ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 3150

ฮาร์วีย์ ยอร์กเหลือบมองดีแลน โบวี่และลูกน้องของเขาอย่างใจเย็น

เขารู้ว่าคนที่อยู่ข้างหลังพวกเขาคือคนกลุ่มเดียวกับที่คอยอยู่ข้างหลังแม็ก บาวเออร์

เขาไม่รังเกียจที่จะสอนบทเรียนให้แก่คนเหล่านั้นเพื่อที่พวกเขาจะได้รู้จักถ่อมตัวลงบ้าง

“ไอ้สารเลว!

"กล้าดียังไง?!

“แกตบฉันตั้งสองครั้ง!

ปากของดีแลนเต็มไปด้วยเลือด เขาหัวเราะออกมาด้วยความโกรธอันไม่อาจควบคุม

“แกมันโง่จริง ๆ!”

ดีแลนชี้ไปทางฮาร์วีย์อย่างฉุนเฉียว

“ฆ่าเขาเลย!” เขาอุทาน

"ไป!"

นักสู้หลายสิบคนจากตระกูลโบวี่ถอดแจ็กเก็ตออกก่อนจะพุ่งเข้าใส่ฮาร์วีย์พร้อมโต๊ะและเก้าอี้อยู่ในมือ

ฮาร์วีย์เดินไปข้างหน้าโดยไม่แยแสต่อสิ่งใด

เพี๊ยะ เพี๊ยะ เพี๊ยะ!

เสียงตบอย่างต่อเนื่องดังขึ้น

ในช่วงเวลาเดียว นักสู้เหล่านั้นได้แต่กุมใบหน้าของตัวเองขณะที่ถูกส่งตัวออกไป ทันทีที่พวกเขาล้มลงกับพื้น พวกเขาก็ร้องไห้คร่ำครวญด้วยความเจ็บปวดขณะที่พวกเขาทั้งหมดกลิ้งไปทั่ว

ไพ่ตายที่ดีแลนมักจะใช้เพื่ออวดความแข็งแกร่งของเขาถูกกำจัดลงจนสิ้นในเวลาเพียงสามวินาที

ดีแลนตกใจมากเมื่อเห็นภาพนั้น เขาไม่รู้ว่าเขาควรจะโต้ตอบอย่างไร

เขาไม่เคยคิดเลยว่าฮาร์วีย์จะทรงพลังถึงขนาดนี้

การตบง่าย ๆ เพียงไม่กี่ครั้งก็เพียงพอที่จะทำให้นักสู้ที่แข็งแกร่งของเขากระเด็นไปได้

“นายก็ไม่ได้เรื่องเหมือนกัน เราควรไปต่อไหม?”

ฮาร์วีย์เหลือบมองคนตรงหน้าเขาอย่างใจเย็นแล้วเอานิ้วชี้ไปที่พวกเขา

ผู้คุ้มกันและลูกน้องที่เหลือต่างเขม่นสายตา

ในที่ที่อำนาจคือทุกสิ่ง ผู้คนเหล่านั้นเข้าใจดีว่าพวกเขาไม่มีโอกาสต่อสู้กับคนอย่างฮาร์วีย์ได้เลย

"อะไรกัน? ถ้านายไม่มาแล้วล่ะก็ งั้นฉันจะไปหานายเองก็ได้”

ฮาร์วีย์ยิ้มและเดินไปหาดีแลน

“ฉันเป็นคนของตระกูลโบวี่!

“ฉันเป็นญาติห่าง ๆ กับตระกูลบาวเออร์ด้วย!

“นายน้อยลำดับที่สิบสามก็กำลังสนับสนุนฉันอยู่!

“นายไม่รู้หรอกว่าถ้านายแตะต้องฉัน มันจะแย่แค่ไหน!”

“อย่างนั้นเหรอ?

“มันจะแย่ขนาดนั้นเชียว?

ฮาร์วีย์ก้าวไปข้างหน้าและเตะดีแลนลงไปกองกับพื้น

“ในเมื่อนายน่าประทับใจขนาดนั้น ฉันก็จะให้โอกาสนาย

“ฉันกับคนของฉันจะรอนายอยู่ที่ลานจอดรถ

“นายมีเวลาครึ่งชั่วโมง

“นายจะโทรให้ใครมาช่วยก็ได้ ถ้ามันทำให้ฉันกลัวได้ ฉันจะยอมให้นายหักแขนขาของฉันทุกข้างเลย!

“แต่ถ้านายทำไม่ได้ นายจะเป็นคนที่ถูกฉันหักแขนหักขาแทน!”