ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 3192

เมื่อได้เห็นฮาร์วีย์ยืนกอดอกอย่างสงบอยู่กลางเวที...

ในขณะที่เดเวียนกับกำลังคุกเข่ายืดหลังตรงอยู่...

ฝูงชนต่างพากันคลั่ง

เหล่าสาวกรู้สึกเหมือนอยู่ในฝันที่เหนือจริง

ฮาร์วีย์สามารถโค่นเดเวียน เป็นผู้ชนะการแข่งขันได้ เขาเป็นคนที่มีตราสัญลักษณ์ของกองบังคับคดี แถมยังเป็นบุคคลคนเดียวกันกับที่นายท่านของหลงเหมินยอมรับ

ในเมื่อเรื่องกลายเป็นเช่นนี้ ตำแหน่งของเขาในฐานะหัวหน้ากองบังคับคดีจะยิ่งแข็งแกร่งขึ้น

ลิเดียตกตะลึง เธอจ้องมองไปที่ฮาร์วีย์ อยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่เธอพูดไม่ออกเลยแม้แต่คำเดียว

ผู้คนที่อยู่ข้างหลังเธอซึ่งเคยเยาะเย้ยฮาร์วีย์อย่างไม่หยุดหย่อนต่างพากันก้มหัวลง ดวงตาของพวกเขากระตุก เพราะเขาคงไม่มีหวังที่จะหนีออกไปจากที่นี่ได้แล้ว

หญิงสาวผมสั้นสัมผัสได้ถึงกระแสความโศกเศร้าที่พลุ่งพล่านอยู่ในใจ

เธอเริ่มรู้สึกเสียใจที่ไม่ไปเกาะติดฮาร์วีย์ไว้ตั้งแต่แรก

ก่อนหน้านี้เธอทำแบบนั้น เธอคงได้รับเกียรติแบบเดียวกับที่ฮาร์วีย์ได้รับ

“ฮาร์วีย์ ยอร์ก!”

“นายฆ่าหัวหน้าบาวเออร์!”

“คนอย่างนายมีสิทธิ์อะไรขึ้นมาเป็นหัวหน้ากองบังคับคดีคนใหม่?!”

ลูกน้องผู้ซื่อสัตย์ของมิทเชลเริ่มตะโกนใส่ฮาร์วีย์

พวกเขาเข้าใจถึงภารกิจของตัวเองในวันนั้นได้อย่างไม่ยากเย็นนัก ดังนั้นพวกเขาจึงเต็มใจทำทุกอย่างเพื่อยับยั้งฮาร์วีย์จากการขึ้นเป็นหัวหน้าคนใหม่ของกองบังคับคดีหลงเหมิน

“ใช่ ฉันฆ่ามิทเชลไปแล้ว”

ฮาร์วีย์มองดูสภาพแวดล้อมของเขาด้วยสายตาเย็นชาเขาสงสัย

“เขาฝ่าฝืนกฎขององค์กรและสมรู้ร่วมคิดกับศัตรู! เขาสมควรได้รับการลงโทษ!

“กองบังคับคดีแห่งหลงเหมินแบ่งเป็นหลายฝักหลายฝ่ายและเต็มไปด้วยพวกไร้ประโยชน์ ดังนั้นนายท่านแห่งหลงเหมินจึงโกรธมาก นั้นเป็นเหตุผลที่เขาขอให้ฉันเก็บกวาดขยะโสโครกพวกนั้น

“ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ฉันจะขึ้นเป็นหัวหน้าคนใหม่ของกองบังคับคดีของหลงเหมิน

“และฉันมีกฎเพียงข้อเดียว คนที่ไม่เชื่อฟังจะต้องถูกฆ่าโดยไม่ได้รับการให้อภัย

“เพราะฉะนั้นฉันจะถามคำถามนายแค่ข้อเดียวเอซร่า”

ฮาร์วีย์เดินกอดอกไปหาเอซร่าอย่างใจเย็น

“นายพอใจกับการมีฉันอยู่ที่นี่หรือเปล่า”

เขาจะมีโอกาสพลิกสถานการณ์ได้ก็ต่อเมื่อเขาสามารถทำให้ฮาร์วีย์หวาดกลัวได้

“อย่างนั้นเหรอ?”

ฮาร์วีย์ก้าวไปข้างหน้าโดยท่าทีเรียบเฉยเช่นเคย

เพี๊ยะ!

ฮาร์วีย์ตบหน้าเอซร่า ก่อนที่เอซร่าจะทันได้รู้ตัวด้วยซ้ำ

เอซร่ารู้สึกเจ็บปวดอย่างรุนแรงบนใบหน้าของเขา เขามองเห็นเพียงความมืดที่อยู่ตรงหน้าเขาเท่านั้น เขาถูกคว้าคอก่อนจะถูกส่งออกไป

“เมื่อกี้นายพูดว่าอะไรนะ? ฉันไม่ได้ยินเลย”

ฮาร์วีย์นิ่งเฉย

“ฉันจะถามมาอีกครั้งว่านายพอใจหรือเปล่า”

ดวงตาของเอซร่ากระตุก ใบหน้าของเขาถอดสีไปจนหมด

เขาพอตระหนักได้แล้วว่าชื่อของโจเซฟทำอะไรฮาร์วีย์ไม่ได้เลยแม้แต่น้อย

ถ้าฮาร์วีย์ยังคงดื้อดึงเช่นนี้ เอซร่าก็รู้ดีว่าจุดจบของเขาจะน่าสยดสยองเพียงใด!