ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 3293

“ถ้าผมบอกตัวตนของผมให้คนรู้ คุณน่าจะกลัวเกินกว่าจะรับไหวนะ

“ผมเป็นลูกเขยของหนึ่งในทายาทตระกูลฌองซึ่งเป็นหนึ่งในสิบตระกูลอันดับต้น ๆ ของประเทศ H

“คุณยังกลัวอยู่หรือเปล่าล่ะ?

“รู้สึกยังไงที่ถูกลูกเขยแต่งเข้าตบหน้าเอาแบบนี้

“ในฐานะผู้ดูแลโรงแรมฟลัตเวลล์และคาสิโน ในฐานะหัวหน้าแก๊งภารตะ…

“คนุณป็นพวกยอมรับความพ่ายแพ้ไม่เป็น แต่ยังกล้าตั้งกฎและข่มขู่ลูกค้าของตัวเองเอง

"อะไรกัน? ผมตบคุณไปแค่ไม่กี่ครั้ง คุณก็โกรธแล้วเหรอ?”

น้ำเสียงราบเรียบของฮาร์วีย์พอที่จะทำให้แอรอนตกใจได้แล้ว

“ลูกเขยแต่งเข้า?

“ลูกเขยแต่งเข้ากล้าดียังไงมาต่อกรกับฉัน

“ไอ้สารเลว! แกรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร!

“ฉันเป็นคนที่อยู่ในวรรณะกษัตริย์นะโว้ย!

“แฟรงกี้เป็นลูกพี่ลูกน้องของฉัน!

“ฉันมีสิทธิ์คุ้มกันทางทูต!

“ลูกเขยแต่งเข้าบ้านอย่างนายไม่มีสิทธิ์มาท้าทายฉัน!

“นายตบฉันมาสองครั้งแล้ว!

“รู้ไหมว่าการทำแบบนี้จะมีผลอะไรตามมา”

สายตาของแอรอนเต็มไปด้วยความโกรธหลังจากที่เขารู้ถึงตัวตนของฮาร์วีย์

เขาส่งสัญญาณมือและบอดี้การ์ดกลุ่มใหญ่ก็เข้ามาล้อมฮาร์วีย์ไว้อย่างสมบูรณ์ พวกนั้นพร้อมจะฆ่าเขาอยู่ทุกเมื่อ

เพี๊ยะ!

ฮาร์วีย์ตบหน้าแอรอนอีกครั้ง

"ว่ามาสิ บอกผมมาสิว่าผลที่ตามมาคืออะไร”

ร่างกายของแอรอนสันเทิ้ม เขาได้แต่มองไปที่ฮาร์วีย์

ฝูงชนทั้งหมดตกใจ

ทุกคนอยากจะออกไปจากสถานที่แห่งนี้โดยเร็วที่สุด

การตบครั้งแรกอาจจะเพราะพลั้งเผลอ...

การตบครั้งที่สองอาจเป็นความหยิ่งยโส...

“คุณแน่ใจนะว่าคุณมีสิทธิ์ตัดสินว่าผมจะตายหรืออยู่?”

“นี่นายจะพูดอะไรกันแน่”

แอรอนเดือดพล่านด้วยความโกรธ

'นี่มันเกิดอะไรขึ้น?'

'ทำไมไอ้ลูกเขยแต่งเข้าเวรนี่ต้องมายุ่งย่ามกับธุรกิจของฉัน…'

'และเขาตั้งคำถามถึงความสามารถของฉันในทุกสิ่ง!'

'ถ้าเรื่องนี้แพร่งพรายออกไปฉันจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนในฟลัตเวลล์!'

'ฉันจะรักษาความภาคภูมิใจในฐานะคนในวรรณะกษัตริย์ได้อย่างไร!'

'ถ้าฉันยังไม่ทำอะไรอีก ทุกคนจะลืมไปแล้วว่าฉันเป็นหนึ่งในผู้นำของแก๊งทั้งหก!'

เหล่าเจ้ามือและนักพนันต่างสั่นเทาด้วยความกลัวเมื่อเห็นสีหน้าโกรธเกรี้ยวของแอรอน

พวกเขาต้องการออกไปจากที่นี่อย่างที่สุด เพราะไม่อยากถูกลากเข้าไปเกี่ยวกับเรื่องนี้

แต่น่าเสียดายที่บอดี้การ์ดพวกนั้นได้ปิดกั้นทางออกทุกแห่งเอาไว้แล้ว

ว่าเขาจะทำได้เพียงซ่อนตัวอยู่ในตามมุมต่าง ๆ ตัวสั่นอย่างควบคุมไม่ได้ขณะเดียวกันก็สาปแช่งฮาร์วีย์ที่ทำบ้าอะไรแบบนี้อย่างไม่ลดละ