ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 3030

แจ็คไนฟ์ยากจะเข้าใจสถานการณ์ที่เกิดขึ้นจนถึงขั้นกระอักเลือดออกมาจากปาก

แค่ก!

หลังจากเห็นแจ็คไนฟ์กระอักเลือดออกมาคำหนึ่ง ผู้คนก็เงียบสงัดไป

พวกเขากลั้นหายใจระหว่างที่มองดูภาพเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น

นอกเหนือไปจากฮาร์วีย์ ยอร์กแล้ว ควินนี่ ยอร์ก ผู้จัดการยอร์กและบุรุษสวมเสื้อเชิ้ตสีเขียวล้วนแล้วแต่รู้สึกตกตะลึงสุดขีด

คนที่เห็นเขาถูกตบจนฟันหลุดจากปากขยี้ตาตนเองแรง ๆ เพื่อให้แน่ใจว่าเขาไม่เห็นอะไรทั้งนั้น

แจ็คไนฟ์เป็นใครกัน?!

เขาคือยอดฝีมือของตระกูลยอร์กแห่งฮ่องกงเชียวนะ!

ว่ากันว่าเมื่อครั้งที่เขายังเยาว์วัยเคยสังหารคนตั้งแต่ผับเอเวอร์บลูไปจนถึงวงแหวนรอบนอก

เขาไม่เพียงแต่จะชนะการต่อสู้ไปเสียทุกครั้ง ทว่าถึงกับสังหารคนที่ขวางทางเขาอีกนับร้อย

เห็นอยู่ชัด ๆ ว่าชายผู้ทรหดเป็นฝ่ายได้เปรียบ แต่แล้วเขากลับถูกพลังตบเพียงครั้งเดียวซัดเสียจนกระเด็นได้ยังไงกัน?

เรื่องนี้ช่างน่าเหลือเชื่อ! เรื่องนี้มันชวนให้ตื่นตะลึงเกินไปแล้ว!

“เป็นไปไม่ได้! ไม่มีทางเสียหรอก!

“ไอ้สารเลวนั่นเอาชนะผู้แกร่งกล้าขนาดนั้นด้วยพลังตบเพียงครั้งเดียวไม่ได้หรอก!

“เกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้นวะเนี่ย?!

“หรือว่าจะมีคนอื่นเข้ามาเกี่ยวข้องด้วย?!”

หลังจากได้สติ ผู้จัดการยอร์กก็พึมพำกับตัวเองไม่หยุด เขายอมรับเรื่องที่ถูกพลังตบเพียงครั้งเดียวซัดเสียจนกระเด็นได้ แต่เขายังไม่เชื่อว่าแจ็คไนฟ์จะประสบชะตากรรมเดียวกัน

บุรุษสวมเสื้อเชิ้ตสีเขียวปากคอแห้งผาก ความตื่นเต้นของพวกเขาแปรเปลี่ยนเป็นความแค้นใจ

ศีรษะของพวกเขาร้อนจี๋ราวกับว่าพวกมันจวนจะระเบิดได้ทุกวินาที

“ยังไงซะแกก็หมดโอกาสแล้ว!”

ฮาร์วีย์มองแจ็คไนฟ์พลางยิ้มจางด้วยท่าทีสงบนิ่ง

“นี่คือดาบศักดิ์สิทธิ์ที่จักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่มอบให้แก่ฉันเลยเชียวนะ!”

“แล้วยังไงล่ะ?!

“แกคิดว่าเพราะตัวเองแข็งแกร่งเลยอยากจะทำอะไรก็ได้หรือไง” ฮาร์วีย์ตอบเสียงเย็น

“พวกคนที่มารวมตัวกันส่ง ๆ ก็มีสมญานามว่าสิบเทพสงครามแล้ว งั้นแกก็เลยขนานนามตัวเองว่าสิบนักพรตกระบี่เลยงั้นสิ?

“แกคาดหวังให้ตนเองเป็นผู้แกร่งกล้าด้วยใจคอที่คับแคบเช่นนั้นได้ยังไงกัน?

“ฉันไม่ล่วงรู้ตัวตนที่แท้จริงของแกหรอก แต่ฉันก็พอเดาออก!

“แกจะต้องเป็นนายใหญ่ของอากิโอะและเป็นราชันคนก่อนของชินดัน เวย์แน่ ๆ ฉันทายถูกไหมล่ะ?

“แกถ่วงเวลาเอาไว้แทนที่จะเตะโด่งฉันออกไปจากฮ่องกง!

“ก็เพราะแกพยายามจะหาข้ออ้างเพื่อกำจัดฉัน…

“เช่นนั้นแกถึงจะแก้แค้นให้ศิษย์คนดีของตัวเองได้! ถูกไหมล่ะ?!”