกไร้ประโยชน์อย่างฮาร์วีย์คงตายไปแล้วเป็นพัน ๆ ครั้ง!

ทายาทผู้มั่งคั่งของสนามฝึกศิลปะการต่อสู้อันศักดิ์สิทธิ์มองไปที่มิยาตะด้วยสายตาที่ตื่นเต้น และมองไปที่ฮาร์วีย์ด้วยความดูถูกเหยียดหยาม

'คนงี่เง่าคนนี้ไม่รู้ขีดจำกัดของตัวเองหรือไง?!'

'เขาเอาแต่กระโดดหลบไปมาอย่างกับลิง! เขาก็คงทำได้แค่คุกเข่าอ้อนวอนขอชีวิตเท่านั้น!'