ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 3173

“นั่นแหละพวกเราถึงต้องมาอยู่ที่นี่ มันไม่สำคัญหรอกว่าเราได้ก่ออาชญากรรมขึ้นจริงหรือเปล่า”

แมนดี้ถอนหายใจเฮือกใหญ่

“แต่มีบางอย่างที่ฉันยังไม่เข้าใจ โจเซฟทำเรื่องมากมายเพื่อให้แม่ของฉันไว้วางใจและถึงกับยอมทำสัญญาไร้ขยะพวกนี้ แต่แล้วทำไมล่ะ

“เป็นเพราะฉันไม่ตอบรับความรู้สึกของเขาเหรอ? นั่นเป็นเหตุที่ทำให้เขาเลือกที่จะแก้แค้นใช่ไหม?”

“นั่นก็อาจจะเป็นหนึ่งในเหตุผลของเรื่องที่เกิด จนมาถึงขั้นนี้แล้ว ก็ไม่มีประโยชน์ที่จะไปคิดถึงเรื่องที่แก้ไขไม่ได้แล้ว” ฮาร์วีย์ตอบอย่างใจเย็น

“มาคุยเรื่องอื่นกันดีกว่า

“คุณได้สำรองข้อมูลไว้บ้างหรือเปล่า?”

“แน่นอน” แมนดี้ตอบอย่างเงียบ ๆ

“ถึงแม้ว่าแม่จะค่อนข้างไม่มีเหตุผล แต่กับเรื่องธุรกิจแล้วเธอค่อนข้างระมัดระวังทีเดียว

“พวกตำรวจมีสำเนาเกี่ยวกับสัญญาของเหมืองทองคำ

“แต่สัญญาตัวจริงถูกเก็บอยู่ในล็อคเกอร์ของสนามบินนานาชาติฟลัตเวลล์”

หลังจากได้ยินคำพูดของแมนดี้ ฮาร์วีย์รู้สึกประทับใจ

อันที่จริง ลิเลียนจะไม่ยอมอยู่เฉยจนกว่าจะแน่ใจว่าผลประโยชน์ของเธอจะปลอดภัย

“บอกรหัสล็อคเกอร์เก็บของให้ผมหน่อย”

ฮาร์วีย์ลุกขึ้นยืน

“ในเมื่อโจเซฟต้องการปิดปากเราด้วยสัญญานี้…

“เราก็จะทำแบบเดียวกันและจะใช้ประโยชน์จากสถานการณ์นี้เอง

“ผมอยากจะเห็นนักว่าเขาจะทำหน้าแบบไหนในตอนที่รู้ว่าบริษัทฮาร์ทสโตนถูกเก็บไว้ใต้จมูกของเขานี่เอง…”

"คุณกำลังจะทำอะไร?"

แมนดี้อยากรู้อยากเห็น เธอรู้ว่าฮาร์วีย์ค่อนข้างแข็งแกร่ง แต่เธอก็ยังไม่รู้ว่าเขาวางแผนจะจัดการกับสถานการณ์นี้อย่างไร

เวลา บ่ายสามโมง

ในเขตพัฒนาของฟลัตเวลล์ภายในอาคารสำนักงานของบริษัทฮาร์ทสโตน

สถานที่แห่งนี้ตั้งอยู่ในเขตชานเมือง และถือเป็นพื้นที่ที่ได้รับการพัฒนาใหม่ อาคารทั้งหมดสูงพอจะทะลุท้องฟ้าได้ มันเป็นภาพที่ค่อนข้างโอ่อ่า

อาคารสำนักงานของบริษัทฮาร์ทสโตนมีสามสิบแปดชั้น ซึ่งเป็นที่ทำงานของพนักงานหลายพันคน

ตัวบริษัทเองไม่ใช่บริษัทที่ใหญ่ที่สุดของฟลัตเวลล์แต่เนื่องจากมีเหมืองทองคำ เมื่อเทียบกับบริษัทชั้นนำอื่น ๆ แล้ว บริษัทนี้จะยืนหยัดด้วยตัวเองได้อย่างแน่นอนหากจดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์

น่าเสียดายที่บริษัทนี้มีผู้ถือหุ้นภายในมากเกินไป เนื่องจากตระกูลบาวเออร์ไม่ได้วางตัวเป็นใหญ่ทั้งที่พวกเขาถือหุ้นอยู่ถึงสี่สิบเปอร์เซ็นต์ ผู้ถือหุ้นรายอื่นจึงพยายามอย่างยิ่งที่จะรักษาอำนาจของตัวเอง การจดทะเบียนเข้าตลาดหลักทรัพย์จึงยังไม่เกิดขึ้นเพราะเหตุนี้

ขณะนี้มีการประชุมภายในห้องประชุมชั้นสามสิบแปด

นอกจากผู้ถือหุ้นแล้ว ยังมีผู้บริหารระดับสูงอีกกลุ่มหนึ่งด้วย พวกเขาทั้งหมดแสดงสีหน้าพึงพอใจ

พวกเขามั่นใจว่าพวกเขาจะมีอนาคตที่สดใสหลังจากก้าวขึ้นมาเป็นผู้บริหารระดับสูงและเป็นผู้ถือหุ้นของบริษัทที่เพิ่งก่อตั้งขึ้นเช่นนี้