ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 2696

พลั่ก!

ฮาร์วีย์กระทืบมือขวาของมิยาตะ ขยี้มันทันที

“นี่นายโง่ขนาดนั้นเลยเหรอ มิยาตะ?” ฮาร์วีย์ถามด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า

“โดนตีหัวแรงไปหรือไง

“ถ้านายร้องขอความเมตตา ฉันอาจจะยอมปล่อยนายไปจริง ๆ ก็ได้

“แต่นี่นายกลับมาขู่ฉันเนี่ยนะ? อยากให้ฉันฆ่านายจริง ๆ ใช่ไหม?”

"นาย!"

สีหน้าของมิยาตะเปลี่ยนไปอย่างลนลาน หลังจากได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์

เขารู้สึกได้ถึงเจตนาสังหารที่มาจากฮาร์วีย์อย่างชัดเจน

จากนั้นสายตาของฮาร์วีย์ก็จับจ้องไปที่สการ์เลตต์ และเขาก็ส่งยิ้มขี้เล่นให้เธอ

คนเหล่านี้ต้องการให้ฮาร์วีย์ตาย แต่พอมิยาตะพ่ายแพ้ เขาก็หยิบยกเรื่องความสัมพันธ์ทางการทูตมาพูดทันที...

ช่างน่าขันจริง ๆ!

เขาหรี่ตาลงมองไปยังสการ์เลตต์ซึ่งเต็มไปด้วยความชอบธรรม และพูดอย่างใจเย็นว่า “หัวหน้ากองบังคับคดีแห่งหลงเหมินนำโลงศพมา แล้วบอกว่าแม้แต่หมาของฉันเขาก็จะไม่เว้น

“แต่พอเริ่มกลับตาลปัตรเป็นแบบนี้ เธอกลับบอกให้ฉันมองภาพกว้าง ๆ?

“นี่มันไม่ตลกไปหน่อยเหรอ?

“แล้วเธอจะบอกว่าการที่มิยาตะจะฆ่าฉันนั้นนับว่าเหมาะสม แต่ถ้าฉันแตะต้องเขา แปลว่าฉันกำลังก่ออาชญากรรมอันเลวร้าย!”

สการ์เลตต์หัวเราะอย่างเย็นชากับคำพูดของฮาร์วีย์

“นายก็เข้าใจเรื่องที่เกิดขึ้นแล้วนี่!

“ตัวตนของนายเทียบอะไรกับคุณชิโนะสุเกะไม่ได้เลย!

“ต่อให้คุณตายเป็นร้อยครั้ง ก็ไม่มีใครสน แต่คุณชิโนสุเกะจะต้องไม่เป็นอะไร!”

ใบหน้าของสการ์เลตต์เปลี่ยนเป็นรูปลักษณ์ที่ชั่วร้าย

“ฉันจะเตือนคุณเป็นครั้งสุดท้ายนะ ฮาร์วีย์ ปล่อยเขาไปเดี๋ยวนี้!

“ไม่อย่างนั้น คุณจะไม่สามารถแบกรับผลที่ตามมาไหวแน่!

"ดี! เห็นแก่เธอฉันจะปล่อยเขาไปก็แล้วกัน!”

ฮาร์วีย์หัวเราะเบา ๆ ให้กับสการ์เลตต์

แม้แต่มิยาตะเองก็ไม่คิดว่าตัวเองจะตายหลังจากมาถึงฮ่องกง

สการ์เลตต์เป็นตัวแทนของสนามฝึกศิลปะการป้องกันตัวอันศักดิ์สิทธิ์ของประเทศ H แต่ถึงกระนั้นเธอก็ไม่สามารถหยุดฮาร์วีย์ไม่ให้ฆ่ามิยาตะได้

ช่วงเวลาก่อนที่เขาจะเสียชีวิต ในที่สุดเขาก็เข้าใจว่าหัวหน้าผู้ฝึกสอนหมายถึงอะไร

หากยังมีหัวหน้าผู้ฝึกสอนอยู่ ความทะเยอทะยานอันแรงกล้าของคนจากประเทศหมู่เกาะจะต้องถูกทำลายลงเท่านั้น

ความแค้นฉายชัดในดวงตาของมิยาตะในช่วงเวลาสุดท้ายของชีวิตเขา เขารู้สึกเสียใจกับการตัดสินใจของตัวเอง

เขาควรจะตะโกนบอกตัวตนที่แท้จริงของฮาร์วีย์ออกไปและบอกให้ไดโตะรู้ ชะตากรรมของประเทศหมู่เกาะขึ้นอยู่กับข้อมูลนี้

น่าเสียดายที่ไม่มีสิ่งใดจะช่วยย้อนเวลากลับมาได้ สายน้ำไหลไปแล้วไม่มีวันหวนกลับ

ด้วยความเสียใจอย่างสุดซึ้ง ศีรษะของ มิยาตะเอียงเล็กน้อยจนน่ากลัว เขานอนแน่นิ่งอยู่บนกระโปรงของสการ์เลตต์

ฝูงชนเงียบกริบ

'เขาตายแล้ว?!'

'มิยาตะตายไปแล้วจริง ๆ เหรอ?!'

'เทพสงครามของประเทศหมู่เกาะและนักดาบแห่งชินคาเงะเวย์... ถูกสังหารอย่างง่ายดายขนาดนี้เชียวหรือ?!'