ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 3161

เอซร่า บาวเออร์กอดอกเมื่อก้าวไปข้างหน้า

เขากำลังจะไปที่บ้านของโจเซฟ บาวเออร์เพื่อจัดการธุระบางอย่าง แต่ทันใดนั้นเขาก็ถูกเรียกให้มาที่นี่

ไม่ว่าจะอย่างไร ดีแลน บาวเออร์ก็ยังถือว่าเป็นญาติของตระกูลบาวเออร์ เขาเป็นนักเรียนที่โดดเด่นและยังชอบให้ของขวัญดี ๆ มากมายอีกด้วย แน่นอนว่าเอซร่าจะต้องมาจัดการกับสถานการณ์นี้ให้เขา

หลังจากที่เห็นสีหน้าที่เคร่งขรึมของเอซร่า ดีแลนก็ชี้ไปที่ฮาร์วีย์ ยอร์กด้วยสีหน้าที่บูดเบี้ยว

“เขาเอาเปรียบผมครับอาจารย์!

“เขาคิดว่าเขาสามารถทำอะไรกับผมก็ได้เพียงเพราะเขามีทักษะมากกว่าผมหน่อยและได้เปรียบในจำนวนคน!

“สารเลว!”

สีหน้าของเอซร่าเคร่งขรึมขึ้นทันทีที่เขาเห็นใบหน้าที่บวมของดีแลนเต็มไปด้วยรอยฝ่ามือ

ลูกศิษย์ของเขาจะต้องเป็นคนที่เอาเปรียบคนอื่น ไม่ใช่ตรงกันข้าม!

เขาจะยอมให้เป็นแบบนี้ไม่ได้!

“ลุงไร้ประโยชน์ของผมก็ช่วยอะไรผมไม่ได้! เขายังเรียกร้องให้ผมคุกเข่าต่อหน้าไอ้คนนอกเวรนั่นด้วยซ้ำ!”

ดีแลนโกรธมาก การโดนตบจากโลแกนเป็นช่วงเวลาที่น่าอับอายที่สุดในชีวิตของเขา!

ผัวะ!

หลังจากที่ได้ยินคำบ่นของดีแลน เอซร่าก็เตะโลแกน โบวี่ลงกับพื้นทันที

ก่อนที่โลแกนจะทันได้อธิบายสิ่งที่เกิดขึ้นได้ สมาชิกของกองบังคับคดีของหลงเมนก็เดินเข้ามาเหยียบหน้าของเขาลงเสียก่อน

หลังจากที่ร้องด้วยความเจ็บปวด รองผู้บังคับบัญชาก็ตัวสั่นอย่างไร้การควบคุมขณะที่ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยเลือด

สมาชิกกองบังคับคดีประมาณห้าคนเตะใบหน้าและร่างกายของเขาต่อเนื่องอย่างไร้ความปรานี ในขณะนั้นพวกเขาไม่สนใจตัวตนของโลแกนด้วยซ้ำ

โลแกนสามารถพยายามต้านพวกเขาได้ แต่เขากลับไม่กล้าขยับตัวแม้แต่นิ้วเดียว ท้ายที่สุดแล้วตัวตนของเอซร่าเพียงอย่างเดียวก็สามารถปรามเขาได้แล้ว

เขาทำได้เพียงคลุมศีรษะของตนเองในขณะที่ต้องทนรับความเจ็บปวดทั้งหมด

จากนั้นเขาก็จ้องไปที่ฮาร์วีย์อย่างเย็นชาและถามว่า “นายใช่ไหมที่ทำร้ายนักเรียนของฉัน?

“นายไม่เพียงแต่จะไม่เคารพเขา แต่นายยังตบหน้าเขาด้วย!”

“ใช่แล้ว!” ฮาร์วีย์ตอบโดยไม่ลังเลแม้แต่น้อย

“ดี! ดี!”

เอซร่าหัวเราะเบา ๆ หลังจากที่เห็นท่าทางที่เย่อหยิ่งของฮาร์วีย์

“นายรู้ผลที่จะตามมาจากการทำอย่างนี้หรือไม่?” เอซร่าถามอย่างใจเย็น

“รองหัวหน้ากองบังคับคดีของหลงเหมินไม่มีเหตุผลขนาดนี้เลยเหรอ? ทำไมคุณไม่ลองถามผมก่อนล่ะว่าผมทำทั้งหมดนั้นไปทำไม?” ฮาร์วีย์ถามกลับหลังจากที่ยิ้มอ่อน ๆ

บรรดาผู้หญิงที่หยิ่งผยองต่างมีท่าทางที่ดูถูกเหยียดหยาม ณ จุดนี้

‘ทำไมเขาถึงยังกล้าพูดกับรองหัวหน้าบาวเออร์แบบนั้น? เขาไม่มีสมองเหรอ?’