ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 2950

แมนดี้ยกสัญญาในมือของเธอขึ้นมาอย่างใจเย็น

“ขอบคุณที่เชิญค่ะ นายน้อยบาวเออร์” เธอกล่าวอย่างสงบ

“แต่ฉันไม่คิดว่าการไปที่นั่นกับคุณก่อนที่ข้อตกลงจะลุล่วงเป็นเรื่องจำเป็นอะไร”

“ถ้ามันไม่จำเป็นสำหรับการร่วมงานของเรา ทำไมไม่ลองคิดซะว่ามันเป็นการไปพักผ่อนดูล่ะ?” โจเซฟแนะนำ

"จริงสิ ผมลืมบอกอะไรคุณไปบางอย่าง ผมชวนคุณป้าเยตส์มาด้วย แล้วเธอก็ตอบรับคำเชิญอย่างยินดี…

“เพราะว่าคุณจะไปกับพวกเราด้วย

“ไม่งั้นคุณจะปล่อยให้แม่ผู้เป็นที่รักไปในพื้นที่ที่ไม่คุ้นเคยซึ่งอยู่ห่างออกไปหลายพันไมล์ได้หรือ?”

ใบหน้าของแมนดี้มืดลงทันที

เมื่อมาถึงจุดนี้ เธอไม่รู้ว่าจะจัดการกับโจเซฟอย่างไรต่อไป

เนื่องจากสิ่งที่เกิดขึ้นในลาสเวกัส ทำให้เธอไม่ได้ติดต่อกับฮาร์วีย์มาครึ่งปีแล้ว

ในทางกลับกัน ลิเลียนเอาแต่ยุ่งย่ามเพื่อให้เธอหย่ากับฮาร์วีย์อย่างไม่ยอมเลิกรา แมนดี้รู้สึกท้อแท้มากเพราะเหตุนี้

โจเซฟเผยรอยยิ้มจาง ๆ เมื่อสังเกตเห็นท่าทางไม่ยินดีของแมนดี้

"เอาละ ผมจะไม่รบกวนเวลาของคุณอีกต่อไปแล้ว

“ผมจะรอคำตอบจากคุณ!

“ผมจะออกไปเดี๋ยวนี้เลย

"ไม่ต้องห่วงนะ ไม่ว่าคุณจะมาหรือไม่มามันก็จะไม่ส่งผลกระทบต่อธุรกิจของเรา”

โจเซฟยืนขึ้นและจากไป

เขามีรูปร่างผอมเพรียว ใบหน้าหล่อเหลา และรัศมีชนชั้นสูงของเขาเพียงพอที่จะทำให้ผู้หญิงที่อยู่รอบตัวเขาตาโตเป็นไข่ห่านได้

ขณะที่โจเซฟกำลังเดินจากไป แมนดี้มองดูสัญญาในมือเธอด้วยท่าทีกังวล

ตระกูลฌองบังคับให้เธอทำข้อตกลงนี้ให้ลุล่วง เนื่องจากการเปิดเหมืองทองคำจะทำเงินให้พวกเขามากมายโดยที่พวกเขาไม่จำเป็นต้องทำอะไรเลย...

แต่ทว่าแมนดี้อาจทำไม่สำเร็จเมื่อต้องเผชิญหน้ากับทัศนคติที่เย่อหยิ่งและเผด็จการของโจเซฟ

“นี่เป็นความจริงที่แกปฏิเสธไม่ได้!

“ถ้าแกเมินเฉยต่อฉัน ไม่เชื่อฟังฉัน ฉันจะไปฟ้องศาล!

“ฉันอยากให้วงสังคมชั้นสูงทั่วทั้งมอร์ดูรู้กันไปเลยว่า แก่เป็นลูกสาวอกตัญญู!”

แมนดี้รู้สึกว่าอาการปวดหัวตุบกำลังเข้าเล่นงานเธอ

“หนูไม่เชื่อฟังแม่ตั้งแต่เมื่อไหร่

“หนูยุ่งจนหัวหมุน ก็เลยไม่มีเวลาไปดูแลแม่ แต่หนูก็ยกบัตรที่มีเงินสองสามแสนดอลลาร์ใส่ไว้ให้แม่แล้วไม่ใช่เหรอ

“มันยังไม่พออีกหรือไง?”

ลิเลียนเยาะเย้ยอย่างเย็นชา

“แกคิดว่าฉันไม่รู้หรอว่าแกมีทรัพย์สินมูลค่ามากกว่าหนึ่งพันล้านดอลลาร์?!

"ฉันจะบอกอะไรให้นะ! เงินทั้งหมดนั่นเป็นของฉัน!!!”