ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 2819

ปัง!

ก่อนที่ควินนี่จะทันได้พูดอะไร ฮาร์วีย์ก็หยิบที่เขี่ยบุหรี่ขึ้นมาแล้วกระแทกลงบนโต๊ะอย่างฉุนเฉียว

เสียงดังปังทำให้ผู้คนต่างชะงัก แม้แต่ผู้บริหารที่กำลังอ้าปากค้างเพราะกำลังจะพูดก็อดไม่ได้ที่จะนิ่งเงียบ

ท้ายที่สุดที่นี่ก็คือห้องประชุม ปกติแล้วทุกคนต่างก็จะเพียงพูดคุยกัน แต่ไม่มีใครคาดคิดว่าจะมีคนกล้าข่มขู่คนทั้งห้องด้วยการทุบที่เขี่ยบุหรี่

ก่อนที่เหล่าผู้บริหารจะได้โต้ตอบ ฮาร์วีย์ก็พูดอย่างเย็นชาว่า “พวกโง่ไร้ประโยชน์!

“พวกคุณทุกคนต่างก็อยู่ในตำแหน่งที่สูงของบริษัท แต่ไม่มีใครสามารถทำข้อตกลงกับบริษัทเล็ก ๆ จากประเทศหมู่เกาะได้เลยเหรอ?

“บริษัทเก็บพวกคุณไว้เพื่อช่วงเวลาสำคัญนี้ แต่แล้วเกิดอะไรขึ้น? ไม่มีใครสามารถทำงานง่าย ๆ เช่นนี้สำเร็จได้เลย!

“พวกโง่!

“พวกคุณแต่งตัวอย่างดี เต็มไปด้วยของหรูหรา…

“พวกคุณคงเป็นที่เคารพนับถือของหลาย ๆ คน

“แต่แล้ว! พวกคุณไม่เพียงแต่จะไม่สนใจบริษัทของคุณเท่านั้น แต่พวกคุณยังโยนความผิดให้คนอื่นทั้ง ๆ ที่คนที่ควรจะถูกโทษที่สุดคือพวกคุณ!

“ถ้าอย่างนั้นพวกขี้เมาอย่างคุณจะอยู่ที่นี่ต่อทำไม?!

“พวกคุณไม่สามารถทำข้อตกลงง่าย ๆ กับบริษัทเล็ก ๆ ได้ แต่คุณก็กลับยังสงสัยผู้บริหารระดับสูงสุดอีกเหรอ?! พวกคุณอยากให้เธอรับผิดชอบต่อความผิดพลาดของพวกคุณงั้นเหรอ?!

“แล้วบริษัทจะมีพวกคุณไว้ทำไม?! เพื่อขูดรีดบริษัทเหรอ?!”

เหล่าผู้บริหารต่างพูดไม่ออกหลังจากที่ถูกฮาร์วีย์ตำหนิ

แม้แต่ควินนี่ก็อดไม่ได้ที่จะชะงัก

ตอนนี้เธอรู้แล้วว่าทำไมฮาร์วีย์จึงสามารถทำให้วินซ์ต้องทนทุกข์ทรมานอยู่ตลอดเวลา

เหล่าผู้บริหารไม่สามารถแม้แต่จะกลับมาตั้งสติได้

พวกเขาไม่คิดว่าฮาร์วีย์จะกล้าต่อกรกับทุกคนในห้อง

เมื่อถึงจุดนี้ ฮาร์วีย์กำลังสั่งสอนพวกเขาชัด ๆ

“คุณคิดว่าคุณมีสิทธิ์ที่จะพูดเพียงเพราะคุณเป็นผู้ชายที่ผู้หญิงคนนี้เลี้ยงไว้งั้นเหรอ?!”

ดันเต้รู้สึกตัวและชี้ไปที่ฮาร์วีย์ด้วยความโกรธ

“ผมจะบอกอะไรคุณให้นะ! ถ้า…”

เพี๊ยะ!

ฮาร์วีย์ไม่เสียเวลาและตบหน้าดันเต้ทันที

“ผมตบคุณแล้วจะทำไม?

“คุณเป็นแค่ผู้จัดการและเป็นลูกชายของพ่อบ้านของใครบางคน คุณคิดว่าคุณมีสิทธิ์ที่จะท้าทายผู้บริหารเพียงเพราะคุณมีเส้นสายงั้นเหรอ?

“อะไรทำให้คุณกล้าขนาดนี้?

“คุณไม่รู้จักวิธีเคารพผู้บังคับบัญชาของคุณเลยเหรอ? ไม่มีใครสอนคุณเลยหรือไง?!

“บริษัทให้เงินเดือนและตำแหน่งที่สูงแก่คุณเพราะคุณทำงานให้พวกเขา ไม่ใช่ให้คุณมาเอะอะโวยวาย!

“เข้าใจไหม?!

“ขยะเอ๊ย!”

ดันเต้เดือดด้วยความโกรธ

“แกเรียกฉันว่าขยะเหรอ?!”

“อ๋อ โทษที ได้โปรดอย่าเข้าใจผมผิดเลย นี่ไม่ใช่เรื่องส่วนตัว

“ทุกคนที่นั่งอยู่ที่นี่ต่างก็ขยะกันหมด”

ฮาร์วีย์ยังคงนิ่งเฉยในขณะที่เขาพูดอย่างนั้น