ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 317

ไวแอตต์เป็นผู้ชายภายใต้การเลี้ยงดูของเธอ เขาถูกธีอาทรมานอย่างไร้ความปรานีในช่วงสองสามวันที่ผ่านมาจนกระทั่งเขาหมดเรี่ยวแรง เขาไม่กล้าแม้แต่จะขึ้นเสียงต่อหน้าเธอ ตอนนี้เขาจะทำรอยนิ้วมือบนใบหน้าเธอได้อย่างไร?

อย่างไรก็ตามหากเขาไม่ตบสั่งสอนเธอ ไทสันจะจัดการสั่งสอนเธอจนแหลกลาญแน่นอน

“พละกำลังของนายต้องเป็นที่พึงพอใจของอีวอนน์ ถ้าเธอไม่พอใจเราก็ไม่ยอมรับการตบนั่น นายจะต้องจำไว้เมื่อนายสั่งสอนเธอ” ฮาร์วีย์เตือนไวแอตต์

ไวแอตต์ตัวสั่นขณะลุกขึ้นยืน เขามองไปที่ฮาร์วีย์แล้วหันไปหาธีอา เขายกมือขึ้นค้างเติ่งกลางอากาศ เขาทนไม่ได้ที่จะต้องตบเธอ

ธีอาหลับตาและตะโกนว่า “ไวแอตต์ ถ้าคุณกล้าปล่อยให้ฉันโดนทำร้ายเป็นครั้งที่สอง ฉันจะไม่สนใจคุณอีกต่อไป!”

ไวแอตต์กัดฟันกรอด เขาเป็นคนในการดูแลของเธอมานาน เขาต้องอดทนก้มหน้าก้มตาปรนนิบัติให้กับหญิงแก่คนนี้ เขาเสียศักดิ์ศรีไปนานแล้ว แต่ไฟในใจเขาถูกจุดขึ้นมาให้ลุกโชนตลอดสองวันที่ผ่านมา

เขากัดฟันและตบเธอ

เพียะ!

ไวแอตต์ตบธีอาอย่างแรงจนหน้าเธอก่อนจะล้มลงกับพื้น

เขาค่อนข้างพอใจกับแรงตบนั้น มันเป็นอะไรที่ไม่สามารถพรรณนาได้!

เมื่อไวแอตต์เห็นธีอาลุกขึ้นเขาก็ตบเธออีกครั้ง

ทำให้ธีอาหัวหมุนติ้ว ๆ แก้มของเธอรู้สึกแสบร้อนด้วยความเจ็บปวดและใบหน้าของเธอกำลังปูดบวม

“ไม่เลว ตบเธอต่อไป อย่าหยุดจนกว่าฉันจะบอกให้หยุด” ฮาร์วีย์พูดชมเชยเบา ๆ

ไวแอตต์ไม่กล้าพูดอะไร เขาทำได้เพียงต่อสู้กับความกลัวและตบธีอาต่อไป

เพียะ! เพียะ! เพียะ!

แรงตบหลายสิบครั้งที่ธีอาได้รับทำให้เครื่องสำอางบนใบหน้าของเธอยับเยิน ใบหน้าของเธอบวมมากจนดูไม่เหมือนมนุษย์อีกต่อไป

อีวอนน์ที่เฝ้ามองดูจากด้านหลังไม่สามารถทนได้อีกต่อไป เธอกลัวว่าเขาจะตบเธอจนตาย เธอเลิกคิ้วและพูดว่า “ท่านประธาน แค่นั้นก็เพียงพอแล้วค่ะ”

ฮาร์วีย์พยักหน้าและมองไปที่ไทสัน

“ได้ยินไหม? พอแล้ว” ไทสันเตะไวแอตต์จากด้านหลังทำให้เขาล้มลงกับพื้น