ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 2781

“ถ้านายอยากเล่นเกม ฉันจะเล่นกับนายเอง

“กระสุนทั้งห้านัดที่ถูกถอดออกไปนั้น แสดงถึงความเคารพต่อทั้งห้าบ้านของตระกูลยอร์ก

“กระสุนลูกสุดท้ายแทนคำพูดของคนเป็นลูกผู้ชายและสามี

“จากนี้ไป ทุกอย่างขึ้นอยู่กับโชคชะตา!”

จากนั้นมาร์เซล ยอร์กก็วางกระบอกปืนพกไว้ที่ไหล่ขวาของจูเลียน ยอร์ก

หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็เหนี่ยวไกอย่างใจเย็น

ปัง!

ด้วยเสียงปืนที่ดัง จูเลียนตัวสั่นก่อนที่ร่างกายของเขาจะถูกพัดกระเด็นไปด้วยพลังอันรุนแรง

ขณะที่เขากระแทกพื้น ร่างกายของเขาก็สั่นสะท้านไม่หยุดหย่อน เขาอยากจะกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดก็ได้แต่กัดฟันอดทนต่อความเจ็บปวดอย่างยากลำบาก

จูเลียนโชคร้ายไม่น้อย เขาถูกยิงตั้งแต่นัดแรก

ฮาร์วีย์เกือบมองมาร์เซลด้วยสายตาลึกซึ้ง

ต้องยอมรับเลยว่านายท่านแห่งยอร์กมีความสามารถค่อนข้างมาก และเขาก็มีออร่าที่สง่างามเป็นประกายรอบตัวด้วยเช่นกัน

จูเลียนยังดิ้นพล่านอยู่บนพื้นไม่หยุด เขาอยากจะคลานกลับขึ้นไป แต่ทำได้เพียงดิ้นรนเหมือนสุนัขที่กำลังจะตายเพราะมือที่หักทั้งสองข้าง

ลูกน้องของเขาคุกเข่าอยู่บนพื้น ไม่มีใครยื่นมือออกไปช่วยเขาเลยในขณะนั้น

สายตาของจูเลียนเต็มไปด้วยความไม่พอใจในขณะนี้

ในอดีตถ้าเขาทำอะไรผิดพลาด มากที่สุดก็คงไม่พ้นถูกดุเท่านั้น

เหนือสิ่งอื่นใด มาร์เซลมักจะคาดหวังในตัวหลานชายของเขาเสมอ เพราะเขาไม่อาจเลี้ยงดูลูกชายของตัวเองได้

ถึงแม้เขาจะโกรธแต่เขาก็จะแค่ตบหน้าและเตะพวกเขาสองสามครั้งเท่านั้น

สำหรับทายาทในตระกูล นี่เป็นเพียงเรื่องเล็กน้อยเท่านั้น

จูเลียนหายใจไม่ออกขณะแสดงสีหน้าสมเพช เขารู้สึกโกรธแค้นอย่างมากในขณะนั้น

‘เขาทำให้ฉันพิการ แล้วยังมีหน้ามาถามว่าฉันพอใจหรือเปล่า!’

จูเลียนอยากให้มาร์เซลตายอย่างที่สุด...

แต่ไม่ว่าเขาจะดูอาฆาตพยาบาทหรือดูน่ากลัวแค่ไหน เขาก็ไม่กล้าปิดปากพูดอะไรออกไปสุ่มสี่สุ่มห้า

“ผมพอใจแล้ว” เขากัดฟันตอบรับ

“ฉันก็หวังอย่างนั้น อย่าได้คิดที่จะตอบแบบนี้เพื่อขายผ้าเอาหน้ารอดล่ะ

“เพราะถ้ามีอะไรแบบนี้เกิดขึ้นซ้ำอีก ก็อย่ามาโทษที่ฉันทำอะไรรุนแรงกับนายแล้วกัน ฉันให้โอกาสนายแล้ว”

มาร์เซลไม่แยแส ก่อนที่จะพยักหน้าให้ฮาร์วีย์ซึ่งเฝ้าดูอยู่ข้างสนาม

“ประกาศออกไปแทนฉันที มาร์โกต์ พาเทล”