ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 3157

โลแกน โบวี่ไม่กล้าที่จะอ้าปากตอบแม้แต่คำเดียว

ฮาร์วีย์ ยอร์กตบหน้าเขาเบา ๆ แล้วพูดว่า “ถ้าฉันเห็นนายเอาเปรียบคนแบบนี้อีก ถ้านายต่อต้านฉันอีก…

“ฉันฆ่าแน่”

“เข้าใจแล้ว! ฉันเข้าใจแล้ว!”

โลแกนพยักหน้าอย่างกระวนกระวาย ใบหน้าของเขาซัดเผือดราวกับว่าเขาเป็นคนรับใช้ที่ต่ำต้อยของฮาร์วีย์

ผู้คนต่างเงียบสนิท ร่างกายของพวกเขาแข็งทื่อไปหมด พวกเขาไม่สามารถเข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้าพวกเขาได้

ดีแลน โบวี่เองก็ตกตะลึงโดยสิ้นเชิง

ฮาร์วีย์เหลือบมองเขาอย่างใจเย็นแล้วพูดอย่างเย็นชา “ฉันบอกนายแล้ว ลุงสองของนายก็ไม่สามารถช่วยนายได้หรอก

“ลองถามเขาสิว่าเขากล้าที่จะพูดแม้แต่คำเดียวหรือเปล่า”

ดีแลนรู้สึกหมดหนทางมาก เขาต้องการออกจากสถานการณ์เหลือเกิน

แม้แต่บุคคลที่มีสถานะใหญ่โตของตระกูลโบวี่ก็ยังถูกฮาร์วีย์ตบหน้า

แล้วดีแลนจะทำอะไรได้อีก?

นี่มันน่าอายจริง ๆ…

ฮาร์วีย์เช็ดมือของเขาด้วยกระดาษทิชชู่แล้วจ้องไปที่โลแกน

“คราวนี้ฉันจะไม่เอาเรื่องนายที่นายยังไม่ปล่อยลิเลียนและแมนดี้ นายไม่สามารถตัดสินใจเรื่องแบบนั้นได้อยู่แล้ว

“แต่น้องเขยสุดที่รักของนายไม่เพียงแต่จะท้าทายฉันเท่านั้น เขายังคุกคามน้องสะใภ้ของฉันด้วยการเรียกร้องให้เธอนอนกับเขาด้วย”

‘เวรเอ๊ย!’

‘เขาคุกคามน้องสะใภ้ของฮาร์วีย์ด้วยเหรอ?!’

หัวใจของโลแกนหล่นไปอยู่ที่ตาตุ่ม

ดีแลนหาเรื่องคนที่เหนือกว่าตัวเองจริง ๆ...

ไม่เพียงแต่เขาจะทำให้ตัวเองเดือดร้อนเท่านั้น เขายังลากโลแกนลงไปด้วย!

ฮาร์วีย์ไม่สนใจที่จะสู้กับผู้อาวุโสของตระกูลบาวเออร์ ยิ่งตระกูลโบวี่ยิ่งไม่ต้องพูดถึง!

คนฉลาดย่อมรู้เสมอว่าควรจะยอมแพ้เมื่อใด...

โลแกนตัวสั่นก่อนที่จะตะโกนว่า “มานี่ซะดีแลน!

“ขอโทษนายน้อยยอร์กซะ!”

บรรดาสาวสวยปิดปากตนเองหลังจากที่ได้ยินคำพูดของโลแกน พวกเธอตกตะลึงโดยสิ้นเชิงและไม่อยากจะเชื่อสิ่งที่พวกเธอเพิ่งจะได้ยิน