ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 2917

แต่ ณ จุดนี้จะไม่มีการหันหลังกลับแล้ว

เมื่อฮาร์วีย์ ยอร์กเซ็นชื่อและประทับลายนิ้วมือของเขาบนกระดาษ เจสัน ลีโอก็ทำได้เพียงทำแบบเดียวกันเท่านั้น

หลังจากที่ทั้งสองเซ็นสัญญากันแล้ว ผู้ตัดสินที่รับผิดชอบการแข่งขันก็ได้รับสำเนาของสัญญาฉบับหนึ่ง

ตาของวินซ์ ยอร์กเบิกกว่างเมื่อเขาเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนที่เขาจะก้าวไปด้านข้างโดยไม่พูดอะไรอีกสักคำ ราวกับว่าเขาแค่มาเฝ้าดูปรากฏการณ์นั้น

“เริ่มกันเลย!”

หลังคำพูดของฮาร์วีย์ แท่นทรงกลมก็ลอยขึ้นจากพื้นเรียบ

โต๊ะพนันที่แคบและยาวปรากฏบนแท่นทรงกลม

กล้องวงจรปิดจำนวนหนึ่งร้อยแปดตัวถูกติดตั้งทั่วสถานที่จัดงาน แม้แต่แมลงวันก็ไม่สามารถหลบพวกมันได้

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่ได้ถูกเลือกมาแบบสุ่ม ยืนอยู่ทั้งสองข้างของโต๊ะและรอให้ฮาร์วีย์และเจสันเข้ามา

เจสันก้าวไปข้างหน้าพร้อมกับหัวเราะอย่างเย็นชาก่อนที่เขาจะถูกค้นตัว จากนั้นเขาก็เดินไปที่เบาะกลางก่อนที่จะนั่งลง

ฮาร์วีย์โยนเสื้อสูทที่เขาพาดไหล่ทิ้งแล้วเดินไปที่โต๊ะอย่างช้า ๆ เพื่อรับการค้นร่างกาย

ทั้งสองคนเคลื่อนไหวกันอย่างสบาย ๆ แต่ก็เพียงพอที่จะดึงดูดความสนใจของทุกคนได้

ทุกคนรู้ดีว่าเกมนี้จะตัดสินความเป็นเจ้าของใบอนุญาตคาสิโน

ทั่วลาสเวกัสมีใบอนุญาตคาสิโนเพียงหกใบ ใบอนุญาตคาสิโนเพียงใบเดียวก็มีมูลค่าหลายพันล้านดอลลาร์ ใครที่มีเงินจำนวนมหาศาลขนาดนั้นคงจะสามารถสร้างครอบครัวในระดับชนชั้นสูงได้อย่างง่ายดาย

หากเจสันชนะ การต่อสู้ครั้งแรกของเขาหลังจากที่กลับมาอย่างแข็งแกร่งก็จะราบรื่น

แต่ถ้าฮาร์วีย์ชนะ เขาก็จะสามารถก้าวเข้าสู่ชนชั้นสูงสุดของฮ่องกงและลาสเวกัสได้

พูดง่าย ๆ ก็คือ นี่ไม่ใช่แค่เรื่องของการชนะและแพ้เท่านั้น เกมนี้เพียงเกมเดียวจะกำหนดสถานะของผู้เล่นทั้งสอง

ควินนี่ ยอร์ก เลสลี่ คลาร์ก โยอาน่า เมนโดซา ไอรีน จอห์นสัน และคนอื่น ๆ มาถึงหลังจากนั้นไม่นาน

ควินนี่ นายหญิงแห่งตระกูลยอร์กแห่งฮ่องกงและผู้บริหารล็อกซัส หุ้นส่วนจำกัด เลสลี่ ลูกสาวของผู้บัญชาการลำดับสูงสุดของฮ่องกงและสารวัตรแห่งสถานีตำรวจฮ่องกง โยอาน่า ลูกสาวของผู้บัญชาการลำดับสูงสุดของลาสเวกัสและหัวหน้าสาขาของวังมังกร ไอรีน ลูกสาวของหัวหน้าหลงเหมินสาขาฮ่องกง...

ผู้ตัดสินผู้มีชื่อเสียงคนหนึ่งเหลือบมองฮาร์วีย์และพยักหน้าก่อนที่จะก้าวไปข้างหน้า

“ถ้าไม่มีอะไรแล้ว เราจะเริ่มการแข่งขัน!”

ฮาร์วีย์พยักหน้าก่อนที่จะผายมือ

“นั่งสินายน้อยลีโอ”

เจสันดีดนิ้วต่อหน้าฮาร์วีย์

“คุณจดจำช่วงเวลาสุดท้ายของคุณไว้ให้ดีนะ

“เมื่อคุณเดินออกไปจากที่นี่ คุณจะเหลือมือเพียงข้างเดียวเท่านั้น!”

ทุกคนได้ยินคำพูดที่อวดดีของเจสัน แต่หลังจากที่เจสันดีดนิ้วไม่มีใครสังเกตเห็นแววตาของฮาร์วีย์ที่เปลี่ยนไปเล็กน้อยก่อนที่จะกลับมาเป็นปกติ

เจสันยิ้มอย่างพึงพอใจหลังจากที่เห็นอย่างนั้น