ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 3022

ฮาร์วีย์ ยอร์กมีสีหน้าสงบนิ่งระหว่างที่เอ่ยด้วยน้ำเสียงหยอกเย้า

จากนั้นเขาก็ดึงกระดาษทิชชู่มาแล้วเริ่มเช็ดมือด้วยท่าทีวางมาด

ตอนนี้ผู้จัดการยอร์กดวงตากระตุกริกๆ

ในที่สุดเขาก็กลับมามีสติ เขากระทบเท้าลงกับพื้นพลางตะคอกใส่ว่า “แกกล้าดียังไง?!

“ฮาร์วีย์ ยอร์ก!

“แกมันบ้าดีเดือด!

“แกกล้าลงไม้ลงมือกับผู้จัดการประจำตระกูลเชียวเหรอ?!

“คนพวกนี้เป็นคนของคุณย่ายอร์กด้วยนะ!

“แกสนใจตระกูลยอร์กแห่งฮ่องกงหรือเปล่า?!

“คุณย่ายอร์กเคยมีความสำคัญกับแกบ้างไหม?!”

ฮาร์วีย์เพียงแค่ส่งเสียงหัวเราะออกมา

“คุณตาบอดไปแล้วรึไง?

“คุณไม่เห็นหรือไงว่าพวกเขาเข้ามาหาเรื่องผมก่อน?

“การไม่เคารพผู้อาวุโสนับเป็นความผิดสำหรับตระกูลยอร์กแห่งฮ่องกง!

“ในฐานที่เป็นแขกผู้ทรงเกียรติ สถานะของผมก็เป็นที่แน่นอนอยู่แล้ว!

“คุณไม่เข้าใจฐานะผู้จัดการประจำตระกูลก็ช่างเถอะ แต่คุณยังเอาเรื่องกฎมาหาเรื่องผมถึงที่นี่อีกงั้นเหรอ?”

จากนั้นสายตาของเขาก็เยียบเย็นราวกับน้ำแข็ง

“หรือคุณจะบอกว่าคุณเป็นคนตั้งกฎพวกนั้นขึ้นมาเองทั้งหมด?

“เมื่อมันเอื้อประโยชน์ให้คุณขึ้นมา คุณก็จะเอ่ยถึงเหตุผล

“แต่เมื่อมันไม่เอื้อประโยชน์ให้คุณ ก็ไม่จำเป็นต้องมีของพรรค์นั้นอยู่อีกต่อไปใช่ไหมล่ะ?

“ถ้าเป็นแบบนั้นล่ะก็…

“คุณกำลังจะบอกว่าคุณไม่สนใจคุณย่ายอร์กสักนิดเลยใช่ไหมเล่า?

“คุณก็แค่ใช้อำนาจเพื่อข่มเหงรังแกคนตามอำเภอใจไม่ใช่หรือไงกัน?!

“ผู้จัดการยอร์ก คุณกล้าดียังไง?!

“ช่างขาดความเคารพยำเกรงอย่างถึงที่สุด!”

“แก…”

ผู้จัดการยอร์กรู้สึกเป็นเดือดเป็นแค้น

“โลกทั้งใบไม่ได้หมุนรอบตระกูลยอร์กแห่งฮ่องกงและคุณย่ายอร์กสักหน่อย นับประสาอะไรกับคุณด้วยล่ะ

“เลิกทำตัวเป็นพวกนักเลงได้แล้ว

“ตื่นสักทีเถอะน่า! ราชวงศ์ชิงผ่านไปตั้งร้อยปีแล้วนะ!”

ควินนี่ถอนหายใจก่อนจะส่งข้อความผ่านทางโทรศัพท์ของตัวเอง

เธอรู้ว่าตอนนี้ไม่มีทางหลุดพ้นจากสถานการณ์นี้ไปได้ง่าย ๆ

“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!”

ผู้จัดการยอร์กหัวเราะลั่นพลางมองมาที่ฮาร์วีย์

“ฮาร์วีย์ ฉันเคยเห็นคนโอหังมาไม่น้อย…

“บรรดาเจ้าชายกับนายน้อยก็เหมือนกัน…

“ราชายาเสพติดแห่งสามเหลี่ยมทองคำ โจรสลัดแห่งโซมาเลีย มหาเศรษฐีแห่งตะวันออกกลาง… ฉันเคยเห็นมาหมดแล้ว

“แต่ไม่มีใครที่จะทั้งโง่และอวดดีเท่ากับแกเลยสักคน!

“ฉันก็เลยพาคนมาที่นี่เพื่อมอบโอกาสให้แกยังไงเล่า! แกจะบอกว่าตระกูลยอร์กแห่งฮ่องกงควบคุมแกไม่ได้งั้นรึ?!

“แกคิดว่าหลังจากตัวเองจัดการกับนักพรตกระบี่ทั้งสองคนได้ก็มีชื่อเสียงโด่งดังแล้วงั้นรึ?!”