ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 3326

นี่มันบ้าอะไรกัน?!

ฮาร์วีย์ ยอร์กถึงกับพูดไม่ออกไปเลย

เขาไม่ได้เต็มใจจะมาที่นี่ และนี่ไม่เกี่ยวอะไรกับโคริ จอห์นเลยด้วย!

แต่ก่อนที่ฮาร์วีย์จะทันได้พูดอะไรออกไป โคริก็รีบตัดบทเขาพร้อมกับถอนหายใจ

“ฉันเข้าใจ ฮาร์วีย์

“เพื่อน ๆ ฉันเอาแต่บอกว่านายชอบฉันมาตั้งแต่สมัยมหาวิทยาลัยแล้ว! นายไปวิ่งแถวหอพักของเราทุกเช้าก็เพื่อเรียกร้องความสนใจจากฉัน!

“นายไปวิ่งตลอด แม้ว่าฝนจะถล่มราวกับฟ้ารั่วก็ตาม!

โคริสะบัดปลายผมหางม้าอย่างนึกสนุก กลิ่นหอมโชยมาจากปลายผมของเธอ

“บอกตามตรงว่าฉันไม่เคยเชื่อเรื่องพวกนั้นเลย!

“ฉันรู้ว่าฉันดูดีที่สุดและมีความสามารถมากที่สุดในมหาวิทยาลัย แต่ฉันไม่เคยคิดว่าจะมีใครให้ความสนใจกับฉันขนาดนั้นเลย

“ตั้งแต่เรียนจบนี่ก็ผ่านมาตั้งหลายปีแล้ว แต่นายก็ยังอุตส่าห์ดั้นด้นมาจากบัควู้ดเพียงเพื่อจะได้พบฉัน!

“นี่นายเที่ยวไล่สอบถามเรื่องที่อยู่ของฉันไปทั่วเลยสินะ!

“นี่ฉันถึงกับพูดไม่ออกเลยนะ”

ในขณะนี้ โคริรู้สึกดีกับตัวเอง

“ฉันรู้ว่านายตกหลุมรักฉันหมดหัวใจ แต่ฉันจะบอกนายเป็นครั้งสุดท้าย นายไม่มีโอกาสนั้นหรอก!

“ลืมเรื่องนี้ไปเสียเถอะ! เลิกมาเสียเวลากับฉันได้แล้ว!”

เพื่อนของโคริจ้องมองฮาร์วีย์อย่างเหยียดหยาม

ทุกคนต่างเชื่อว่าในสมัยนั้นโคริต้องทั้งมีเสน่ห์และหน้าตาสะสวย

และฮาร์วีย์ก็เป็นแค่พวกขี้แพ้ที่เอาแต่ตามจีบโคริ เทพธิดาแห่งฟลัตเวลล์เท่านั้น

'เขาคิดว่าตัวเองเป็นใคร? แค่ดูก็รู้แล้วว่าเขาเป็นพวกประเมินตัวเองสูงเกินไป!'

โคริกอดอกแล้วเดินไปข้างหน้าก่อนที่จะหรี่ตาลง

“เรามาเป็นเพื่อนที่ดีกันเถอะฮาร์วีย์

“หรือเราจะมาเป็นเพื่อนซี้กันก็ได้ถ้านายต้องการ!

“นายน่ะเหรอไม่สนใจฉัน?

“แล้วใครกันล่ะที่ล้มจนทำอุปกรณ์พังระหว่างการฝึกงานในตอนนั้น?

“ทำไมนายต้องดั้นด้นมาจากบัควู้ดด้วย ถ้านายไม่สนใจฉัน?

“ถ้านายไม่สนใจฉันจริง ๆ ทำไมถึงได้เตรียมงานอะไรมากมายแบบนี้?

“นายไม่เพียงแค่รู้ว่าฉันมาที่นี่ แต่นายยังเลือกห้องสอบและเวลาสอบเดียวกันกับฉันด้วย!

“ก่อนที่นายจะลงจากรถแท็กซี่ นายคงมาดักรอฉันอยู่นานแล้ว!

“ทำไมนักศึกษามหาวิทยาลัยธรรมดา ๆ อย่างนายถึงมาเข้าร่วมงานรวมตัวสุดยอดหลงเหมินกับคนอื่นเขาด้วย?

“ตาสีตาสาอย่างนายไม่ควรมาที่นี่ตั้งแต่แรกแล้ว!

“ที่นายทำทั้งหมดนี้ก็เพื่อฉัน แต่ยังทำท่าปฏิเสธไม่เลิก!

“พูดตามตรงนะฮาร์วีย์ ถ้านายยอมรับแต่โดยดีฉันคงเห็นใจนายอยู่บ้าง

“แต่ถ้ายังทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้แบบนี้ ฉันคงมองว่านายน่าเห็นใจไม่ได้หรอก!”