ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 2851

ฮาร์วีย์ ยอร์กจิบน้ำที่ตั้งอยู่บนโต๊ะขณะที่ให้ลูกน้องของฟาเบียนปรับกล้องไปที่มาเทโอ ลีโอ

ในขณะนั้นรอยยิ้มอันอบอุ่นของเขาทำให้ฮาร์วีย์ครุ่นคิดอย่างหนัก

ขณะเดียวกันภายในห้องวีไอพีห้องหนึ่ง มาเทโอพยักหน้าให้คนรอบข้างหลังจากที่เขานั่งลงก่อนที่จะยิ้มอ่อน ๆ ให้คนแจกไพ่

“ขอบคุณสำหรับคืนนี้ครับ

“กรุณาบอกเจ้านายของคุณด้วยว่ากฎในคืนนี้จะยังคงเหมือนเดิมเหมือนกับเมื่อสองสามคืนที่ผ่านมา

“คุณสามารถพาใครก็ตามที่คุณต้องการมาท้าทายผมได้

“คุณสามารถเปลี่ยนผู้เล่นกลางคันได้ด้วย”

น้ำเสียงของมาเทอโออ่อนโยนมาก ไม่มีความก้าวร้าวใด ๆ ในคำพูดของเขาเลย ราวกับว่าเขาเป็นเพียงเพื่อนบ้านใจดีที่อาศัยอยู่บ้านข้าง ๆ

สิ่งนี้ไม่เพียงแต่จะสร้างความประทับใจจากผู้คนรอบข้าง แต่แม้แต่พนักงานที่นี่ก็ยังชื่นชอบเขาด้วย

ท้ายที่สุดแล้ว เมื่อเทียบกับคนรวยที่มีเงินมากมายที่ระเบิดความโกรธออกมาหลังจากที่สูญเสีย...

มาเทโอก็เป็นดั่งลมหายใจที่สดชื่นสำหรับพวกเขา

ฮาร์วีย์นั่งอยู่ในห้องควบคุมและพูดอย่างใจเย็นว่า “น่าสนใจ

“เขาต้องมั่นใจมากว่าเขาจะชนะ หรือไม่เขาก็ไม่สนผลเลย

“แต่ในเมื่อเขาอยู่ที่นี่ แน่นอนว่าเขาจะต้องสนสิ เขาแค่มั่นใจมากว่าเขาจะชนะ!

“แต่ ได้ยังไงล่ะ?”

ฮาร์วีย์เหลือบมองฟาเบียน แฮมิลตัน

ฟาเบียนหัวเราะอย่างขมขื่น

“ถ้าผมรู้ผมคงจะไม่โทรหาคุณตั้งแต่แรก

“เท่าที่ผมรู้จนถึงตอนนี้ นอกเหนือจากจะหน้าตาดีแล้ว เขายังมีพรสวรรค์จริง ๆ ผู้หญิงที่ร่ำรวยหลายคนที่นี่เรียกเขาว่าเจ้าชายแห่งการพนัน

“ถ้าจะให้ผมพูดตามตรง จากที่ผมเคยทำมา ผมคงจะพยายามให้คน ๆ นี้มาอยู่ข้างผมพร้อมเสนอตำแหน่งผู้จัดการกิตติมศักดิ์หรือผู้ถือหุ้นให้เขาให้ได้

“น่าเสียดายที่เขาไม่สนใจอะไรเลย เขามาที่นี่เพื่อใบอนุญาตคาสิโนเท่านั้น”

“นี่คือหนึ่งในแปดนักพนันผู้ยิ่งใหญ่ของผม คนที่มักจะไม่มีใครเอาชนะได้เมื่อถึงเรื่องของการพนัน...

“แต่คืนนี้จะแตกต่างออกไป”

ฮาร์วีย์รออย่างเงียบ ๆ โดยไม่พูดอะไร

บนหน้าจอ คนแจกไพ่ก็เริ่มแจกไพ่ ทั้งสองฝ่ายมองมือของตนเองอย่างสงบโดยไม่พูดอะไรสักคำ

สิ่งที่แปลกประหลาดเพียงอย่างเดียวคือมาเทโอจะดีดนิ้วทุกครั้งที่เขาเผยมือของตนเองเพื่อแสดงความตื่นเต้น

ผู้คนในคาสิโน พาเลซกล่าวว่านี่เป็นนิสัยทั่วไปของหลาย ๆ คน

นอกจากนั้น มาเทโอก็ไม่ได้ดูน่าสงสัยเลย

ตามข้อตกลง เกมนั้นจะจบลงทันทีมาเทโอชนะได้ถึงสามรอบ

ใบหน้าที่สงบของนักพนันผู้ยิ่งใหญ่ถอดสีโดยสิ้นเชิง

เห็นได้ชัดว่าเขารู้แล้วว่าเขาจะต้องแพ้