ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 2737

“คุณนี่ไม่ใช่เล่นเลย คุณยอร์ก!”

สีหน้าของเล็กซี่ ยอร์กแย่ลงหลังจากเห็นฮาร์วีย์ ยอร์กทำลายอุปกรณ์แอบถ่ายทุกสิ่งที่เธอมี

เธอขมวดคิ้วขณะที่เหล่ไปที่ฮาร์วีย์

“ไม่แปลกใจเลยที่วินซ์ ยอร์กพ่ายแพ้ให้กับคุณไม่รู้กี่หนต่อกี่หน” เล็กซี่อุทานอย่างเย็นชา

“ความเฉลียวฉลาด ทักษะ และโชคของคุณโดดเด่นมาก แม้แต่คนธรรมดาก็เทียบคุณไม่ได้เลย

“ฉันยั่วยุและกวนประสาทคุณอยู่เรื่อย ๆ แต่คุณก็สามารถมองออกอยู่ตลอด

"ฉันต้องขอยอมรับเลย เราประเมินคุณต่ำไป

"แต่ก็ถือว่าดีนะ ถ้าฉันได้บดขยี้ผู้ชายที่แข็งแกร่งและมีความสามารถอย่างคุณก็คงจะสนุกดีไม่น้อย”

เล็กซี่เหยียบคันเร่งและขับรถไปที่ทางออกของทางด่วนหัวเฉิงก่อนจะปลดล็อกประตู

“ออกไปได้แล้ว!”

ฮาร์วีย์เปิดประตูก่อนจะมองไปที่เล็กซี่

“ไม่เอาน่า นายหญิงยอร์ก” เขาพูดอย่างสนุกสนาน

“ในเมื่อเราอยู่ที่นี่ด้วยกันแล้ว ผมก็ยินดีที่จะเล่นกับคุณต่ออีกสักหน่อย

“ก็อย่างที่ผมบอกคุณค่อนข้างแก่แล้ว คุณคงจะมีตัวช่วยอยู่บ้างนะ...

“ไม่อย่างนั้น คุณคงไม่เหลือแรงเล่นสนุกกับผม!”

หลังจากได้ยินว่าฮาร์วีย์ว่าเธอแก่ สีหน้าของเล็กซี่ก็แย่ลงในทันที

ฮาร์วีย์ลงจากรถก่อนจะเดินไปที่เบาะคนขับ

“ผมมีคำถาม นายหญิงยอร์ก” เขาพูดขณะหรี่ตา

“คุณเป็นพวกชอบความเจ็บปวดหรืออะไรทำนองนั้นหรือเปล่า?

“อยากให้ผมตบคุณขนาดนั้นเลยเหรอ”

“แล้วจะทำไมล่ะ! คุณมันก็แค่เด็กเหลือขอที่หน้าตาพอไปวัดไปวาได้ก็เท่านั้น!”

“ฉันให้โอกาส!

“แต่คุณคิดจะตบตีฉันอย่างนั้นเหรอ!

***

ประตูทางด่วนหัวเฉิงมีประชากรเบาบาง

เนื่องจากมีพายุเข้า ทำให้แทบไม่เห็นผู้คนอยู่ในบริเวณนี้ อีกทั้งยังมีรถวิ่งไม่มากนัก

ในบริเวณลานจอดรถ มีรถแท็กซี่เปิดไฟฉุกเฉินอยู่ ชายวัยกลางคนศีรษะล้านกำลังงีบหลับขณะพิงพวงมาลัย

ฮาร์วีย์มองไปยังรถแท็กซี่ แล้วหันกลับมามองที่โทรศัพท์ของเขา หลังจากเห็นว่าโทรศัพท์ไม่มีสัญญาณ เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากเคาะหน้าต่างรถแท็กซี่

“ไอ้เวรเอ๊ย! ไม่เห็นเหรอว่าฉันกำลังนอนอยู่!”

เห็นได้ชัดว่าคนขับอารมณ์ไม่ดีที่ถูกปลุกขึ้น หลังจากที่เห็นเสื้อผ้าของฮาร์วีย์ ใบหน้าของเขาก็เต็มไปด้วยความดูถูกเหยียดหยามคิดว่าอีกฝ่ายคงจะไม่มีปัญญาจ่ายค่าแท็กซี่

ฮาร์วีย์มองกลับไปและโยนเงินสองร้อยห้าสิบดอลลาร์ไปที่เบาะคนขับ

“ฉันจะไปโรงแรมทรีซีซั่นส์”

คนขับตาเป็นประกายทันทีที่เห็นเงินทั้งหมดนั้น

เขาลงจากรถและเปิดประตูให้ฮาร์วีย์ด้วยความเคารพก่อนจะส่งขวดน้ำแร่เอเวียงไปให้เพื่อแสดงความสุภาพ