ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 2756

“หากคุณออกจากฮ่องกงภายในยี่สิบสี่ชั่วโมง วิหารคุณธรรมทั้งห้าจะไม่เอาเรื่องคุณสำหรับการกระทำของคุณที่ผ่านมา เราอาจจะให้ผลประโยชน์บางอย่างแก่คุณด้วย…” ทีลพูดต่อ น้ำเสียงของเธอเย็นชาและเข้มงวด

แต่ฮาร์วีย์ก็ได้แต่หัวเราะเท่านั้น

“พวกเราเพิ่งจะเจอกันครั้งที่สองเองไม่ใช่เหรอ?

“คุณเกลียดผมขนาดนั้นเลยเหรอ?

“คุณอยากให้ผมออกไปจากฮ่องกงมากขนาดนั้นเลยเหรอ?”

“ใช่!

“นับตั้งแต่ที่คุณมาที่นี่ ฮ่องกงก็เปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา ขนาดตระกูลยอร์กแห่งฮ่องกงก็เริ่มมีแววแตกแยกกัน”

ทีลรับแก้วชาจากศิษย์คนหนึ่งมาจิบ สีหน้าเย็นชาของเธอไม่เปลี่ยนแปลง

“ความมั่นคงของตระกูลยอร์กคือสิ่งที่ทำให้ฮ่องกงและลาสเวกัสคงอยู่

“คุณจะสร้างแต่ปัญหาใหญ่ให้ที่นี่ ดังนั้นฉันจึงหวังว่าคุณจะออกไปจากที่นี่โดยเร็วที่สุด

“เพื่อตระกูลยอร์ก…

“และเพื่อทั้งฮ่องกงและลาสเวกัส

“ถ้าคุณไปตอนนี้ เราจะสามารถฆ่านกได้สามตัวด้วยหินก้อนเดียว แบบนั้นมันก็จะเป็นเรื่องดีสำหรับทุกคน ถูกไหม?”

ฮาร์วีย์เอียงศีรษะและยิ้มอ่อน ๆ

“คุณลำเอียงไปหน่อยนะทีล

“มีหลายสิ่งหลายอย่างเกิดขึ้น และสิ่งหนึ่งที่ชัดเจนคือ วินซ์ไม่สมควรได้รับตำแหน่งหัวหน้าตระกูลคนใหม่

“ถึงแม้ว่าผมจะไม่ได้อยู่ที่นี่ ก็ไม่ได้หมายความว่าเขาจะได้รับตำแหน่งนั้นอย่างแน่นอน

“เรื่องนี้ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับผม

“และผมก็จะไม่ไปเพราะเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ แบบนั้นด้วย”

ทีลขมวดคิ้ว

“คุณจะดื้อรั้นแบบนี้จริง ๆ เหรอฮาร์วีย์?”

“นี่ผมไม่ได้ดื้อรั้น แต่ผมไม่ได้ทำอะไรผิดสักหน่อย ทำไมผมจะต้องออกไปจากฮ่องกงด้วย?”

“คุณไม่มีสิทธิ์ที่จะบอกให้ผมทำอะไรทั้งนั้น!”

“ฉันไม่มีสิทธิ์งั้นเหรอ?”

ทีลเดินไปข้างหน้าอย่างใจเย็นและเงยหน้าขึ้นเพื่อหรี่ตามองฮาร์วีย์ กลิ่นหอมสดชื่นลอยมาจากร่างกายของเธอ

“คุณรู้ไหมว่าทำไมฉันถึงเกลียดคุณตั้งแต่ครั้งแรกที่เราพบกัน?!

“เพราะคุณเป็นผู้ชายที่ไม่รู้ว่าจะต้องถอยเมื่อไหร่!

“วินซ์สามารถมองข้ามความอับอายของเขาและสร้างความพอใจให้กับชาวเกาะเพื่อตำแหน่งของเขาและตระกูลยอร์กตลอดจนความมั่นคงของฮ่องกงและลาสเวกัส

“แต่คุณ นอกจากจะอวดเก่งในที่สาธารณะแล้ว คุณทำอะไรได้บ้าง?

“ไหน ๆ ก็แล้ว งั้นเรามาพูดถึงเรื่องดาบของหัวหน้าผู้ฝึกสอนกัน

“เห็นได้ชัดว่าคุณพยายามที่จะสร้างปัญหาให้กับเมอร์ฟี่ แต่คุณกลับทำเหมือนกับว่าคุณกำลังประมูลสินค้านั้นอย่างชอบธรรม!

“สุดท้ายคุณก็แพ้ แต่คุณกล้าบอกทุกคนว่าคุณคือหัวห้นาผู้ฝึกสอน?!

“คุณไม่ได้เหมือนเขาเลยสักนิด!”